Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 8.8

Ze keek toe hoe Lorenzo nu naar voren stapte en naast haar plaats nam.
"Vertel me niet dat je er van wist. Je had me de fucking trip hierheen namelijk kunnen besparen Lorenzo." Hij zuchtte nu en nam haar handen in de zijne.
"Luister Yazzy, we stellen een huwelijk met een van Matteo Sentario's zonen alleen voor omdat zij de enige familie zijn die jou honderd procent kunnen beschermen.
Een overeenkomst met hun stelt niet alleen jouw veiligheid garant maar ook de onze.

En met het bezegelen van dat huwelijk zorg je er ook voor feit dat je ooms en hun vrienden niet tegen kunnen stribbelen."
"ik kan dit niet doen Lorenzo. Alstublieft verlangen jullie dat niet van mij." Smeekte ze haast vertwijfeld:
"Yazzy niemand heeft ooit beweerd dat het geen je wilt bereiken makkelijk zou zijn je moet nu maar een offer brengen.
Wij hebben de onze gebracht met onze leven maar wij moeten er ook enigszins op kunnen vertrouwen dat we jou kunnen vertrouwen.
Dat je alles in je macht zult doen om ons net zo te beschermen als wij jou als we je recht gaan op claimen anders werkt het niet."
Ze liet haar blik kort naar Dameon glijden die achter de glazen deuren stond.
"Kom op ik zou alles doen Lorenzo maar trouwen..."
" Het zal tijdelijk zijn prinsesje een verstandshuwelijk tenzij jullie beide met de tijd besluiten er een echt huwelijk van te maken." Hij nam haar kin tussen zijn duim en wijsvinger en dwong haar naar hem op te kijken.
"Dameon zal het begrijpen ."ze glimlachte bitter
"natuurlijk. Jij zou het ook begrijpen als je meisje in het huwelijksbootje stapt met een andere vent hoe onnozel van mij om te denken dat mijn vriend er iets op tegen zal hebben."
Hij zuchtte nu langzaam "Zie je dat is precies jouw probleem Yasmine, je ziet jezelf nog altijd als een normaal meisje maar je moet je eindelijk beseffen dat je dit niet bent. Je bent nooit normaal geweest.
Je bent een Dubois de enige erfgename van de Dubois lijn daar is niks normaal meer aan."
"Lorenzo...Ik... "
"Sta er niet al te lang bij stil jij moet het niet zien als een traditioneel huwelijk dat op liefde of gevoelens gebaseerd is maar een zaken transactie.
Wat het ook uiteindelijk wordt jij geeft hem een deel van je erfenis en hij bied jou de bescherming die je meer dan een beetje nodig zult hebben in de opkomende tijd.
En als Dameon echt van je houdt zal hij het begrijpen. Dit is niks anders dan wat families in onze posities al jaren doen om hun macht te behouden en dat is waar je nu naar moet gaan streven de Dubois macht terug krijgen en behouden.
Tot de dag komt dat je alles stevig in je handen hebt en dan kun je altijd besluiten om een scheiding aan te vragen en het huwelijksbootje in te stappen met je vent daarbinnen als je dit dan nog wilt."
"Wat wil je daarmee zeggen Lorenzo." Hij zuchtte: "Niks Yazzy..." hij zweeg kort en liet haar in haar eigen gedachtes dwalen voordat hij een zacht kneepje in haar hand gaf en fluisterde:"Wat wordt het?"
Ze slikte liet haar blik nogmaals naar Dameon glijden die haar nu met fronsende wenkbrauwen opnam en knikte langzaam "oké, wat willen jullie dat ik doe?"

Ze hebben nog een aantal minuten gesproken. Wat het plan was wie het hoofd van de familie Sentario erop zou aanspreken. Wat haar taak zou zijn. Ze hoorde alles maar op hetzelfde moment kon ze zich niet concentreren
tenminste niet zolang ze Dameon niet gesproken had en de mannen merkten dit want nog geen tien minuten later mompelde Marcello met een bezorgde blik haar richting op
"weet je wat. We laten je wat rusten het was een lange dag en een overvloed aan informatie.
Wij zullen de details bespreken en morgen ochtend zullen we er samen met jou over spreken en zien of je ermee akkoord gaat.
Tot dan zullen we de bespreking naar een van mijn restaurants verplaatsen zo heb jij het huis voor de opkomende uren geheel voor jezelf."
Ze keek zuchtend met een bezorgde frons naar hem op en knikte langzaam.
Ze wou Dameon spreken maar op hetzelfde moment zag ze hier tegenop net zoals ze op zou zien tegen een bezoekje aan de tandarts.
Ze wist dat hij woest zou zijn en dat was nog zacht uitgedrukt. Ze wist ook dat hij het niet zou begrijpen en ze begon te aarzelen of ze er wel goed aan had gedaan om überhaupt toe te stemmen met het plan.
"Lorenzo zal hier achterblijven met wat mannen mocht er wat zijn hoef je alleen maar te roepen."
Ze wist dat dit niet alleen voor vijanden gold maar dat hij er ook Dameon mee bedoelde en ze zou er niet versteld van staan als hij met stoelen zou beginnen te smijten. Ze knikte nogmaals als verdoofd.
"Goed dan zien we je morgen. Rust wat uit."
"Zal ik doen en tot morgen." Mompelde ze zachtjes terwijl hij een kus op haar wang drukte.
Het resterende groepje stond op en volgde zijn voorbeeld door een kus op haar wang te drukken of een kort klopje op haar hoofd te geven.
Het was nog geen twintig seconde later of de kamer was leeg en de bedrukkende stilte vulde haar oren.
Als ze de warme handen van Dameon op haar schouders voelde die ze nu zachtjes begonnen te masseren.
"slapen?" fluisterde hij in haar oor.
Ze slikte met een knik als hij zijn hand uitstak die van haar in de zijne nam en met een wuif richting zijn broers die in de woonkamer met Lorenzo plaats hadden genomen met een drankje in hun hand de weg verder vervolgde de trap op naar hun aangewezen kamer.
Ze liep naar de grote balkon deuren keek naar Dameon die erin te zien was achter haar hij was bezig de knopen van zijn hemd te openen. Hij gooide een korte blik haar richting op voordat hij het over zijn schouders trok en op het bed achter hem gooide voordat hij haar richting op liep zijn armen rond haar middel draaide zijn hoofd naast die van haar en net als haar nog geen twee seconde er voor haar op zijn beurt opnam in de afspiegeling van haar gezicht in de raam.
"alles oké?" ze knikte onzeker. "zijn ze akkoord gegaan." "o yes they did." Mompelde ze haast onhoorbaar ze zag de frons langzaam intrek in zijn voorhoofd maken.
"ik ken je goed genoeg om te weten dat iets je dwars zit Yazzy maar ben voorlopig nog niet veranderd in een gedachtelezer dus als je me meer zou vertellen behalve yes they did. Zou ik enorm geholpen zijn." Ze slikte sloot haar ogen kort en zei langzaam
" op de man na die weg gevoerd is geweest zijn ze allemaal van mening dat ik mijn erfenis moet op claimen en een ieder heeft aangegeven mij hierin te steunen met alles wat ze me kunnen bieden."
"dat is toch goed nieuws of niet?" vroeg hij langzaam "dat is inderdaad waar ik op gehoopt had."
"maar?" ze slikte beet op haar onderlip en fluisterde bij het proeven van de metalen smaak van bloed
"zoals al het ander in het leven heeft ook hun belofte om me bij te staan een staartje."
Ze voelde hoe hij zijn armen rond haar heen weg haalde naar het nachtkastje liep een tissue uit het doosje dat er lag trok voordat hij terug liep.