Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 2.4

Met de lente zonnetje die warm op haar gezicht scheen opende Yasmin pas de volgende voormiddag haar ogen weer.

Knipperend liet ze de  wolk van slaap langzaam weg trekken. Alleen om half wakker te beseffen  dat iemand zijn arm zo strak rond haar ribben had gedraaid dat ze zich  moest inhouden om niet hardop te kreunen van pijn. En daarna uit pure  schaamte, toen de mist in haar hoofd helemaal weg trok en de vage  herinnering van haar die Dameon half slapend de nacht van tevoren bijna  gesmeekt had om bij haar in bed te kruipen haar hoofd vulde.

Ze voelde hoe zijn warme  ademhaling  als een streling tegen haar nek sloeg en sloot haar ogen  vol wanhoop, terwijl ze probeerde zijn arm voorzichtig naar beneden te  duwen om haar trekkende ribben wat verlichting te geven.

Als zijn slaperige stem  die haar een goedemorgen wenste haar op liet schrikken. Ze ademde  nerveus uit en mompelde een "goedemorgen" terug. Voelde hoe hij zijn  hand daarop tergend langzaam terug trok.

En sloot haar ogen kort om haar gedachtes te verzamelen terwijl ze zich onzeker afvroeg wat ze nu moest doen.

Opstaan, naar de  badkamer lopen, een douche nemen en zich gedragen alsof dit de  normaalste zaak van de wereld was. Zo blijven liggen tot hij de eerste  zet maakte?

Of zich omdraaien hoe  intiem dat ook mocht zijn en hem bedanken. Na een kleine seconden  draaide ze zich naar hem om en wilde net een bedankt fluisteren als de  woorden bleven steken bij het uitzicht dat hij haar bood.

Het laken was tot zijn  taille naar beneden geschoven waardoor ze een uitzonderlijke goede beeld  op zijn goed gevormde lichaam had.

God, hij was knap en uit de geamuseerde glimlach die hij haar slaperig toe wierp af te leiden wist ook hij dit heel goed.

Ze voelde hoe zijn  vingers wat strengels haar achter haar oor schoven en hun weg langzaam  over haar wang richting haar lippen vervolgden. En voor een korte  seconden wou ze hem haar laten verleiden.

Zich laten meeslepen in  wat er zou komen. Want ze had het gevoel dat hij haar een verdomd leuke  tijd in bed zou kunnen bezorgen. En de reactie van haar lichaam die  automatisch reageerde op haar gedachte door het bloed sneller te laten  pompen en haar ademhaling te laten versnellen, was het er meer dan mee  eens.

Al moest ze toegeven dat  haar lichaam waarschijnlijk bevooroordeeld was aangezien zij sinds ze  in de pubertijd was beland elke mentale en lichamelijk plezier die een  man bij haar kon oproepen had geblokkeerd.

Waardoor ze ook nu bij  het zien van zijn lippen die gevaarlijk dichterbij kwamen besloot haar   keel te schrappen een zachte "dank je wel voor vannacht." te mompelen en  zo snel haar kapotte lichaam het toeliet zich op te richten en haar  benen uit bed te slaan voordat ze haar gedachte zou veranderen.

Want hij was gevaarlijk. Te gevaarlijk voor haar en dan had ze het niet alleen over gister nacht maar over hem als een man.

Hij zou haar kunnen  laten zweven maar op hetzelfde ogenblik had ze het gevoel dat hij koud  genoeg was om de wind van onder haar vleugels te nemen en haar zonder  pardon naar beneden te laten storten.

Maar haar voeten hadden  de grond nog niet geraakt of ze voelde hoe hij zijn hand rond haar pols  draaide en haar zonder pardon naar achteren terug trok. Waardoor ze plat  op haar rug terecht kwam.

In een reflex hief ze  haar handen op en plaatste ze op zijn borst in een poging om hem tegen  te houden van dat gene wat hij wou doen

Maar bij het zien van de vastbeslotenheid in zijn ogen hoorde ze hoe het geluid rond haar heen weg viel.