Chapter 25 : အကျင့်စရိုက်နှင့်ပတ်သတ်၍ ပြဿနာမရှိ
ဆရာမကျင်သည် အနည်းငယ် မှင်သက်နေမိ၏။ သူတို့နှစ်ဦးသားသည် မွေးစားမြေးအဖိုးဖြစ်လာရန် အလွန် လွယ်လွယ်ကူကူ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မည်ဟု မထင်ခဲ့မိပေ။
ထိုအစား သူမသည် ဝမ်းမြောက်နေမိသည်။ ကျင်းယွင်ကျောင်းအတွက် ဂရုစိုက်ပေးမည့် ဂုဏ်သရေရှိ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတစ်ဦးရှိခြင်းက သူမအတွက် ကောင်းသောအချင်းအရာဖြစ်သည်မှာ အသေအချာပင်။ ထို့အပြင် သမားတော်ကန်သည် ခရိုင်၏နာမည်ကျော် တရုတ်တိုင်းရင်းဆေးသမားတော်ကြီးတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ သူတို့ တစ်မိသားစုလုံးကလည်း ဆေးပညာရှင်များနှင့် ပြည့်နေ၏။ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည်လည်း ဆေးပညာရပ်ကို နှစ်သက်သဘောကျလေရာ ဆိုးကျိုးတစ်ခုမှမရှိဘဲ တစ်ရာ,ရာခိုင်နှုန်း ကောင်းကျိုးချည်းသာ ဖြစ်သည်။
ဤပြဿနာအား နေရာတကျ ဖြေရှင်းပြီးသွားလျှင် အနာဂတ်တွင် ကိစ္စများသည် ယခုထက်ပို၍ လွယ်ကူသွားမည်ဖြစ်၏။
ယနေ့ သူမ အတန်းတက်ရန် မလိုပေ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် အဆောင်ရှိ သူမ၏အိပ်ရာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ပြီး ကန်စုန့်ပိုင် ပြောပြထားသည့် အိမ်ရာသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ကန်စုန့်ပိုင်သည် မူလက သူမအား ထိုနေရာသို့ တစ်ခါတည်း ခေါ်သွားလိုခဲ့သော်လည်း သူသည် သူ၏မြေးများအား လခ သိမ်းရမည့်ရက်မဟုတ်ပါက မည်သည့်လူကြီးကိုမှ သူတို့အား နှောက်ယှက်ခွင့်မပြုဟု ကတိပေးထားခဲ့၏။ ထိုကြောင့် သူလုပ်နိုင်သည်မှာ သူ၏မြေးများအား ကြိုတင်ခေါ်ယူ၍ သူတို့၏ အခန်းဖော်အသစ်အကြောင်း ပြောပြထားရန်သာ ဖြစ်သည်။
သူတို့နေထိုင်သော အိမ်ရာအား ဝမ်ရှင်းဟွားယွမ့်(နွေးထွေးသောဥယျာဉ်လေး) ဟု ခေါ်သည်။ ၎င်းမှာ သိပ်မကြီးသော်လည်း နာမည်နှင့်လိုက်ဖက်၏။ တိုက်ခန်းများမှာ နွေးနွေးထွေးထွေးနှင့် ဖော်ရွေပျူငှာသည့် ခံစားချက်ကို ပေးစွမ်းနိုင်သည်။
သူမ သွားရမည့်တိုက်ခန်းသည် ငါးလွှာတွင် ရှိ၏။ ၎င်းတွင် ထပ်ခိုးတစ်ခုလည်း ပါရှိသည်ဟု ဆိုသည်။ ၎င်းအား သစ်ပင်ပန်းမန်မျိုးစုံဖြင့် အလှဆင်ထား၏။ လအနည်းငယ်ကြာလျှင် ချိုမွှေးသော ပန်းရနံ့များက တိုက်ခန်းတစ်ခုလုံး ပျံ့နှံ့ထုံသင်းနေမည်မှာ အသေအချာပင်။
