Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 3.2

Met een droge mond en een kop die uit elkaar dreigde te vallen opende Yasmin de volgende ochtend kreunend haar ogen.

Ze draaide haar gezicht gauw weg van het raam waar de zon fel door heen scheen.

En besefte zich knipperend dat de gedeelte waar Dameon eigenlijk zou moeten liggen leeg was.

Vermoeid liet ze haar tranende ogen naar de wekker glijden die vier minuten na twee in de middag aangaf.

Geweldig ze had zich verslapen. Ze trok kermend Dameon's kussen over haar hoofd en bleef er zo voor een paar seconden vloekend onder liggen terwijl ze zich probeerde de gebeurtenissen van de vorige avond te herinneren.

Hoewel een nare gevoel haar vertelde dat ze dit beter niet moest doen ze lag tenslotte hier nu niet voor niks met een kater.

De herinneringen aan het feestje en de discussie die ze daar voor had met Dameon flitsten door haar hoofd.

Als ze haar ogen strak sloot en het beeld van zichzelf die een kapotte fles tegen zijn ex haar nek hield opkwam.

Kermend drukte ze het kussen nog strakker tegen haar gezicht en jammerde een dempende "oh god." In het kussen voordat er een nieuwe golf van pijn door haar hoofd raasde, die eenmaal weggetrokken aanvoelde alsof ze honderden stukjes glas aan de achterkant van haar ogen had zitten.

En na wat ze het meisje had aangedaan zag ze de ironie er van in. Karma had ogenschijnlijk toch wel een gevoel voor humor.

Aarzelend liet ze haar gedachtes nogmaals terug gaan naar de vorige avond in de hoop nog een herinnering op te halen.

Als ze met rode wangen van schaamte en vertwijfeling zich Dameon's ongelovige gezicht voor ogen kon halen toen haar hand zijn wang raakte.

"nee...nee...nee. Nee oh god nee." Kermde ze nu hardop terwijl ze het kussen van haar gezicht gooide bij het voelen van de opkomende paniekaanval en haar knieën optrok in een foetus houding, haar armen erom heen sloeg in een beschermende reactie en afwachtte op haar lichaam die zich weer zou bedaren terwijl de enige gedachte die door haar heen ging, wat heb ik gedaan was.

Ik moet me verontschuldigen vormde zich gelijk na de schok in haar hoofd terwijl ze rechtop ging zitten en er onmiddellijk spijt van had bij het voelen van haar lichaam die zich aanvoelde alsof ze door een vrachtwagen was aangereden.

Ze sloeg haar benen over de bedrand en riep met een pijnlijke keel "Dameon!" terwijl ze opstond de deur van zijn slaapkamer opende en door het huis naar hem op zoek ging.

Maar zodra ze bij de woonkamer aankwam en als bevroren vanuit de deuropening de puinhoop opnam die aan het knagende gevoel die ze van binnen voelde aan haar met alle waarschijnlijkheid toegeschreven kon worden.

Voelde ze hoe haar maag omhoog kwam en ze nog maar net de badkamer kon bereiken voordat haar maag inhoud haar mond verliet.

Met een trekkende buik, gore smaak in haar mond en een hart die twee keer zo snel ging van de inspanning nam ze naast de toilet pot plaats terwijl ze haar zwetende handen op de vloer plaatste en haar hete voorhoofd tegen de koude tegels van de muur tot rust bracht. Hopend dat ze haar wat konden verkoelen.

                                                                                                      85

Ze voelde hoe de tranen nu pijnlijk achter haar oogleden prikten bij het besef wat ze had gedaan en hoe hij met alle waarschijnlijkheid gereageerd zou hebben.