အထူးလုပ်ကြံရေးသမတစ်ယောက်ရဲ့ စာမျက်နှာသစ်

အပိုင်း (၁၈) ချန်းမင် ဘောင်းဘီထဲသေးပေါက်ချတယ်

" နင်က လူတွေကိုရိုက်ရတာနဲ့ ကျောင်းတွင်းအကြမ်းဖက်ရတာကို ကြိုက်တယ်မလား"

ရှန်ယွဲ့သည် တွန့်လိမ်နေသည့်ချန်းမင်ကို ဖိထားပြီး အပြုံးတုတစ်ခုဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။

ငါ့ဘဝမှာ အစက်ဆုပ်ဆုံးအရာက အားနည်းသူတဲ့တွေကို အနိုင်ကျင့်တတ်တဲ့ ချန်းမင်လို လူတွေကိုပဲ။ မူလပိုင်ရှင်က ကျောင်းမှာ ချန်းမင်ရဲ့ သန့်စင်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွားခံရပြီး အနိုင်ကျင့် အရှက်ခွဲခံခဲ့ရတာလေ။

အေး ဒီနေ့တော့ ငါလည်း ချန်းမင်ကို အနိုင်ကျင့်ခံရတဲ့အရသာ ပေးမြည်းအုံးမှာ။

သူမသည် ချန်းမင်မိတ်ကပ်အပြည့်နှင့်မျက်နှာကို အသာပုတ်လိုက်၏။ သူမ၏မျက်လုံးထဲက ကြောက်ရွံ့မှုများသည် အလွန်ထင်ရှားလေသည်။

ရှန်ယွဲ့ စကားမပြောရသေးခင်မှာပင် ချန်းမင်၏စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခံနိုင်ရည်မှာ လုံးဝပြိုပျက်သွားတော့သည်။ သူမသည် ခေါင်းကို တွင်တွင်ရမ်းလိုက်ပြီး အလွန်ကြောက်ရွံ့သဖြင့် မျက်ရည်များပင် ထွက်လာတော့သည်။

" ငါ့ကို မရိုက်နဲ့၊ ငါ့ကို မရိုက်ပါနဲ့..."
မိသားစု၏မျက်လုံးထဲတွင် အမြဲလိုလို ပန်သီးလေးဖြစ်ခဲ့ပြီး သူမ၏အတန်းဖော်များ၏ စိတ်ဝင်စားခံရလေ့ရှိသည့် ချန်းမင်းသည် ဤသို့သောသနားစရာအခြေအနေမျိုးမရောက်ဖူးသလို အရှက်လည်း မကွဲဖူးချေ။ ထို့အပြင် အမြဲတမ်းအနိုင်ကျင့်ခံနေရသည့် ဖက်တီးတစ်ယောက်၏ ဖိနှိပ်ခြင်းခံထားရလေသည်။ ချန်းမင်၏ဂုဏ်သိက္ခာသည် အပိုင်းပိုင်း ကွဲကြေသွားတော့ပေမည်။

ရှန်ယွဲ့သည် တစ်နေရာမှ ဓားတိုလေးကို ထုတ်ယူလိုက်၏။ သူမ၏နှုတ်ခမ်းများသည် အပြုံးတစ်ခုအသွင် ကွေးသွားလေသည်။ သူမသည် ဓားတိုလေးကို ကိုင်ကာ ချန်းမင်၏မျက်နှာပေါ်တွင် အကြိမ်ကြိမ် ဂရုတစိုက် ဟန်ရေးပြနေလေသည်။ သူမသည် ရူးချင်ယောင်ဆောင်ကာ ပြောလိုက်၏။

" ဟင်းဟင်း ငါ နင့်ရဲ့မျက်နှာလှလှလေးကို ဓားနဲ့ခြစ်လိုက်ရင် နင်ဘယ်လောက်တောင် ဝမ်းနည်းနေမလဲနော်"