SHS SERIES I: SECOND VERSION | ✓

CHAPTER 53

(053)

AXQUECIA POV

Lunes.

Araw nanaman para pumasok.Matino naman ako pero sa pagkakataong mag aaral ako araw araw para may matutunan,napakaboring.

Napakaboring talaga.Papasok ka para makinig sa mga dinadakdan ng teacher,magsusulat ng mga dinidiscuss,magququiz at recitation.Palagi na lang.Break time lang ata ang pinakagusto,ang kakain.

Ngayon ay parang naiintindihan ko na ang nararamdaman ni Kuya.

Si Kuya.

Kamusta na kaya ang isang 'yun?Psh.Sayang ang pagkamagandang binata niya,nagkaroon agad ng pamilya.

Well,I know that he can manage that but he's to young to that responsibilities.Mas magandang mabuhay bilang dalaga't binata,sabi nila but for us na may kompanya na hinahawakan,I don't think that it's life for being teenager.

"Axquecia" tawag ni Mr. P sakin dahilan para mag angat ako ng tingin sa kaniya.Masama ang tingin nito sakin kaya napakunot ang noo ko."Ang layo yata ng iniisip mo" nakataas ang kilay niya ng itanong 'yun.

Anong yata?Psh.Malayo talaga.

"Bakit?" Pagtataray ko din.

Natawa naman ang mga estudyante sa tanong ko.Napangiwi naman ako tsaka iiling na nagbuntong hininga.

"Stand!" Sigaw ni Mr. P dahilan para matahimik ang lahat at napabuntong hininga naman ako bago tumayo."What is the probability distribution of all of the possible values of a statistic for a given sample size selected from a population?" nakataas ang kilay niya na nagtanong sakin.

Tinaasan ko din siya ng kilay.Ano bang klaseng tanong 'yan?

Napakamot ako sa ulo tsaka napangiwing nag iwas ng tingin sa kaniya.

"Ano?Hindi mo alam ang sagot?" Natatawang tanong ni Mr. P,napatingin ako sa kaniya."Ayaaaan!Maglayag ka pa sa imagination m-"

"Hindi mo alam kung ano 'yun?" nakataas na kilay na tanong ko.

Napatikop ang labi ni Mr. P na halatang naiinis sakin.

"Alam ko malamang." inis na sabi ni Mr. P.

"Alam mo naman pala nagtatanong ka pa" singhal ko tsaka umupo.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH"
Nagtawanan ang mga kaklase ko,mas nangibabaw ang tawa ni Tristan.

"Manahimik!" Sigaw ni Mr. P,tumatawa pa din ang iba pero pigil na. "Tinatanong kita para malaman ko kung alam mo dahil napakalutang mo"

Napasinghal na lang ako tsaka nag iwas ng tingin sa kaniya.

Parang kasalanan ko pa.Siya nga 'tong naninira ng iniisip e.Nakalimutan ko tuloy kung saan na banda ang iniisip ko.Saan na ba 'yun?Ah!A life of being teenager.

Valid ba na if you are teenager is you need to go school?What I mean is...Why we need to go school if some teacher is can't teach clearly on their students.Yes!In the word of teach,yes they teach but some of the lesson they teach is not helping to the future.Like...history?Ano ang matutulong ng nakaraan sa future?A lesson?psh kalokohan.