Chapter 97 : သုံးစရာ ပိုက်ဆံ ထပ်ပြီးမရှိတော့
ကောင်းရှင်း၏ အကြည့်များက ဂယောက်ဂယက်ဖြစ်နေသည်ကို မြင်သောအခါ ချောင်ဟုန်ယဲ့သည် ကြက်သီးမွေးညင်းများ ထလာသည်။
သူမသည် ကောင်းရှင်းနှင့် အလွန်ရင်းနှီးလျှင်တောင်မှ တစ်စုံတစ်ယောက်က သူမအား နောက်ယောင်ခံလိုက်ခြင်းသည် စိတ်မလုံခြုံမှုကို ခံစားရစေ၏။ ၎င်းက အနည်းငယ်လည်း ညစ်ညမ်းပေသည်။ (လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ မဟုတ်ပါဘူးနော်)
"မင်း ငါ့ကို ဘာလို့ ဒီလို ကြည့်နေတာလဲ။ ငါ အခု အကျပ်အတည်းထဲ ရောက်နေတာတွေ အားလုံးက မင်းကြောင့်ဆိုတာ မင်းဘာလို့ မတွေးမိတာလဲ။ တကယ်လို့ ငါသာ အဖမ်းခံလိုက်ရရင် မင်းရဲ့ဂုဏ်သတင်းကလည်း ဆက်ပြီး အပြစ်ကင်းနေလိမ့်ဦးမယ်လို့ ထင်နေတာလား"
ကောင်းရှင်းက ကြိမ်းဝါးလိုက်၏။ သူ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် အေးစက်သော ဒေါသတရားများ ပြည့်နေပြီး သူ၏ ပင်ကိုစရိုက်ကို ဖော်ပြနေကာ သူ၏ လူမိုက်ဆန်သော ရွှေအိုရောင်ဆံပင်နှင့် အံကိုက်ဖြစ်နေသည်။
ချောင်ဟုန်ယဲ့၏ ကောင်းရှင်းအပေါ် ထင်မြင်ချက်အရ သူသည် လုံးလုံးလျားလျား စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းနေသော်လည်း သူ၏ စကားလုံးများကမူ မမှားပေ။ သူမသည် အမှန်တကယ်ပင် သူနှင့်ပတ်သတ်၍ ဘာမှမလုပ်ပေးခဲ့။
ချောင်ဟုန်ယဲ့နှင့် ကောင်းရှင်း နှစ်ဦးစလုံးသည် နင်းရှန်စီရင်စုမှ လူများဖြစ်ကြသည်။ တစ်ခါက အလယ်တန်းကျောင်းတွင် သူမသည် အခြားသူများ၏ အနှောက်အယှက်ခံရသောအခါ ကောင်းရှင်းက သူမအား ကူညီပေးခဲ့၏။ ထိုအချိန်မှစ၍ သူတို့သည် အမြဲတမ်း အဆက်အသွယ်ရှိခဲ့သည်။ ယခင်က သူမသည် ရံဖန်ရံခါ ကျင်းယွင်ကျောင်းအား လုယက်ရန် သို့မဟုတ် ကြောက်လန့်သွားအောင် လုပ်ရန် ကောင်းရှင်းအား လူများစေလွှတ်ခိုင်းခဲ့၏။ ကျင်းယွင်ကျောင်း အထက်တန်းကျောင်းသို့ ရောက်ပြီးနောက် သူမသည် ကောင်းရှင်းအား ကောလဟာလများ ဖြန့်ရန် အကူအညီတောင်းခဲ့သော်လည်း ကျင်းယွင်ကျောင်း၏ ထောင်ချောက်ထဲသို့ ကျသွားလိမ့်မည်ဟု မမျှော်လင့်ခဲ့မိပေ။
