Chapter 140 : ကျောင်းပြောင်းလာသော ကျောင်းသား(၃)
ထန်ကျစ်ဟွား ပြောသည့် သူငယ်ချင်းအသစ်ဆိုသည်မှာ ချောင်ဟုန်ယဲ့ ဖြစ်၏။
ထိုနေ့က ဟယ့်ကျားစစ်သည် လူတစ်ယောက်အား ကယ်လာပြီးနောက် သူမက ထန်ကျစ်ဟွားဆီသို့သွား၍ သူမ၏ ကြီးမြတ်၍ ဟီးရိုးဆန်သော အပြုအမူအား ထုတ်ကြွားခဲ့သည်။ အမှန်ပင်၊ သူမ ချောင်ဟုန်ယဲ့အား ဖော်ညွှန်းခဲ့သော စကားလုံးတိုင်းက နှိုင်းယှဥ်၍ မရအောင် ဒုက္ခရောက်နေသူတစ်ယောက်လိုပင်။
"သူက အာ..."
ဟယ့်ကျားစစ်က နှုတ်ခမ်းစူလိုက်၏။
"ဒါပေမယ့် ကျားစစ်က အစ်ကိုကျစ်ဟွားနဲ့ပဲ အတူတူ ထိုင်ချင််တာလေ။ ရှောင်ယဲ့က အရင်ကတည်းက ဒီကျောင်းကပဲဟာ။ သူ သေချာပေါက် သင့်တော်တဲ့ ထိုင်ခုံဖော်တစ်ယောက် ရှာနိုင်မှာပါ"
သူမကိုယ်သူမ "ကျားစစ်" ဟု ရည်ညွှန်းလိုက်သည်အား ကြားလိုက်ရသောအခါ ရှောင်ဟိုင်ချင်း၏ လက်သည် တုန်တက်သွား၏။
ကန်ကျင်းချန်နှင့် စူးချူသည်ပင် နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ထား၍ သူတို့ကြားသမျှအား လျှော်ပစ်နိုင်ရန် သမာဓိ ခိုင်ခိုင်မာမာ ထား၍ နေနေကြရသည်။
"ပြောင်ကော၊ ကျွန်မတို့ နေလည်စာအစား တခြား ပေါ့ပေါ့ပါးပါး တစ်ခုခု သွားစားရအောင်လေ"
စူးချူက သူမ၏ အသံကို ပျော့ပျောင်းအောင်လုပ်၍ ပြောလိုက်၏။
ထိုမိန်းကလေးပြောသော စကားများသည် ငါးနှင့်အသားလွှာများ အလျှံအပယ်ပါသော ထမင်းတစ်နပ်ထက်ပင် ပို၍ မူးနောက်သွားစေသည်။ အကယ်၍ သူတို့သာ နေ့လည်စာအတွက် အဆီများသော တစ်ခုခုကို စားပါက သူမ အန်ပင် အန်ထွက်လိမ့်မည်။ တကယ်တမ်း သူမ၏ အစာအိမ်သည် ယခုအချိန်ကတည်းကပင် အနည်းငယ် ကမောက်ကမ ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည်။
ဤတစ်ကြိမ်၌ ကျင်းယွင်ကျောင်း အာရုံစိုက်မိလိုက်သော အချက်မှာ ကျန်သောသူများနှင့် ခြားနား၏။ ရှောင်ယဲ့....ချောင်ဟုန်ယဲ့သည်လည်း ဤအတန်းထဲ၌ ရှိသည်။ အဲဒီမိန်းကလေး ရည်ညွှန်းလိုက်တဲ့တစ်ယောက်က သူမများလား။
