Chapter 67 : လီရှောက်ယွင်
အတိတ်ဘဝ၌ သမီးဖြစ်သူထံမှ သတ်သေရန် တွန်းပို့ခြင်းခံခဲ့ရသော ဤအိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီးကြီးကို ကြည့်၍ ကျင်းယွင်ကျောင်း သနားလာမိသည်။
သူမ၏ အတိတ်ဘဝက ယဲ့ချင်း၏ အမေ သတ်သေသောကိစ္စသည် ခရိုင်မြို့တစ်မြို့လုံး ပြန့်နှံ့ခဲ့၏။ သူမ၏ ယောက်ျားသည် စီးပွားရေးထိုးကျသွားခဲ့ပြီး ထို့နောက်တွင် နာလန်ပြန်မထူနိုင်တော့ပေ။ သူသည် လောင်းကစားကို စွဲလန်းလာခဲ့ပြီး အဆုံးသတ်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် မိသားစုသည် သူမ၏ တောက်တိုမယ်ရ အလုပ်များစွာ၏ ဝင်ငွေကိုသာ လုံးဝ မှီခိုခဲ့ရ၏။ သူမသည် အကြွေးဆပ်ရန်အတွက် အလုပ်ကြိုးစားခဲ့ရသည်။
ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း သူမသည် သူမ၏ သမီးလေးကို ကျောင်းမထုတ်ခဲ့ပေ။ အကြောင်းမှာ သူမ၏ သမီးဖြစ်သူက သူမအား ကြိမ်ဖန်များစွာ သနားခံခဲ့၍ဖြစ်ပြီး သူမသည် သမီးဖြစ်သူ၏ သိက္ခာကို ဆယ်ပေးနိုင်ရန် အမြဲတမ်း ကြိုးစားခဲ့သည်။
သူမသည် သူမ၏ ဝင်ငွေများဖြင့် မိသားစုကို ထောက်ပံ့နိုင်ခဲ့သော်လည်း သမီးဖြစ်သူ၏ စည်းမရှိ သုံးစွဲခြင်းကိုတော့ မထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။ အားမကိုးရသော လင်ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် မယုံကြည်ထိုက်သော သမီးတစ်ယောက်က သူမအား ပျက်ဆီးခြင်းလမ်းမပေါ်သို့ တွန်းပို့ခဲ့သည်။
ထိုအမျိုးသမီးသည် သူမ၏ သမီးအတွက် ခေါင်းငုံ့၍ တောင်းပန်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ရှုပ်ထွေးသော ခံစားချက်များစွာကို ခံစားနေရသည်။ ဤကဲ့သို့ မိခင်မျိုးကို လိုချင်သောသူများသည် သည်လိုအမေမျိုး ဘယ်သောအခါမှ မရရှိခဲ့သော်လည်း ရှိသောသူများကမူ ထိုသို့သောအမေမျိုးကို တန်ဖိုးမထားကြပေ။
အမေယဲ့၏ ဆက်တိုက်တောင်းပန်မှုများကြောင့် ယန်မိဘများသည် အနည်းငယ် စိတ်လျှော့သွားကြသော်လည်း သူတို့အား လုံးလုံးလျားလျား ခွင့်မလွှတ်နိုင်သေးပေ။ သူတို့သည် ကလေးတစ်ယောက်အား မည်သို့သင်ကြားရမည်ဆိုသည့် အကြောင်းကို မဆုံးနိုင်အောင် ပြောနေကြပြီး အမေယဲ့က ငြင်းဆန်သည် အရိပ်အယောင်တစ်ချက်ပင်မပြဘဲ ဆက်၍သာ သဘောတူထောက်ခံပေးနေသည်။ ထိုအခါ အဖေယဲ့သည် ရှက်လာပုံရ၍ အခန်းအပြင်သို့ ထွက်သွား၏။
