အထူးလုပ်ကြံရေးသမတစ်ယောက်ရဲ့ စာမျက်နှာသစ်

အပိုင်း (၁၃၈ + ၁၃၉)

အပိုင်း (၁၃၈) နှုတ်ဆက်ညစာစားပွဲ

အပြန်လမ်းတွင် ရှန်အန်းသည် သူ့ရင်ထဲက ပျော်ရွှင်မှုကို ဆက်ပြီး မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပေ။ သူက ကလေးနှစ်ယောက်၏လက်ကို တွဲထားလိုက်လေသည်။ သူတို့သည် ကြက်ကင်ဆိုင်ကို ဖြတ်လာခဲ့ကြသည်။ သူသည် တံခါးကို မကျော်ခင်မှာပင် အော်ပြောလိုက်လေသည်။

" သူဌေး ကျွန်တော့်ကို ကြက်ကင်တစ်ကောင်ပေးပါအုံး၊ ကျွန်တော့်ကလေးက ဒီနေ့ ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲ ဖြစ်ပြီးတာမလို့ ဂုဏ်ပေးချင်လို့ပါ"

ထိုစကားကို ကြာလိုက်သည်တွင် ရှန်ချန်က ရှန်အန်း၏အင်္ကျီလက်ကို မြန်မြန်ဆွဲကာ မေးလိုက်လေသည်။
"အဖေ ပိုက်ဆံတွေအကုန်လုံး လုခံလိုက်ရပြီမလား၊ အဖေ့မှာ ကြက်ကင်ဝယ်ဖို့ ပိုက်ဆံဘယ်လိုလုပ် ကျန်တော့မှာလဲ"

ရှန်အန်းက ပဟေဠိဆန်ဆန် ပြုံးလိုက်ပြီး ရှန်ယွဲ့နှင့်ရှန်ချန်နားကပ်ကာ လေသံဖြင့်ပြောလိုက်လေသည်။

" မစိုးရိမ်ပါနဲ့၊ အဖေ့မှာ ကိုယ်ပိုင်စုထားတဲ့ ငွေတွေရှိပါသေးတယ်"

ရယ်မောသံကြားတွင် ရှန်ယွဲ့သည် အိမ်၏ခံစားမှုတစ်ခုကို ရေးရေးလေး ခံစားလိုက်ရတော့သည်။ သို့နှင့် သုံးယောက်သား အိမ်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လမ်းလျှောက်ပြန်လာကြလေသည်။ သူတို့ဝင်လာသည်နှင့် တပြိုင်နက် ဆွန်းလင်က ရှန်အန်း၏လက်ထဲက ကြက်ကင်ကိုမြင်လိုက်ပြီး ချက်ချင်းဒေါသူပုန်ထသွားတော့သည်။

" ရှင့်ကို ဘယ်သူကြက်ကင်ဝယ်လာခိုင်းလို့လဲ၊ ရှင့်မှာ တစ်လကို ယွမ်နည်းနည်းပါးပါးပဲ ရှာနိုင်တဲ့ကိစ္စ၊ ရှင့်မှာ ငွေရှာနိုင်တဲ့ အရည်အချင်းသာမရှိတာ သုံးတဲ့နေရာမှာတော့ တော်တော့်ကို တော်တာပဲ"

ဆွန်းလင်၏ဒေါသနှင့် ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်တွင် ရှန်အန်းက လေသံပျော့ပျော့နှင့်သာ ပြောနိုင်တော့သည်။

" ကလေးနှစ်ယောက်က ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲ ဖြေပြီးတာ တွေ့ရတော့ သူတို့ခန္ဓာကိုယ်ကို အားဖြည့်စေချင်လို့ပါကွာ"

" ရှင် ရှင်းရှင်းအတွက် ဝယ်ပေးတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ၊ ရှန်ယွဲ့ ဘယ်လောက်အထိ ဝလာလဲ ကြည့်အုံး၊ သူက စာမေးပွဲတိုင်းမှာ အမှတ်ဘယ်နှစ်မှတ် ရခဲ့ဖူးလို့လဲ၊ သူက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကြက်ကင် စားရဲရမှာလဲ"