အထူးလုပ်ကြံရေးသမတစ်ယောက်ရဲ့ စာမျက်နှာသစ်

အပိုင်း ( ၂၄) နင့်အသက်ကိုကယ်ပေးမယ်

ဘာသာပြန်သူ - Chihirolily

အိမ်ရာဟောင်းရှိ နောက်ဖေးခြံငယ်လေး၏ ထောင့်တွင် စွန့်ပစ်ထားသည့် သိုလှောင်ရုံလေးတစ်ခုရှိသည်ကို ရှန်ယွဲ့ကောင်းကောင်း မှတ်မိနေ၏။ အရင်က လူများအတွက် စက်ဘီးများ ထားရန်နေရာဖြစ်ခဲ့သည်။ နှစ်ကြာလာပြီးနောက် အိမ်ရာထဲမှ လူကြီး လူငယ်များ အားလုံးက ပြောင်းရွှေ့သွားကြရာ စက်ဘီးထားရာနေသည် သိုလှောင်ရုံတစ်ခု အလိုလို ဖြစ်သွားတော့သည်။

အချိန်ကြာမြင့်စွာ ဘယ်သူမှ အသုံးမပြုကြရာ သော့ခလောက်မှာ သံချေးတက်နေပြီး သိုလှောင်ရုံလေးသည်လည်း လုံးဝ အမေ့ခံဖြစ်သွားတော့သည်။ အခုတော့ အသုံးဝင်လာလေသည်။

ရှန်ယွဲ့သည် ကျိုးယန်ကို သိုလှောင်ရုံငယ်လေးဆီ ဆွဲလာပြီး သူ့အား နံရံကို မှီကာထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။ ထို့နောက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျိုးယန်၏ဒဏ်ရာကို စစ်ဆေးရန်ပြင်လိုက်လေသည်။

" နင် ဘာလုပ်နေတာလဲ၊ နင်ဘယ်သူလဲ"

ရှန်ယွဲ့သည် သည်နေရာနှင့် ရင်းနှီးနေပြီး သွေးများကိုမြင်လျက် မကြောက်ရွံ့သည်ကို မြင်လိုက်ပြီးနောက် ကျိူးယန်သည် သတိအနေအထား အလိုလို ဖြစ်သွားတော့သည်။ သူ့ဒဏ်ရာကို ကြည့်လို့မရအောင် လက်ဖြင့် ကာလိုက်လေသည်။

" ငါ ဘယ်သူလဲဆိုတာ ဘာလို့ ဂရုစိုက်နေတာလဲ၊ အခုနေ ငါ့အပြင် နင့်ကို ဘယ်သူကယ်နိုင်လို့လဲ၊ နင့်အတွက် ဘာကအကျိုးရှိတယ်ဆိုတာ သိရင် ပါးစပ်ပိတ်ထား"

ရှန်ယွဲ့ အေးစက်စက်ပြောလိုက်လေသည်။ ကျိုးယန်၏လက်ကို ဖတ်ခနဲရိုက်က ဖယ်လိုက်ပြီး မှိန်ပြပြ အလင်းရောင်အောက်တွင် အနီးကပ်သေချာ ကြည့်လိုက်၏။

အမှန်ပင်။ သေရမှာကို စောင့်တာထက်စာလျှင် သူသည် သူ့ရှေ့က သူမကိုသာ ယုံကြည်ရတော့မည်။ ကျိုးယန် အံကြိတ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်လိုက်ကာ ကံကိုသာ ပုံထားလိုက်တော့သည်။

ကျိုးယန်၏ဒဏ်ရာသည် ဘယ်ဖက်နံရိုးအောက် ဝမ်းဗိုက်တွင်ရှိ၏။ ဓားတစ်ချောင်းဖြင့် ထိုးခံထားရဟန်တူသည်။ ထိုးချက်မှာ အလွန်နက်၏။