သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်၏ သန္ဓေသားနှင့်အတူနိုးထခြင်း(MMtranslation)

Chapter 4.2

က်န္​းခ်ိဳးႏိုးလာသည္​ကိုျမင္​​ေသာ ​ေလာင္​၀ူ ​ေအာ္​ႀကီးဟစ္​က်ယ္​ႏုတ္​ဆက္​လိုက္​​ေလသည္​။

"အ႐ွင္​မင္​းႀကီး ႏိုး​ေတာ္​မူ​ၿပီလား ဘုရား"

ထိုရြဲ႔တဲ့တဲ့စကား​ေနာက္​တြင္​​ေတာ့ ၿခိမ္​း​ေျခာက္​မႈႀကီးက အလံုးလိုက္​အရင္​းလိုက္​။

"ထြက္​​ေျပးမယ္​​ေတာ့မၾကံလိုက္​နဲ႔​ေနာ္​...အက်ိဳးယုတ္​ အခ်ိန္​ပုတ္​တာပဲ အဖတ္​တင္​လိမ္​့မယ္​.."

​ေလာင္​ဒါးမွာမူ ထို၀က္​ႀကီးႏိုးလာသည္​ကိုအဖက္​မလုပ္​ပဲ ​ေပါ့​ေပါ့ပါးပါး စကားသာဆိုလိုက္​သည္​။

"ဟားဟား မင္​းတို႔​ေတြ အရမ္​း​ေတြ ယံုၾကည္​မႈ႐ွိ​ေနၾကပါလား"

ကားဆိုသည္​မွာ အမွန္​​ေတာ့ ဗန္​ကားတစ္​စီးသာျဖစ္​​ေလသည္​။ ဇိမ္​ခံခ်င္​စရာ တစ္​စက္​က​ေလးမွာ မပါ၀င္​ပါ​ေသာ ကား။ ​ေမာင္​းသူ​ေနရာတြင္​ ​ေလာင္​စီ ၊ ခရီးသည္​ခံုတြင္​ ​ေလာင္​ဒါး၊ အလယ္​တန္​းတြင္​​ေတာ့ ​ေလာင္​စန္​း ​ေလာင္​နီ ႏွင္​့ ​ေလာင္​၀ူ၊ ​ေနာက္​ဆံုးခံု႐ွိ က်န္​းခ်ိဳး​ထိုင္​ခံ​ုတြင္​ကား အျခံႏွင္​့အရံႏွင္​့ပင္​၊ တစ္​ဖက္​တြင္​ အ​ေမာ​ေျပ ဆံ႐ွည္​ လီစူးႏွင္​့ တစ္​ဖက္​တြင္​ အိတ္​ထုတ္​​ေပါင္​းမ်ားစြာႏွင္​့ သာသာယာယာပင္​။

က်န္​းခ်ိဳးစိတ္​ထဲ ဤလူမွာ က်န္​ငါး​ေယာက္​ႏွင္​့ လားလားမွ်မဆိုင္​ဟု အ​ေသအခ်ာႀကီး ခံစား​ေနရ​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ခရီးသြားတစ္​ဦးႏွင္​့လည္​း မတူျပန္​​ေခ်။ မည္​သို႔ပင္​ဆို​ေစကာမူ စစ​ေတြ႔ခ်ိန္​က ျဖစ္​​ေပၚခဲ့​ေသာ ​ေၾကာက္​လန္​႔စိတ္​တို႔သည္​ ယခုအခါ လူဆိုးတစ္​ဦးႏွင္​့မတူ​ေသာ ထိုသူ့အသြင္​အျပင္​​ေအာက္​ ​ေၾကမြသြားရ​ေလၿပီးျဖစ္​​ေလသည္​။

ထိုကားစုတ္​ကားျပတ္​ႀကီးမွာ ​ေတာင္​တက္​လမ္​း​ေပၚ​ေရာက္​လာသည္​ႏွင္​့တူသည္​။ ​ေဆာင္​့လိုက္​သည္​့ျဖစ္​ခ်က္​။

"က်​ေတာ္​ဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​အိပ္​​ေပ်ာ္​သြားတာလဲဟင္​"

က်န္​းခ်ိဳး အသံ​ေသးအသံနာျဖင္​့ပင္​ ​ေမးရဲ​ေလသည္​။ အ​ေ႐ွ႕ဆံုးမွ ​ေလာင္​၀ူ၏ ​လန္​႔စရာ ​ေခ်ာင္​းဟန္​႔သံႀကီးသာ​ေပၚထြက္​လာလ်က္​ မည္​သူမွ မၾကားသည္​ထင္​့...ထို႔​ေနာက္​တြင္​​ေတာ့ ကားတစ္​စီးလံုး စကားသံမ်ားရပ္​စဲသြားလ်က္​ တိတ္​ဆိတ္​သြား​ေလသည္​။