Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 2.11

Ze voelde de blikken van de mensen in de kamer op haar gezicht en rug branden. En ze wist niet vanwaar ze de kracht noch het lef had om tegen hem in te gaan ze nam het de alcohol kwalijk maar ze bracht hem tot stoppen en siste nu op haar beurt woest "Niks ik."

Terwijl ze zich uit zijn arm bevrijdde en met haar vinger in zijn borst begon te prikken terwijl ze haast schuimbekkend en volgepompt met adrenaline bijna schreeuwde.

"Zeg gerust maar fucking jij. Want als jij denkt dat je bij mij elke avond in bed kunt kruipen en de dag dat je iets anders wilt uitproberen even voor me neus kunt gaan rollebollen met één of andere ho dan ben je geschift." Als ze hem uit haar weg duwde en de woning zonder om zich heen te kijken uit stormde.

In plaats van richting de liften te gaan besloot ze na de hoop mensen te zien die er voor stonden de tegenovergestelde richting te nemen en te opteren voor de deur van de trappen hal.

Ze sloeg het open en voelde de koele avond lucht tegen haar gezicht slaan. Probeerde de stank van urine buiten te sluiten en de stilte die er hing haar gedachtes trachtte te laten overnemen.

Terwijl ze de trappen af naar beneden stormde en zich zelf probeerde te kalmeren.

Maar ze was nog niet eens halverwege het verdiep of ze voelde hoe Dameon haar bij haar bovenarm greep en haar woest tegen de muur gooide zo hard dat het haar voor een moment de adem benam.

Ze hief haar gezicht naar hem op en moest zich inhouden om haar handen niet beschermend over haar gezicht te slaan bij het zien van zijn ogen die van pure woede aan het fonkelen waren.

"heb je ze verdomme helemaal verloren." Schreeuwde hij nu woest tegen haar.

"Ik heb ze verloren?" schreeuwde ze nu versteld terug voor een moment de angst vergetend.

"Ik was niet degene die een hand van een andere persoon onder mijn shirt had terwijl jij aan het toekijken was."

"Aangezien jij geen relatie wou nam ik aan dat het je niet veel kon schelen. Tenslotte... was het niet jij die me nog geen twee uur geleden meegedeeld had dat ik dit wat tussen ons loopt niet al te serieus moest nemen?" siste hij sarcastisch in haar gezicht terwijl ze zwijgend zijn verdere relaas afwachtte

"En dan houd je een paar uur erna een kapotte fles tegen iemands nek!

Wat de fuck wil je van me Yasmin. Wat?" schreeuwde hij nu furieus verder terwijl hij zijn gebalde vuist naast haar gezicht tegen de muur sloeg.

Ze sloot haar ogen in een reflex en duwde hem dan woest van zich af als de vuist haar gezicht niet raakte.

"Als jij nu nog altijd niet weet wat ik wel en niet wil. Zijn ik en jij absoluut niet voor elkaar gemaakt.

En weet je wat ik maak het je makkelijk. Ga terug naar Savannah Dameon. Tenslotte kan zij je kennelijk wel dat geven wat je nodig hebt... Ik ben namelijk weg."

70

Ze wou langs hem heen lopen als hij haar woest terug duwde en haar gezicht pijnlijk tussen drie vingers vast pakte en gevaarlijk laag siste.

"Schuif dit alles niet alleen op mij af ik heb je fucking gevraagd of je de mijne wou worden en je zei nee.

In plaats daarvan ben je zo stom om de enige meid die als vrouw zijnde de hoogste niveau in onze gang heeft bereikt te bedreigen voor de ogen van meer dan vijftig gang leden.

Dit Poppetje wordt gezien als één van de meest respectloze daden die een buitenstaander van de gang kan begaan. En alleen al daarvoor heb je nu volgens een elk persoon in die kamer een kogel door je hoofd verdient." Hij liet haar gezicht los en ze ging met haar knokkels over haar pijnlijke wangen terwijl ze sarcastisch terug siste.

"Wat nu Dameon ben jij hier om toe te zien dat dit gebeurd?"

"God allemachtig. Heeft iemand je ooit verteld dat die tong van jou je op een dag onder de aarde zal brengen?

Ga naar huis Yasmin en slaap je verdomde roes uit." zei hij nu kwaad.

"Ik ga nergens heen Dameon, je kunt mij niet dwingen om te blijven. Ik ga weg. Ik wil niks meer met jou te maken hebben." Ze keek toe hoe hij haar tussen samen geknepen ogen bestudeerde om dan onverwachts zijn lippen woest op die van haar te drukken.

Terwijl hij haar met zijn lichaam zo hard tegen de muur duwde dat ze pijnlijk kreunde.

Hij verstrengelde zijn vingers in haar haren en nam zonder toestemming terwijl ze tegen zijn borst aanduwde zodat hij haar zou loslaten. Als na wat een eeuwigheid leek hij dan eindelijk een stap achteruit zette en kwaad mompelde

"ga naar huis Yasmin. Kruip in je bed en slaap de alcohol uit je systeem. Ik en jij hebben namelijk nog heel wat te bepraten morgen ochtend." Ze schudde haar hoofd nu koppig als hij ongeduldig op een koude toon siste.

"Dat was geen fucking vraag ...." En voor een korte moment voelde ze angst door haar lichaam trekken. Zag ze de dreiging die andere mensen in zijn ogen lazen en die ze de straat deed oversteken in plaats van langs hem heen te lopen.

"Ga naar huis Yasmin" mompelde hij nu gevaarlijk laag " Ik zal de rotzooi die je hier gemaakt hebt opruimen en je volgen." Ze slikte en knikte langzaam terwijl ze zich langs hem heen richting de trap begaf.

Terwijl haar hersens overuren draaiden door te bedenken hoe ze hier het beste vandaan zou kunnen komen nu hij toch niet van plan was om met haar mee te gaan. Als ze zijn stem achter zich hoorde zeggen.

"En poppetje." Ze draaide zich aarzelend terug naar hem en keek toe hoe hij zijn telefoon ophield en zei

"Probeer niet weg te lopen alstublieft, je zult namelijk niet ver komen de jongens zullen je naar huis begeleiden en voor de deur blijven staan tot ik thuis kom." Ze knikte als verdoofd als hij dan langzaam vervolgt "Welterusten." En met dat kleine woordje liet hij haar verslagen achter.