Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 6.11

Marcus werd na de avondmaal weggeroepen en Yasmin verdween enigszins opgelucht naar haar kamer nadat hij haar meegedeeld had dat ze het naar de volgende middag moesten verplaatsen.
De avond, nacht en ochtend vlogen voorbij en terwijl de uren normaal gezien langzaam vooruit tikten als je iets moest doen waar je op tegenaan keek.
Zat ze voordat ze de voor en nadelen van haar plan tegen elkaar kon opwegen de volgende middag in de wagen naast Marcus.
Terwijl ze probeerde om haar nagels niet kapot te bijten bij de vooruitblik aan de mogelijkheid dat ze Dameon in nog minder dan een uur weer tegen zou komen.
Een paniek aanval dreigde naar boven te komen bij het besef dat er een mogelijkheid bestond dat hij haar een kogel door het hoofd kon jagen zodra hij haar zag om de informatie die ze over hun had niet tegen ze te gebruiken.
Ze voelde hoe haar hart haast uit haar borst sprong en ze op het punt stond om Marcus te vragen om weer terug te keren als zijn warme hand een zachte kneepje in haar bovenbeen gaf.
Ze draaide zich naar hem toe en zag hoe een glimlach langzaam zijn weg over zijn gezicht verspreidde terwijl hij fluisterde "Adem in kleine, alles komt goed. Niks zal je overkomen. Zie het als een voorbereiding op wat je te wachten zult staan de opkomende jaren als je terug keert naar huis."
Ze slikte en knikte langzaam hij had gelijk als ze Dameon onder ogen kon komen kon ze alles aan
En terwijl Yasmin haar zenuwen onder controle probeerde te krijgen en zichzelf mentaal een peptalk gaf.
Keerde Dameon net de straat uit van de Italiaanse restaurant waar hij met een paar van zijn jongens had gegeten en zaken besproken.
Als hij geïrriteerd op de rem trapte bij het zien van de jongere zusje van JJ die in de park wat verderop plaats had genomen op de picknicktafel tussen vier kerels in.
"Dame?" hoorde hij Darryl nu vragen hij knikte naar het groepje terwijl hij zijn wagen parkeerde en zag hoe zijn vriend net zo geïrriteerd naar het groepje staarde.
"Horen ze bij ons?" Darryl schudde zijn hoofd "Geen man van ons is zo gek om JJ zijn zusje te versieren."
Als ze beide uitstapten en Dameon tegen de jongens in de wagen achter hun signaleerde te wachten.
"Katherina..." Riep hij nu als hij een paar meter bij haar vandaan was.
Hij zag hoe het jonge meisje zich met grote ogen omdraaide naar het geluid toe en verbleekte bij het aanzicht van zijn gezicht.
Hij overbrugde de resterende meters en stond een twee meter bij hun vandaan stil.
" wat doe je hier?" Vroeg hij nu langzaam terwijl hij haar opnam.
Het zwarte rokje liet net nog niet haar ondergoed zien als ze die al aanhad en het zwarte croptopje zat zo strak, dat het niks aan de verbeelding overliet.
Hij zag de angst intrek in haar ogen maken terwijl ze langzaam mompelde
" He dame... Wat aan het rond hangen dat is alles." Hij nam het groepje van mannen die haar omringden op.
Schatte ze op een jaar of drieëntwintig bijna net zo oud als hem met als enige verschil dat zij probeerden een veertienjarige in bed te krijgen.
"moet je niet op school zijn?" Hoorde hij zijn stem nu streng zeggen
" Dat is haar zaak nietwaar." Hoorde hij de jongen aan haar rechterkant uitdagend en enigszins arrogant in haar plaats antwoorden.
Hij glimlachte hem op zijn beurt wrang toe.
Terwijl Katherina bezig was de jongen toe te sissen dat hij moest zwijgen voordat ze zich half in paniek terug naar hem draaide en met een krakkende stem vol angst mompelde.
"We hebben vandaag gymles en ik voelde me niet lekker genoeg om er aan mee te doen."
Hij knikte
"Ben je langs de dokter geweest?" Ze schudde haar hoofd "het is niks ernstigs gewoon mijn maandelijkse probleem dat is alles." Hij knikte zogenaamd begrijpend terwijl de gast naast haar hem steeds meer irriteerde.
De lach die hij hem toewierp, zijn hand die hij nu rond haar zij had gedraaid.
"Weet JJ dat je niet op school zit en spijbelt?" Hij zag het meisje bleek worden terwijl ze hakkelend met smekende ogen fluisterde
" kom op dame... Ik doe niks. Zit alleen wat rond. Daarbovenop het is niet zo dat jullie nog nooit een uurtje er tussenuit zijn gegaan tijdens jullie schooljaren." Haar woorden negerend wees hij naar zijn wagen
"Zet je reet in de auto kleine. Ik breng je naar school voordat ik mijn gedachte wissel en JJ gelijk opbel." Ze stond bokkend op als hij met opgetrokken wenkbrauwen toekeek hoe de jongen met de losse handjes zijn hand uitstak en haar bij de pols greep.
" Jij moet helemaal nergens heen meid. Hij kan je niet dwingen." Als Dameon enigszins geamuseerd toekeek hoe de jongen en zijn maten opstonden en zich voor hem en Darryl opbouwden.
Katherina die eruit zag alsof ze zo flauw zou vallen duwde nu compleet in paniek tegen de jongen zijn borst aan om hem er toe te krijgen weer plaats te nemen.
Terwijl haar bibberende stem haar lichaam ondersteunde met de woorden
"Ga weer zitten. Ga verdomme weer zitten." Woorden die beantwoord werden met
"houd op met duwen Kathy. Ik weet niet wie de fuck hij denkt dat hij is.
Maar dit is mijn buurt en geen enkele clown gaat me hier komen vertellen wat te doen."
Katherina die eruit zag alsof ze aan het hyperventileren was geslagen kon alleen smekend fluisteren
"Het is oké Ke Andre hij is de vriend van mijn broer. Ik zie je vanavond na school."
"Het kan me geen reet schelen wie hij is. Hij gaat je respect tonen of ik leer het hem aan."
Het was bij het horen van de laatste zin dat Dameon een grijns niet binnen kon houden.
Voordat hij met nadruk op elke woord zei
"Jij gaat mij respect leren huh." Hij zag hoe Katherina zich naar hem toe draaide bij het horen van de verandering in zijn stem en zich nu tegen hem aan gooide.
Terwijl ze smekend buiten adem alsof ze een Marathon was gelopen zei.
"Hij weet niet wie je bent. Hij weet niet wie je bent. Alstublieft Dameon. Ik hou van hem. Ik hou van hem" Hij voelde haar tranen door zijn shirt heen tegen zijn blote borst, terwijl zijn ogen nog altijd de jongens tegenover hem opnamen.
Hij keek toe hoe ze elkaar voor een moment aarzelend aankeken voordat ze langzaam wit weg trokken bij het voelen van Darryl naast hem die zijn hand ophief en daarbij de andere jongens signaleerden om te komen.
Hij hoorde de autodeuren dicht slaan en kon zich voorstellen welke beeld de groep achter hem ze bood.
Duwde dan Katherina van zich af nam haar gezicht in zijn handen en siste
"liefde is overschat kleine en hoe vroeger je dit leert hoe beter. Respect is het enige wat telt en jouw vent gaat dat zo meteen aangeleerd krijgen."
" Dameon alstublieft... alstublieft." Hij hoorde haar huilende stem, Voelde hoe haar vingers zich in zijn shirt klauwden voordat hij haar van zich af trok en haar naar achter doorgaf.
Hij wist zonder om te kijken dat ze opgevangen zou worden door zijn jongens.
Haar smekende stem hoorde hij nog een paar seconde erna voordat het stil werd en hij langzaam zei
"Zo, nu ze weg is." Zei hij zijn aandacht op Ke Andre richtend
"Was er iets dat je me wou aanleren." Hij zag de angst op hun gezichten proefde het haast op zijn tong.
" Luister. Ik weet niet wie je bent maar ik wou alleen Katherina beschermen. Het was niks per...." Hij onderbrak hem sissend met de woorden.
"Katherina heeft jullie bescherming niet nodig. Katherina heeft een familie om haar te beschermen"
Terwijl hij de nek van zijn shirt omlaag trok en zijn inkt zichtbaar maakte.
Hij zag hoe hun handen begonnen te trillen. Keek toe hoe ze hun ogen om zich heen lieten dartelen op zoek naar een uitgang. Een vlucht weg.
Hij wist dat hij te streng was toch nam hij de jongen bij de keel en trok hem mee naar een zijstraat wat verderop.
Terwijl hij tegen de jongen er onderweg heen siste "en dit is niet jouw buurt kleine maar de mijne onthoud dat goed."

Met een trekkende hand liep hij een paar minuten later richting zijn wagen en stapte woordloos achter het stuur en startte de wagen.
Hij keerde zijn wagen en maakte zich op weg richting de middelbare school tien straten verder.
"Blijf uit de buurt van zulke jongens Kathy. Ze zullen er voor zorgen dat je aarde zult bijten nog voordat je zeventien wordt."
" En jongens als jij en me broers niet." Riep ze nu kwaad met betraande ogen.
Hij draaide zich met opgetrokken wenkbrauwen bij het zien van de stoplicht die op rood gesprongen was om.
" Je ben kwaad omdat we hem een pak rammel hebben gegeven na zijn respectloze manier van praten?
Had je liever dat ik JJ zou bellen. Misschien dat hij hem zijn hand zou schudden en jullie zijn zegen zou geven." Ging hij verder terwijl de spot eraf droop.
" Hij wist niet wie je was verdomme. Niet iedereen weet wie je bent Dame."
"Ik verwacht niet dat een ieder weet wie ik ben Kathy maar de jongen die jou uit neemt moet het verdomme zeer zeker weten."
Hij zag hoe ze haar handen in vuisten balde op haar schoot en vroeg haar dan zachtjes.
" Hoe komt het eigenlijk dat hij niet wist dat je broer een scorpio is?" Ze keek zwijgend naar haar handen "Ik vraag je wat kleine en laat het mij niet nogmaals doen."
Haar hoofd kwam met tranende ogen op terwijl ze uit pure frustratie siste
"waarom denk je verdomme dat ik hem niet gezegd heb wiens zusje ik ben. JJ ziet me maar kijken naar een jongen of hij flipt.
Voor één keer wou ik een normaal meisje zijn. Voor één keer alleen wou ik iemand leren kennen die niet op eieren loopt als ik mezelf aan hem voorstel."
Hij rolde zuchtend met zijn ogen draaide zijn hoofd weer naar de weg en reed verder terwijl hij iets gefrustreerd zei
"je bent verdomme veertien geen negenentwintig Kathy. Knuffelen en seks hebben is niet waar de wereld om draait.
JJ wilt dat je wat van je leven maakt. Gaat studeren en misschien eropuit trekt de wereld rond in plaats van hier rond te hangen en zwanger te worden op je zestiende, zoals bijna elke andere wijf in de buurt.
Ik begrijp jullie wijven niet. Hij werkt dag en nacht voor jou en jullie gezin.
Je draagt betere kleren dan menig zogenaamde superster, krijgt zakgeld, wordt naar school gebracht, krijgt bijles als je dit nodig hebt.
krijgt een fatsoenlijke maaltijd elke ochtend, middag en avond voor je op tafel.
Woont in een huis waar de kakkerlakken niet over de wanden heen lopen zoals bij vele andere en in plaats daar dankbaar voor te zijn.
Wil je dit alles opgeven voor een kleinzielige straatschoffie.
Een man in zijn twintig die mentaal nog niet volwassen genoeg is en daarom zijn zinnen op een kind zet,omdat hij daarmee kan doen wat hij wilt.
Een klojo die alleen denkt hoe hij in je broekje kan geraken. Om je dan zwanger achter te laten. Want dat is wat er zal gebeuren Kathy. Jij zwanger binnen een jaar."
Hij draaide zijn handen strakker rond het stuur bij het horen van het gesnuif achter hem. Hij wou niks anders doen dan zich omdraaien en haar ook de pak slaag van haar leven te geven.
Met de hoop dat haar puberende hersens daarmee terug op hun plek zouden vallen.
Maar hij hield zich in en parkeerde zijn wagen voor de school voordat hij met de woorden
"Als je al zo dom bent om te vallen voor iemand uit onze straten. Wees dan nooit zo stom om hem niet te melden wie jij bent." Zijn preek vervolgde
"Heb je mij begrepen Katherina." Hij zag de tranen haar ogen weer vullen terwijl ze knikte.
"Goed. Nu ga naar school, volg je les en vergeet jongens. Tenzij het iemand is die bezig is iets van zijn leven te maken.
Doe dit en ik zal van mijn kant de voorval van voorheen vergeten en JJ er niet over inlichten."
Met een traan die langzaam over haar wang gleed stapte ze snuffend de auto uit om dan met een gebogen hoofd en snelle tred het gebouw binnen te lopen.
"Dat was hard." hoorde hij Danny naast hem mompelen. "Zelfs voor jou Dame."
Geïrriteerd draaide hij zich naar zijn vriend naast zich en siste
"Die domme gans moet zich realiseren dat zulke jochies haar niet hoger zullen brengen maar lager.
Om precies te zijn twee meter diep onder de aarde of naar de weg van een alleenstaande moeder.
Maar als je denkt dat mijn aanpak en woordkeuze niet de juiste zijn kunnen we het JJ alsnog meedelen.
Wellicht heeft hij een andere mening omtrent zijn zusje." Darryl gooide zijn handen capitulerend op en schudde zijn hoofd
"het was maar mijn mening Dame."
"Bij zulke aangelegenheden kun je die beter voor je laten." Mompelde hij nu terwijl hij zijn trillende telefoon uit zijn zak viste,
de schuifknop sleepte en het tegen zijn oor hield.
Terwijl Danny enigszins opgelucht uitademde.
"Ja" mompelde hij chagrijnig "je meisje is net je appartementsgebouw binnen gelopen."
"Wat?" "je meisje. Yasmin..." Zei Dario nu de nadruk op Yasmin haar naam leggend
"is net je appartementsgebouw ingelopen. Wil je dat we iets doen?" Hij hoorde zijn woorden maar kon voor een moment niet bewegen noch spreken.
Terwijl hij voelde hoe zijn hart in sneltempo het bloed begon rond te pompen en zijn oren begonnen te suizen.
Ze was terug. Maar voor hoe lang?
"Dameon." hoorde hij Dario nu zeggen. hij schrapte zijn keel en zei op een ruwe toon.
"Laat haar niet gaan Dario. Keten haar van mijn part vast maar laat haar niet gaan voordat ik haar gezien en gesproken heb.
Ik ben er binnen vijf minuten."
"Oké." Hoorde hij zijn broer nog vaag op de achtergrond voordat hij op het rode knopje drukte en als verdoofd de wagen startte 'ze leefde nog en was terug.'