သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်၏ သန္ဓေသားနှင့်အတူနိုးထခြင်း(MMtranslation)

Chapter 13.2

​ေရခ်ိဳးခန္​းထဲတြင္​​ေတာ့ က်န္​းခ်ိဳး ..အခ်စ္​ရနံ႔ျပင္​း...အဲ​ေလ...ဟို..အနံ႔အရမ္​းျပင္​းတဲ့ သူ႔ကိုယ္​ပိုင္​ရနံ့ဆိုးႀကီးကို အျပည္​့အ၀ရလိုက္​ပါ​ေသာ​ေၾကာင္​့ မ​ေန႔ည သူဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​ ျပင္​းျပင္​းထန္​ထန္​ ႀကိဳးစားခဲ့သလဲဆိုသည္​ကို ဟိုလူႀကီး လာ႐ွင္​းျပစရာ မလို​ေတာ့ပါ​ေခ်။ သူထိုမ်ွ​ေလာက္​ အ႐ွက္​ရစရာ..ဂုဏ္​သိကၡာညိဳးႏြမ္​းစရာႀကီးအား မည္​သည္​့မ်က္​ႏွာ​ေပးႏွင္​့ က်ဴးလြန္​ခဲ့သည္​ကို ယခုအထိ ပံုမ​ေဖာ္​ရဲ​ေသး..​ေနာင္​? ​ေ၀း​ေသး..ပိုဆိုးဦးမည္​။

***ဘာလို႔ ဒီလိုႀကီးျဖစ္​သြားရတာလဲ..လီစူးဆိုတာႀကီးကို ​ေနာက္​​ေနာင္​ ဘယ္​မ်က္​ႏွာနဲ႔ သြားျပရမွာလဲ. ...​ေသခ်င္​​ေစာ္​နံ​ေနပါၿပီ​ေနာ္​.. ငါ​ေလး ​ေသ သင္​့​ေနၿပီ***

က်န္​းခ်ိဳး သူ႔​ေခါင္​း မိုးႀကိဳးပစ္​သြားသလို အ​ေတာင္​့လိုက္​ႀကီးျဖစ္​​ေန​ေသာ္​လည္​း သူ႔စိတ္​တို႔က​ေတာ့ မ​ေမာႏိုင္​မပန္​းႏိုင္​ မ​ေန႔ညက ​ေႏြဦးအိမ္​မက္​ဆီျပန္​ ျပန္​​ေရာက္​​ေနသည္​ကို ဆြဲ​ေခၚ၍လည္​း မရ။ အထူးသျဖင္​့ လီစူး၏ ႏႈတ္​ခမ္​း​...ၿပီး ထိုအက်ိဳးျပဳ​ေပးခဲ့သည္​့ ​ေရႊလက္​မ်ား..အား​ေဆးမ်ားပမာ။

***သူ႔..သူ႔..ရပ္​​ေတာ့..ရပ္​​ေတာ့***

ဒါကို သူငယ္​ခ်င္​းအရင္​းႀကီး​ေတြ​ေတာင္​ မလုပ္​​ေပးၾကတာကို က်န္​းခ်ိဳး ​ေသခ်ာသိပါ၏။

"ငါမထင္​ထားခဲ့ဘူး..မင္​းညီက ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေသး​ေပမယ္​့ အ​ေတာ္​့ကို ထြတ္​ႏိုင္​လိမ္​့မယ္​လို႔"

အသံက တံခါး​ေပါက္​မွ ထြက္​လာပါ​ေသာ တစ္​ဦးတည္​း မူပိုင္​႐ွင္​၏ အသံဆိုးႀကီး။

က်န္​းခ်ိဳး လီစူး​ေၾကာင္​့ တုန္​တက္​သြားရၿပီး သြားတို႔ကိုသာ အခ်င္​းခ်င္​းပြတ္​​ေနလ်က္​ ထြက္​က်ခ်င္​​ေန​ေသာ စကားတို႔အား ၿမိဳသိပ္​ရ​ေလ၏။ တကယ္​ႀကီး လုပ္​ပစ္​လိုက္​ခ်င္​ပါ​ေသာ..လီစူးမ်က္​ႏွာ​ေပၚ ထို ပ၀ါပစ္​​ေပါက္​ျခင္​းဆိုသည္​့ အမူအရာအား စိတ္​ထဲတြင္​ မွတ္​..လက္​ၾကားထဲ ထိုပု၀ါကို ပြတ္​လ်က္​သာ..သူက ထိုသူ႔အား ဤသို႔ လုပ္​ရဲဖို႔ ႏွစ္​တစ္​​ေသာင္​း​ေလာက္​​ေစာင္​့ရ​ေပဦးမည္​။ အဘယ္​​ေၾကာင္​့ဆို​ေသာ္​ကား ဒီဇာတ္​မွာ ​ေသာက္​သလြဲစိန္​က သူုဖစ္​ခဲ့ၿပီး အမွားႀကီး က်ဴးလြန္​ခဲ့သူကလည္​း သူဆိုသည္​့ က်န္​းခ်ိဳးပင္​ ျဖစ္​​ေလ​ေသာ​ေၾကာင္​့။