အထူးလုပ်ကြံရေးသမတစ်ယောက်ရဲ့ စာမျက်နှာသစ်

အပိုင်း (၁၄၆ + ၁၄၇)

အပိုင်း (၁၄၆) နောက်ထပ်အင်တာဗျူး

ထိုအရာအားလုံးက ရှန်ယွဲ့မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်းအတာထဲတွင် ရောက်နေလေသည်။ သူမသည် အံ့ဩသည့်အရိပ်အရောင်ပင်မပြချေ။ သူမသည် စာလုံးလေးတစ်လုံးနှစ်လုံးဖြင့် ဝတ်ကျေတန်းကျေ စာပြန်လိုက်ပြီး လျှို့ဝှက်စွာ ပြုံးလိုက်ပြီးနောက် ရှန်ချန်ကို စကားဆက်ပြောလိုက်လေသည်။

ပျော်ရွှင်မှုက နောက်တစ်နေ့အထိသာ ခံလေသည်။ ရှန်ရှင်းသည် မနက်စောစောနိုးလာပြီး ဝတ်စုံနည်းနည်းပါးပါး ရွေးလိုက်သည်။ သူမသည် အပြုံးတစ်ခုနှင့် အလှပြင်ခုံရှေ့တွင်ပင် ထိုင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို စူကာ အရောင်အနည်းငယ်ထည့်လိုက်လေသည်။

မှန်ထဲတွင် ကိုယ့်ဟာကို ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အဝတ်အစားလဲလိုက်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာပြုံးရင်း သူမ အောင်မြင်သွားပြီဟု ထင်ထားခဲ့သည့်နေ့ကို ကြိုဆိုလိုက်လေသည်။ သို့သော်ငြား ရှန်ယွဲ့က သူမမနိုးခင်ကတည်းက အိမ်မှထွက်သွားသည်ကို ရှန်ရှင်းမသိလိုက်ချေ။

မနက် ၈နာရီခွဲတွင် ရှန်ရှင်းသည် ရုံခန်းသို့ နာရီဝက်စောရောက်လာခဲ့သည်။ သူမက တံခါးတွန်းဖွင့်လိုက်ချိန်တွင် ကျောင်းအုပ်ကြီးနှင့် စကားပြောနေသည့် ရှန်ယွဲ့ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။

" နင်ဘာလို့ ဒီမှာရှိနေတာလဲ၊ နင့်ကို ဘယ်သူကလာခိုင်းလို့လဲ"

ရှန်ရှင်း၏လေသံက မသိမသာတုန်ရီနေသည်။ ရှန်ယွဲ့ကို သူမ၏အလိမ်ကို ဖော်ထုတ်လိုက်မှာစိုးရိမ်နေသော်လည်း ချန်းယန်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ရှန်ရှင်းမှာ မတတ်သာတော့ဘဲ သူမ၏ပုံရိပ်ကို ထိန်းသိမ်းထားလိုက်ရတော့သည်။

ထိုအခြေအနေကို တွေ့လိုက်ချိန်တွင် ချန်းယန်က အခြေအနေကို ပြေပြေလည်လည်ဖြစ်အောင် မြန်မြန်ကြိုးစားလိုက်တော့သည်။

" ရှန်ရှင်း စိတ်မလှုပ်ရှားပါနဲ့၊ ဆရာ မင်းကို ဒီကိုခေါ်လိုက်ရတဲ့အကြောင်းအရင်းက မြို့တော်တက္ကသိုလ်က မင်းကို အင်တာဗျူးဖို့ နောက်ထပ်လူတစ်ဖွဲ့ ထပ်လွှတ်လိုက်လို့ပါ၊ မင်း ဒီနေ့ အင်တာဗျူးကို အောင်ရင် အာမခံဝင်ခွင့် အမှန်တကယ်ရနိုင်လိမ့်မယ်၊ ရှန်ယွဲ့ ဒီမှာရောက်နေတာကတော့ တခြားကိစ္စရှိလို့ပါ"