အထူးလုပ်ကြံရေးသမတစ်ယောက်ရဲ့ စာမျက်နှာသစ်

အပိုင်း (၈) ကမ္ဘာ့အဆင့်ပုစ္ဆာများကို အဖြေထုတ်ခြင်း

"အင်း နားလည်ပြီ"

ရှန်ချန်သည် နောက်ဆုံးတွင် နားလည်သွားတော့သည်။ သူသည် မေးခွန်းကို ကြည့်ရင်း ဉာဏ်အလင်းပွင့်သွားသလို ခံစားလိုက်ရလေသည်။

ယခုလေးတင် ရှန်ယွဲ့၏ရှင်းလင်းချက်မှာ အလွန်ရှင်းလင်းလေသည်။ သူမ၏မျက်နှာအမူအရာသည်လည်း တိကျပြတ်သားကာ ချောမွတ်နေသည်။ သူမသည် ရှုပ်ထွေးနေသည့်အကြောင်းအရာကို ရှင်းလင်းကာ လိုတိုရှင်း အချက်များအဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်သည်။ သူမသည် သူတို့ကို သင်ပေးသည့် အတော်ဆုံးဆရာများထပ် သိသိသာသာ ပိုတော်လေသည်။ ရှန်ချန်သည် ဒါကို နားလည်သွားသည့်အပြင် ဤသို့သော မေးခွန်းမျိုးကို ဖြေပုံဖြေနည်းပါ သိသွားလေသည်။

ရှန်ယွဲ့၏တည်ငြိမ်နေသည့်အမူအရာကို မြင်လိုက်ရာ ရှန်ချန်သည် သူ့ဘဝကို သံယဖြစ်သွားတော့သည်။ သူသည် တံတွေးကို မျိုချလိုက်ပြီးနောက် မေးလိုးလိုက်လေသည်။

" နင် မတော်တဆ မှန်သွားတာမလား၊ ငါ နင့်အတွက် နောက်ထပ်မေးခွန်းတွေ ရှာလိုက်အုံးမယ်"

"ရတယ်လေ အေးဆေး"

ရှန်ယွဲ့သည် သူမ၏ဉာဏ်ရည်အပေါ် အလွန်ယုံကြည်မှုရှိလေသည်။ သူမသည် ခွေးခြေခုံတစ်ခုကို ရှာလိုက်ပြီး ချန်ရှန်ဘေးတွင် ထိုင်ကာ ထုတ်လာမည့်မေးခွန်းများကို စောင့်နေလိုက်သည်။

မိနစ်နှစ်ဆယ်ကြာပြီးနောက် ရှန်ချန်သည် ချွေးများ ရွှဲနစ်သွားတော့သည်။ သူသည် မေးခွန်းများကို ရှာတွေ့ရန် စိုးရိမ်နေသည်လား ကြောက်နေသည်လားပင် မသိတော့ချေ။ တိုတိုပြောရလျှင် သူသည် မေးခွန်းငါးခုကို ကူးလိုက်ပြီး စားမေးပွဲအဖြေလွှာတစ်ခု လုပ်ကာ ရှန်ယွဲ့ရှေ့တွင် ချပေးလိုက်လေသည်။

သည်မေးခွန်းငါးခု၏ တစ်ပုဒ်ချင်းသည် ပြီးခဲ့သည့်တစ်ပုဒ်ထဲ ပို၍ ခက်လေသည်။ ပထမမေးခွန်းမှာ အထက်တန်းကျောင်းအဆင့် မေးခွန်းဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သူသည် တက္ကသိုလ်အဆင့် ကို တိုးလိုက်လေသည်။ နောက်ဆုံးမေးခွန်းမှာ မကြာသေးမီနှစ်များက သင်္ချာပညာရှင်များသာ ဖြေရှင်းနိုင်သည် သင်္ချာပုစ္ဆာတစ်ခု ဖြစ်သည်။