သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်၏ သန္ဓေသားနှင့်အတူနိုးထခြင်း(MMtranslation)

Chapter 3.2

"ဦး​ေလး​ေျခာက္​နဲ႔ ညီ​ေလးလာလည္​လို႔ က်​ေတာ္​ဆိုင္​အ​ေစာႀကီးသိမ္​းလိုက္​တာပါ"

က်န္​းယု​ေရႊ ႐ွင္​းျပ​ေနရင္​းျဖင္​့ အ၀င္​​ေပါက္​တြင္​ရပ္​​ေန​ေသာ လူငါးဦးထံၾကည္​့လိုက္​ရင္​း တံုးတိတိ ျပတ္​​ေတာင္​း​ေတာင္​းသာ စကားဆိုလိုက္​သည္​။

"ဒီလူ​ေတြက နမိတ္​မ​ေကာင္​းတာ​ေတြပဲ ​ေဆာင္​ယူလာတဲ့ ကပ္​ပါး​ေကာင္​​ေတြအတိုင္​းပဲ..ဒီပံုအတိုင္​းသံုးရက္​ဆက္​ရင္​​ေတာ့ ကပ္​​ေဘးဆိုက္​​ေလာက္​တယ္​"

"မင္​းနာခ်င္​လို႔ၾကည္​့​ေနတာလား"

​ေလာင္​စန္​း၏ ​ေၾကာက္​စရာ​ေကာင္​း​ေသာ ​ေဒါသ သံျကီးက တစ္​ဖန္​ လႊမ္​းလာျပန္​၏။ ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ျဖစ္​သူမွာ ​ေဘးဘီ၀ဲရာသို႔ မ်က္​လံုး​ေ၀့ႀကည္​့လိုက္​ၿပီး က်န္​းခ်ိဳးတို႔သားအဖႏွစ္​​ေယာက္​အား ျမင္​လိုက္​ရ​ေသာအခါ အဆိပ္​ျပင္​း​ေသာ ​ေႁမြကဲ့သို႔ အၾကည္​့မ်ားထုတ္​လႊတ္​လ်က္​​လက္​ျပ၍ပင္​ အခ်က္​မ​ေပးပဲ တစ္​ခြန္​းတည္​း​ေသာ စကားဆို၍ ထြက္​သြား​ေလသည္​။

"သြားၾကမယ္​"

ဦး​က်န္​းသည္​ က်န္းယု​ေရြွအား မမွတ္​မိရိုးအမွန္ျဖစ္​​ေသာ္လည္း​​ အကိုႀကီးျဖစ္​သူ၏ အႀကီးဆံုးသားဟူသည့္ ဂုဏ္​ပုဒ္​ႏွင္​့ပတ္​သက္​​ေသာ မွတ္​ဥာဏ္​မ်ားက ယခုထိတိုင္​ က်န္​႐ွိဆဲဖစ္​​ေလသည္​။ ဦးက်န္​း စိတ္​လႈပ္​ရွားစြာျဖင္​့ ထိုအသက္​လတ္​ပိုင္​းလူအား ပခံုးပုတ္​လ်က္​ ၀မ္​းသာအားရဆို​ေလသည္​။

"*​Maoge မင္​းမ်က္​စိတစ္​မွတ္​အတြင္​းကို ဒီ​ေလာင္​​ေတာင္​ထြားလာၿပီ​ေပါ့ ..မထင္​ထားမိဘူး"

က်န္​းခ်ိဳးတစ္​​ေယာက္​ ဖခင္ျဖစ္သူထက္ အသက္အနည္းငယ္ပင္ ငယ္ပံု​​​ေပၚ​​ေသာထိုလူ၏ ငယ္​နာမည္​အား အားမနာတမ္​း​ေခၚ​ေန​သည္​့ ဖခင္​ျဖစ္​သူအားတစ္​လွည္​့၊ Moageဟု ​ေခၚခံရ​ေသာ္​လည္​း စိတ္​အ​ေႏွာက္​အ႐ႈပ္​တစ္​စံုတစ္​ရာုဖစ္​သြားဟန္​မ႐ွိ​ေသာ ထိုလူကိုတစ္​လွည္​့ ၾကည္​့​ေနလိုက္​မိ​ေလသည္​။ ***ငါဘာဆို ဘားမွ နားမလည္​​ေတာ့ပါလား***