Chapter 19 : ပြန်လည်သုံးသပ်ခိုင်းရန် အိမ်ပြန်ခေါ်ခြင်း
ဤမျိုးစေ့များအားလုံး၏စျေးနှုန်းမှာ တစ်ကီလိုလျှင် ယွမ်နှစ်ရာအောက်သာ ရှိပြီး ၎င်းတို့အများစုမှာ ယွမ်တစ်ရာ မကျော်ပေ။ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် စျေးပိုကြီးသော မျိုးစေ့များကို လျှော့ဝယ်ခဲ့ပြီး မျိုးစေ့အမျိုးအစား များများရရန်သာ ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ သူမတွင် ပိုက်ဆံအကန့်အသတ်ရှိသောကြောင့် သူမတတ်နိုင်သမျှကိုသာ အကောင်းဆုံးလုပ်ရမည်ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် သူမ မည်မျှပင် ရောစပ်ပြီး ကိုက်ညီရန် ကြိုးစားကြိုးစား၊ နောက်ဆုံး၌ မျိုးစေ့အမျိုးအစားပေါင်း နှစ်ဆယ်ကျော်သာ ရခဲ့သည်။
အခြား ကျန်ရှိနေသောမျိုးစေ့များကို ကြည့်လိုက်သောအချိန်တွင် သူမ၏မျက်ဝန်းများ၌ လောဘအရိပ်အယောင်လေး ထင်ဟပ်သွားသည်က ဘေးတွင် ရပ်ကြည့်နေသော သမားတော်ကန်နှင့် ဆိုင်ရှင်လျိုအား မပြုံးပဲမနေနိုင်အောင် ဖြစ်စေသည်။
သို့သော် ကျင်းယွင်ကျောင်းတွင်လည်း စည်းမျဥ်းများရှိ၏။ သူမသည် ယခုအချိန်၌ ပိုက်ဆံမရှိသေးသောကြောင့်သာဖြစ်ပြီး ၎င်းက အနာဂတ်တွင်လည်း ပိုက်ဆံရှိလာမည်မဟုတ်ဟု ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် သမားတော်ကန်၏ ကမ်းလှမ်းမှုအား ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။
မျိုးစေ့များဝယ်ရန် နေရာတစ်ခုကို ရှာတွေ့ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ အနာဂါတ်တွင် ပရဆေးပစ္စည်းများ ရောင်းချရန် နေရာတစ်ခုကို ရှာတွေ့ရန်လည်း ခက်ခဲမည်မဟုတ်ပေ။
ခရိုင်ရှိ အကြီးဆုံးဆေးအရောင်းဆိုင်သည် ပရဆေးပစ္စည်းများကို ဝယ်ယူသည့်နေရာလည်းဖြစ်သည်။ သူမတွင်ရှိသော မျိုးစေ့များ ရင့်မှည့်လာရန် အချိန်သိပ်ကြာမည်မဟုတ်ပေ။ ထို့နောက်တွင် စျေးကောင်းနှင့်ရောင်းချလိုက်ရန်မှာ ခက်ခဲသောအရာမဟုတ်ချေ။
သူမ ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိုးရိမ်ပူပန်နေသောအရာများကို ဖြေရှင်းလိုက်ပြီးနောက် ကျင်းယွင်ကျောင်း၏စိတ်သည် အတော်လေးပေါ့ပါးသွား၏။ ထို့နောက် သူမသည် သမားတော်ကန်နှင့် လမ်းခွဲလိုက်ပြီး မျိုးစေ့များကို နေရာလွတ်နယ်မြေထဲသို့ မသိမသာ ထည့်လိုက်ကာ ကျောင်းသို့ တန်းလာခဲ့သည်။
