Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 5.1

Hij zag hoe ze afgevoerd werd. De angst en verwarring overduidelijk in haar ogen te lezen was terwijl haar stem een zachte trillende "Dameon." Naar buiten liet.

Ze wou zijn kant op lopen, als de agent die haar afvoerde haar ruw terug trok en een kreet van pijn haar lippen ontsnapte.

"Nee" hoorde hij zijn eigen stem nu woest grauwen terwijl hij uit de armen van de agent die hem vast hield probeerde te komen. Nog voordat hij zich gedraaid had om recht te staan voelde hij hoe een tweede paar handen zijn torso terug tegen de motorkap sloeg.

Als hij de vervloekte stem van detective Armandes in zijn oor hoorde fluisteren.

"je wilt toch niet dat we er verzet bij arrestatie bij voegen Dameon." Hij had het moeten weten.

Had Armandes zijn klauwen nooit zo diep mogen laten komen in zijn organisatie zoals hij het nu deed.

Hij had hem moeten afmaken de laatste keer dat hij zijn neus in hun zaken had gestoken.

"Als je haar pijn doet..." siste hij gevaarlijk laag. Hij hoorde de geamuseerde lach tegen zijn oor slaan voordat hij fluisterde

"geen angst we zullen voor haar zorgen zoals we voor Daniella hebben gezorgd. Wist je trouwens dat ze je kind droeg... ik bedoel voordat je jouw honden op haar hebt afgestuurd om haar af te slachten." Vervolgde hij geïnteresseerd.

Dameon draaide zijn hoofd nu zo, dat hun neuzen elkaar bijna raakten terwijl hij terug fluisterde "Vrouwen worden zwanger en krijgen kinderen van mannen. Zwangere ratten zijn een probleem die je uit de wereld moet helpen voordat ze zich uitbreiden. Nu wat voor een man zou ik zijn die een zwangere rat zou laten leven?"

Hij voelde de stoot tegen zijn gezicht komen nog voordat het uitgedeeld werd door de detective.

Hij zag hoe er agenten op hun afliepen maar na een paar stappen halt hielden terwijl hij op zijn rug werd gedraaid door Armandes die hem nu bij zijn nek greep en siste.

"Je bent een zieke psychopaat Matthew. Jij en je broers, en ik zal er voor zorgen dat jullie dit keer van de straat komen voor altijd. En dat kleine leuke ding die je de laatste maanden hebt rond zitten paraderen als je meisje zal me daarbij helpen." Dameon snoof niet onder de indruk als de detective door mompelde.

Ik heb van horen en zeggen gehoord dat ze in tegenstelling tot Daniella niet van hier is en een brandschone strafblad heeft.

Ik ben benieuwd hoe lang het zal duren voordat we haar gekraakt hebben. Ik neem aan niet lang, als ze te horen krijgt dat nu ze achttien jaar is. En eenmaal veroordeeld, de doodstraf op de moord van haar ex haar opwacht. "

" je weet donders goed dat ze er niks mee te maken heeft." Siste Dameon kwaad terwijl hij het bloed dat zich in zijn mond verzameld had naast zich op de grond spuugde

"weet ik dat echt? " hoorde hij de detective gespeeld gechoqueerd zeggen

"wel als dat het geval is neem ik aan dat jij weet wie het wel gedaan heeft. Het zou me ergeren als ik de verkeerde in de gevangenis steek."

Dameon knarste woest met zijn tanden voordat hij siste: "Voer me af detective. Hoe sneller ik op het politiebureau ben, des te sneller kan ik mijn advocaat contacteren en jouw departement aanklagen." Armandes glimlachte breed terwijl hij hem omhoog trok op zijn voeten.

Hij draaide hem zo dat ze nu beide Yasmin gehandboeid en op de achterbank van de politie wagen konden zien zitten.

Hij keek toe hoe ze haar betraande ogen naar hem ophief en voelde hoe ze daarmee zijn hart uit zijn borst trok.