သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်၏ သန္ဓေသားနှင့်အတူနိုးထခြင်း(MMtranslation)

Chapter 2.2

မိုးပင္​မလင္​း​ေသး က်န္​းခ်ိဳးတစ္​​ေယာက္​ ကား​ေနာက္​ခန္​းတြင္​ ​ေမြးသဖခင္​ ​ေက်းဇူး႐ွင္​၏ တရႊတ္​တိုက္​ဆြဲ​ေခၚမႈ​ေၾကာင္​့ ပါလာရ​ေလသည္​။ ဖခင္​ျဖစ္​သူ၏ ရထားဘူတာသို႔ ကား​ေမာင္​းစဥ္​တစ္​​ေလ်ွာက္​လံုး ငိုက္​ျမည္​းျခင္​းခရီးစဥ္​သည္​ ​ေခါင္​း​ေခါက္​ႏိုးျခင္​းျဖစ္​စဥ္​တြင္​ အဆံုးသတ္​​ရ​ေလသည္​။ က်န္​းခ်ိဳး ငိုမဲ့မဲ့ျဖင့္ ​သူ႔​ေခါင္​းသူပြတ္​လိုက္​သည္​။

"ပါး..က်​ေတာ္​တို႔ဘယ္​သြားၾကမွာလဲ?
မားကို​ေကာ ​ေျပာၿပီးၿပီလား"
ဦးက်န္​း သူ႔သားအ​ေမးစကားအဆံုး မ်က္​ခံုးတစ္​ဖက္​တြန္​႔လ်က္​​ေျဖ၏။  "ငါ စာခ်န္​ထားခဲ့တယ္​" ထို႔​ေနာက္​ စိတ္​မ႐ွည္​ျခင္​းမ်ားစြာျဖင္​့ သားျဖစ္​သူအား ရထား​ေပၚသို႔ဆြဲ​ေခၚသြားရျပန္​သည္​။

က်န္​းခ်ိဳး ဇ​ေ၀ဇ၀ါျဖစ္​​ေန​ေသာ္​လည္​း သူ႔မာမား  အဲ့စာကိုဖတ္​ၿပီး ဘယ္​လိုႀကီးျဖစ္​​ေနမည္​ဆိုသည္​ကို​ေတာ့ ​ေကာင္​း​ေကာင္​းႀကီးပံု​ေဖာ္​ႏိုင္​သည္​။

ရထားဆိုက္​မည္​့​ေနရာသည္​ က်န္​းစူးဟူသည္​့ ျပည္​ငယ္​တစ္​ခုဆီသို႔ပင္​။  က်န္​းခ်ိဳး ထို​ေနရာကို တစ္​ခါမွ မၾကားဖူး။ ​ေႏြရာသီျဖစ္​​ေလ​ေသာ​ေၾကာင္​့ ရထားး​ေပၚတြင္​လည္​း လူအျပည္​့။ ​က်န္​းခ်ိဳးႏွင္​့ ဦးက်န္​းတို႔ႏွစ္​ဦးသား ​ေနရာကိုအ​ေတာ္​ ၾကပ္​ၾကပ္​တည္​းတည္​း႐ွာယူလိုက္​ရသည္​။ ရထားဆိုက္​မည့္​အခ်ိန္​မွာကား ​ေနာက္၈နာရီမွျဖစ္​သည္​။

ခံုတြဲ၏ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​တြင္​ ​ေက်ာင္​းမွအတန္​း​ေဖာ္​ ​ေကာင္​မ​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​။ က်န္​းခ်ိဳးသူ႔​ခံုသို႔၀င္​ထိုက္​လိုက္​​ေသာအခါ အိပ္​ခ်င္​မူးတူးမ်က္​စိတို႔အား ပြတ္​သတ္​​ေနျခင္​းကို အဆံုးသတ္​လိုက္​ၿပီး ခ်က္​ခ်င္​းႀကီးတက္​ႂကြသြားဟန္​႐ွိ​ေသာ ထို​ေကာင္​မ​ေလးႏွစ္​ဦးမွာ ဤရထား​ေပၚတြင္​ အလြန္​ခန္​႔ညားထည္​၀ါလွ​ေသာ ​ေယာကၤ်ားပ်ိဳု တစ္​ဦးအား ​ေတြ႔ဆံုၾကံဳႀကိဳက္​ရမည္​ဟု မ​ေမ်ွာ္​လင္​့ထားသျဖင္​့ ဤခရီး႐ွည္​ႀကီးတြင္​ ထို​ေယာကၤ်ားပ်ိဳအား မည္​သို႔ စကားစရမည္​ကို အႀကံအိုက္​​ေနဟန္​႐ွိ​ေလသည္​။