Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 10 Zelfs de donkerste nacht...

                                Hoofdstuk 10

               Zelfs de donkerste nacht zal eindigen

                          en de zon zal opgaan.

  At the end of the day let there be no excuses,
                 no explanations, no regrets

                             -Steve Marabeli

Met een knallende koppijn opende ze naar haar gevoel vijf minuten later haar ogen maar de brandende Los Angeles zon op haar gezicht vertelde haar dat het langer was dan dat.

Ze hoorde ergens op de achtergrond het irritante geluid van haar vibrerende telefoon maar ze kon nog altijd niet de kracht opbrengen om op te staan.

De leegte binnen in haar verzwolg haar haast terwijl ze haar ogen sloot en probeerde terug in slaap te vallen.

Het was wensdenken. Want na een tijdje in dezelfde positie te hebben gelegen duwde ze zich na de tiende keer dat haar telefoon vibreerde van de grond.

Ze had daar de rest van de dag kunnen doorbrengen als ze niet zeker wist dat het Lorenzo was die nu hoogstwaarschijnlijk gek van zorgen zou zijn.

Ze kroop op haar handen en knieën naar het bed en pakte de telefoon op terwijl ze met een plof weer terug zakte tegen de zijkant van het bed.

Ze zag dat het dertien na twaalf in de middag was en dat ze vierentwintig gemiste oproepen had.

Ze schoof het laatste gesprek weg en keek toe hoe het verbinding maakte.

"Yasmin?" hoorde ze Lorenzo onmiddellijk nog voordat de eerste kiestoon af was

"Ja." Ze fronste bij het horen van haar eigen ruw klinkende stem

"wat is er gebeurd?

Je hebt niet ingecheckt in je hotel en niemand kon je bereiken noch vinden nadat je vanuit het vliegveld vertrokken bent met de Mathews." ze schrapte haar keel en mompelde een

"Niks ik heb me verslapen en dat is alles."

" Yazzy waar ben je?"

"ergens veilig"

"vertel me waar je bent om onze jongens naar je toe te sturen."

" Het is niet nodig Lorenzo."

" Yazzy..."

" Ik zei het is niet nodig." antwoordde ze nu kortaf.

Ze hoorde hoe een stilte haar tegemoet kwam

"Luister ik ga zo opstaan om me te douchen en om te kleden en rijd dan gelijk naar het vliegveld.

Zorg er voor dat de jet klaar staat en dat er aspirines en ontbijt aan boord zijn.

"oke maar..."

Ze liet hem zijn zin niet afmaken en hing op. Ze was te hard voor hem maar ze had het hem zeker niet vergeven dat hij achter haar rug om de Mathews had gecontacteerd. Wat geleid heeft naar hetgeen gisteravond is gebeurd. Ze duwde zich langzaam van de grond af en stond op trillende benen recht.

Een immense kater zorgde ervoor dat haar hoofd zich aanvoelde alsof het in een gehaktmachine was terecht gekomen en iemand het daarna heeft aangezet terwijl elke spier in haar lichaam klopte.