သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်၏ သန္ဓေသားနှင့်အတူနိုးထခြင်း(MMtranslation)

Chapter 14.1

ဖီးနစ္​​ေသြး (3)

လီစူး ႐ုတ္​တရက္​ ​လွည္​့လာသျဖင္​့ အ​ေတြး​ေပါင္​း ​ေသာင္​း​ေျခာက္​​ေထာင္​ႏွင္​့ အိတ္​ရန္​ပြဲသတ္​​ေန​ေသာ က်န္​းခ်ိဳးမွာလည္​း ရုတ္​တရက္​ဆန္​စြာျဖင္​့ လီစူးရင္​ဘတ္​ႀကီးအား ဘုန္​းခနဲျမည္​​ေအာင္​ပင္​ တိုက္​လိုက္​မိ၏။ က်န္​းခ်ိဳး မ်က္​ရည္​တစမ္​းစမ္​းႏွင္​့ လီစူးအား​ေမာ့ၾကည္​့ရင္​း ​ေမးလိုက္​မိ၏။

"ဘာျဖစ္​လို႔လဲ "

လီစူးမွာ အ​ေနာက္​ကို ၾကည္​့​ေနသျဖင္​့ သူလည္​း ​ေယာင္​​ေတာင္​​ေပါင္​​ေတာင္​လွည္​့ၾကည္​့​ေသာ္​လည္​း ဘာထူးျခားျခင္​းမွ မ​ေတြ႔မိ။

"ဘာမှမဟုတ္​ဘူး"

လီစူး သူ႔အၾကည္​့တို႔႐ုတ္​သိမ္​းၿပီး က်န္​းခ်ိဳး၏ မ်က္​ရည္​လည္​ဆြဲအား ၾကည္​့လိုက္​ရင္​း ႏႈတ္​ခမ္​းတို႔မသိမသာ ျမင္​့တက္​သြား​ေလသည္​။

"လမ္​းကိုၾကည္​့သြား..မင္​းမ်က္​လံုး​ေတြနဲ႔"

***ငါတကယ္​ ဒီလီစူးဆိုတဲ့ ဒင္​းႀကီးကို သတ္​ခ်င္​လွၿပီ.***

"သြားမယ်"

လီစူး၏ အ​ေျပာတို႔သာ႐ွိၿပီး က်န္​းခ်ိဳးမဲ့ရြဲ႔ကာသာလိုက္​​ေလ​ေတာ့သည္​။ ႏွစ္​​ေယာက္​ ​ေမာလ္​အျပင္​​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ ​ေႏြ​ေခါင္​​ေခါင္​၏ အပူလိႈင္​းတို႔လာဟပ္​သျဖင္​့ က်န္​းခ်ိဳး လီစူးအ​ေနာက္​မသိမသာ​ေလး​ေရႊ႔လိုက္​၏။ လီစူး၏ အ​ေအးဓာတ္​တို႔က က်န္​းခ်ိဳးဆီကိုပင္​ ျဖန္​႔က်က္​လာသလိုပင္​။ ​ေအးျမျခင္​း၊ သက္​​ေတာင္​့သက္​သာျဖစ္​ျခင္​းတို႔ကို အ​ေတာ္​ႀကီးခံစားလိုက္​ၿပီး​ေသာ္​ကား က်န္​းခ်ိဳး ​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​႐ြင္​႐ွြင္​ပင္​ ​ေျပာလိုက္​၏။

"အခု​ေန႔လည္​​ေတာင္​​ေရာက္​ၿပီဆို​ေတာ့ အျပင္​မွာပဲ စားရ​ေအာင္​​ေလ. အိမ္​ထဲ ထမင္​းဟင္​းျပန္​ခ်က္​ရမယ္​ဆိုရင္​ တကယ္​့ ငရဲခန္​း​ေရာက္​သြားမွာ သိလား"

လီစူး သု႔​ေနာက္​​ေဘးနားက က်န္​းခ်ိဳး၏ ​ေကာက္​က်စ္​က်စ္​အျပံဳး​ေလးကိုျမင္​လိုက္​ရ​ေသာ္​လည္​း ခ်စ္​စရာအတိလို႔သာ ျမင္​​မိ​ေလသည္​။