Chapter 66 : အမေယဲ့၏တောင်းပန်မှုများ
ကျန်ရှ၏ အကျင့်စရိုက်နှင့်ပတ်သတ်လျှင် ကျင်းယွင်ကျောင်း အမှန်တကယ်ပင် လက်မြှောက်မိသည်။
ကျန်ရှသည် အားလုံးကို ရည်ရွယ်ရှိရှိဖြင့် လုပ်နေခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ သူသည် အထက်စီးဆန်ပြီး ကိုယ်အတွက်ကိုယ်သာကြည့်သူ တစ်ယောက်အဖြစ် မွေးဖွားလာခြင်းဖြစ်သည်။ သူသည် သူ၏ စကားလုံးများက မည်မျှ မသင့်လျော်ကြောင်း မသိသလို သူ၏ စကားလုံးများက ဘယ်လိုဒုက္ခမျိုးကို ယူဆောင်လာနိုင်မှန်းလည်း သူမသိချေ။ သူက အကြံကြီးသော လူညစ်တစ်ယောက်သည် လူတတ်ကြီးတစ်ယောက်သဖွယ် ပြောဆိုပြီး အခြားသူများက သူ၏ ဆိုလိုရင်းအဓိပ္ပါယ်ကို နားလည်မည်မဟုတ် တွေးလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောနေသည်။
အတိတ်ဘဝ၌ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ကျောင်းမှထွက်ပြီး နှစ်များစွာကြာမှ ကျန်ရှနှင့် ရင်းနှီးခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ ထိုအချိန်တွင် ကျန်ရှသည် ရင့်ကျက်သင့်သလောက် ရင့်ကျက်နေပြီဖြစ်သည်။ သူ၏ စကားလုံးများမှာ ယခုအချိန်ကဲ့သို့ ရွံစရာမကောင်းသော်လည်း သူ၏ စိတ်ရင်းကိုတော့ အရိပ်အမြွက် ဖော်ပြနေတုန်းပင်။ အထူးသဖြင့် သူမနှင့် ချောင်ဟုန်ယဲ့ ရန်ဖြစ်သည့်အချိန်များတွင် သူ၏ သဘောထားအစစ်အမှန်က ပို၍ သိသာလာတတ်သည်။
ကျန်ရှသည် အတော်လေး ကြည့်ကောင်း၏။ သူ့တွင် အခြားသူများနှင့် ရင်းနှီးသော ဆက်ဆံရေးလည်း မရှိပေ။ အခြားကျောင်းသားများက သူ့အား တွေ့လိုက်လျှင် ဘတ်စကတ်ဘော တက်တက်ကြွကြွ ကစားနေခြင်း သို့မဟုတ် အခြားအတန်းတာဝန်များ လုပ်ဆောင်နေခြင်းတို့ကိုသာ မြင်ရလေ့ရှိသည်။ တကယ်တမ်း သူသည် စကားကို အလွတ်မဲ့ပြောတတ်သူ တစ်ယောက်သာ ဖြစ်ကြောင်း မည်သူကမှ မထင်မိပေ။
"ကျင်းယွင်ကျောင်း၊ နင် ဘယ်သူ့အကြောင်းပြောနေတာလဲ"
သူသည် ထိန်းမထားနိုင်ဘဲ ကြိမ်းမောင်းရန် ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်သည်။
ကျင်းယွင်ကျောင်းက အေးစက်စက် သရော်လိုက်၏။
"အဲဒါ နင်ကိုယ်တိုင်ပဲဆိုတာ ရှင်းနေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား"
