Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 1.5

Ze schudde haar hoofd nu als in reflex als hij sarcastisch mompelde "laat me raden je bent van de trap gevallen?"

Met een zucht ging ze achterover leunen om wat afstand tussen haar en zijn hand te krijgen voordat ze haar bril weer van de tafel nam en opzette.

"Je begrijpt het niet Dameon." Hij glimlachte wrang "Nee, ik begrijp sommige vrouwen inderdaad niet."

Als ze haar blik zuchtend naar buiten liet glijden en als bevroren naar Patrick staarde die aan de overkant stond en hun op zijn beurt tussen samengeknepen ogen als bevroren aanstaarde

"Nee." Fluisterde ze verschrikt terwijl ze toekeek hoe hij zich omdraaide en hun wooncomplex binnen liep.

Ze draaide zich met grote ogen en een droge mond naar Dameon toe terwijl ze zachtjes zei "ik moet naar huis." Hij keek haar met een opgetrokken wenkbrauw geïrriteerd aan.

"Je gaat niet vluchten Yasmin. We gaan het over je vriend hebben." Ze schudde haar hoofd nu wanhopig.

"Luister ik moet nog wat halen..." Hij wuifde haar woorden weg nog voor ze haar zin af had.

" Het is pas vier uur, je hebt alle tijd van de wereld om boodschappen te doen."

Ze keek hem voor een moment door de war aan en volgde zijn knik naar de klok die boven de toonbank hing en die zes na vier aangaf en na een blik op haar horloge die zes na drie aangaf .

Sloot ze vol overgave haar ogen bij de herinnering aan Patrick die haar gisternacht nog duidelijk had gezegd dat ze haar horloge een uur vooruit moest zetten. Ze had een graf voor haar zelf gegraven

Dameon die de verschillende emoties over haar gezicht zag glijden begreep er niks van en bleef dan ook toen ze twee seconden erna van haar plek op sprong en naar buiten stormde stomverbaasd zitten.

"Fucking shit. Wat is er met die aan de hand?" Mompelde hij binnensmonds.

Terwijl hij haar hoofdschuddend na staarde en zag hoe ze als een wervelwind door het groepje jongens voor haar deur heen rende naar binnen.

De klap die haar vriend haar had gegeven was kennelijk harder aangekomen dan aangenomen. Fluisterde het sarcastische stemmetje in zijn hoofd.

Als hij op zijn beurt nu geïrriteerd opstond en "vrouwen" hoofdschuddend voor zich uit mompelde.

Zijn blik viel zuchtend op haar boodschappentas die ze achtergelaten had en voor een kort moment overwoog hij om het hier achter te laten.

Maar een knagende gevoel vertelde hem dat er iets meer aan de hand was en dat ze niet het soort meisje was die van tentoonstellingen hield. Dus strekte hij zijn hand uit en nam het op.

Yasmin die nu hijgend voor haar woningdeur aangekomen was duwde de deur open en slikte bij het zien van Patrick die voor het raam stond met zijn rug naar haar toe.

Ze liep met een sneller kloppende hart en trillende handen langzaam naar hem toe en legde haar rechterhand op zijn schouder terwijl ze met een droge mond "Patrick" fluisterde.

Zonder zich naar haar om te draaien hoorde ze hem sissend vragen "Is hij de reden waarom je nooit met me wou slapen?

Hebben jullie achter me rug om over me gelachen... elkaar toegefluisterd hoe dom ik was?"

"nee" mompelde ze nu snel

"er is niks tussen mij en Dameon ik zweer het. Hij is gewoon bij me aan..." en nog voor ze haar zin af had voelde ze hoe zijn vlakke hand haar wang hard raakte.

                                                                                                  23