Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 4.9

Yazzy sloot haar ogen gevuld met tranen en trok met trillende handen het dekbed nog hoger bij het horen van de met pijn gevulde kreet die Dameon op de gang uitte. Ze wist dat zij daar de aanleiding toe was en haar hoofd schreeuwde om hem te verlossen, in de armen te nemen en hem te vertellen dat alles in orde zou komen maar haar lichaam weerhield haar daarvan bij de gedachte aan zijn handen op haar lijf.

Hij is tot vier maal toe tot hun slaapkamer deur gelopen in het laatste twee uur en ze voelde de onzekerheid die door hem heen ging door de gesloten deur heen.

Ze kon hem al helemaal voor haar zien staan met uitgestoken handen richting de deur klink om binnen te komen. Haar vraag om alleen te zijn te negeren.

En elke keer hield ze haar adem kort in voordat ze hem terug hoorde lopen naar de gastenkamer waar hij begon te ijsberen aan de krakende ondervloer te horen of op het bed plofte en probeerde in slaap te vallen door er van zijn rechter naar zijn linker zij op te draaien.

Maar het duurde nog uren voordat dat er geen geluid meer uit zijn kamer kwam en hij uiteindelijk was ingeslapen.

Zuchtend liet Yasmin haar blik naar het uur op haar telefoon glijden en beseft dat het al drie uur twintig in de nacht was.

Maar dat ze net zo klaar wakker was als toen ze de woning binnen gelopen was bijna acht uur terug.

Ze voelde haar hart opspringen bij het horen van de luide politiesirene uit de verte. Het was de zesde keer al vanavond dat ze te horen waren en elke keer vroeg ze zich af of ze gekomen waren om Patrick zijn lichaam te nemen zodat ze zo meteen Dameon uit zijn bed zouden komen plukken.

Het was niet lang hierna voordat ze haar hoofd wat rust gunde door haar ogen te sluiten en wat te slapen.

Maar het nam nog minder tijd om er weer uit wakker te schieten bij het levendige gevoel van Patrick die in haar oor hijgde terwijl hij zich in haar drong.

Ze zat in een nanoseconde hijgend rechtop terwijl haar hand uitging naar het knopje van de bedlamp en een rilling over haar rug trok bij het voelen van de zweetdruppel die bij de rand van haar slipje aangekomen was vlak voordat de kamer overvloed werd door licht.

Ze nam aan dat ze vijf minuten geslapen had tenminste zo voelde het zich aan maar bij het zien van het klokje op het scherm boven een glimlachende Dameon als achtergrond was er iets meer dan een uur voorbij gegaan.

Ze stond trillend op en trok het rolluik wat op en besefte dat de zon al opkwam.

De zachte matras en hoofdkussen achter haar lonkten haar pijnlijke lichaam ertoe om terug te gaan liggen maar haar hoofd deinsde automatisch weg bij de beelden die zouden opkomen als ze er weer plaats op zou nemen.

Ze probeerde te kalmeren haar ademhaling te stabiliseren en de gil die dreigde omhoog te komen uit pure angst en frustratie weg te slikken voordat Dameon de kamer in zou stormen.

Maar ze voelde zich verstikken wou de overduidelijke geur van Dameon die hier in de kamer hing niet associëren met de nachtmerrie. Met de verkrachting.

Dus nam ze haar dikke badjas. Sloot die strak om haar heen en liep de kamer zo stil als mogelijk uit na haar uggs opgetrokken te hebben.

Ze verwelkomde de vage geur van zweet en wiet die haar tegemoet trad toen ze de woningdeur achter zich sloot.

Ze liep langzaam richting de trappen in plaats van de lift en opende de hal deur.

Ze hoorde mensen beneden zachtjes praten en lachen, buren die de televisie aan hadden staan op tekenfilms en een vrouw die luid schreeuwde tegen haar echtgenoot waar hij de hele nacht was.