Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 8.7

Het werd akelig stil ze had geroezemoes verwacht ontkennende woorden maar ze kreeg alleen een doodse stilte. Dus toen ze twintig seconde later haar hoofd ongemakkelijk naar Marcello draaide schrok ze zich kapot van het rumoer die er ontstond. Ze zette onbewust een stap achteruit. De kwade blikken het armen gezwaai dat er ontstond voelde zich niet goed aan.
Ze zag hoe Dameon en zijn broers binnen wouden komen keek toe hoe Marquis ze tegen hield door iets in zijn oor te fluisteren dat hem tot stoppen bracht maar de bezorgde blik in zijn ogen behield.
Als ze hoorde hoe er luid gefloten werd. Ze keek om naar Alexis die zijn hand nu ophield en aan haar rechter kant plaats nam.
"Heren, we zijn niet alleen en jullie jagen haar angst aan." Zei hij kortaf.
Ze hoorde hoe de meute in een keer zijn mond hield: "Goed, we weten dat jullie vragen hebben en wij zijn hier om die te beantwoorden."
"hoe weet je dat zij het echt is?" hoorde ze Bastien vragen.
Ze keek toe hoe de man met de grijze haren van voorheen nu langzaam zei "oh dat is Tarik's meisje zonder twijfel ze is een kopie van haar moeder"
Marcello hield een hand op en gebaarde ermee naar een van de mannen achteraan die nu papieren begon te verdelen.
Ze wist dat het pakket bestond uit de politie verklaringen, de papieren van haar getuigen bescherming programma zo wie een bloed onderzoek die doorgevoerd is worden een paar dagen terug.
Ze voelde hoe twintig paar ogen haar gezicht haast in brand staken.
"Weten jullie wat dit betekent als de Savarino's er achter komen?" vroeg Bastian haast vertwijfeld.
"We weten wat het betekent Bastian maar wat verlang je van ons te doen het meisje op straat laten?" Een bedrukkende stilte kwam haar als antwoord tegemoet terwijl ze de gezichten van de mannen voor haar opnam.
Ze zag ongerustheid, angst en iets wat door kon gaan als vastberadenheid als haar gedachtes onderbroken werden door Bastian.
"we kunnen voor haar zorgen zonder een oorlog te moeten beginnen Alexis, we kunnen haar een meer dan comfortabel leven bieden zonder haar en onszelf in gevaar te brengen."
"Je verlangt van haar kruimels van ons te aanvaarden in plaats van het eten die haar vader voor haar heeft weg gelegd?" zei Alexis nu ongelovig.
"jullie zijn verdomme gestoord. Levensmoe." Spuugde hij er nu kwaad uit.
"Laat ons realistisch blijven Bastien een ieder van ons weet dat als de savarino's erachter komen dat ze nog leeft ze niet eens de tijd zal krijgen om een kruimel binnen te krijgen." Probeerde Marcello nu de boel te sussen.
"Dan waarom hebben jullie haar verdomme in deze positie gebracht terwijl jullie weten dat we haar niet voor eeuwig kunnen beschermen."
"We weten dat jij tevreden bent met de positie die je bekleed bij de savarino's, Bastien maar niet iedereen is geschapen om hurkend aan hun benen te zitten in de hoop dat ze ons wat kruimels toe werpen." Siste elliot nu kwaad.
"Rustig." Hoorde ze de oudere man met de grijze haren van voorheen nu zuchtend tussen beide komen ongetwijfeld bij het zien van de gebalde vuisten van de Bastien en de stijve houden van Elliot.
"Dit is gekkenwerk Erik, zelfmoord." Zei Bastien nu vertwijfeld tegen de oude man, die knikte alleen maar kortaf als antwoord op zijn woorden voordat hij zijn aandacht op Marcello vestigde en zei.
"Wat is jullie plan nu eigenlijk?" Terwijl hij haar langzaam opnam.
Ze probeerde de rilling die hij teweegbracht te onderdrukken. Haar blik niet af te wenden terwijl ze op haar tong beet om niks te zeggen zoals was afgesproken met Marcello.
"Eerst en vooral zullen we onze... haar recht op haar families fortuin opclaimen.." nog voordat hij iets anders kon zeggen onderbrak Bastien hem op een geïrriteerd toon met de woorden.
"Hoe wil je dat doen?
Bij ze binnen stappen en alles terug verlangen ze zullen haar vierkant uitlachen."
"Niet als we achter haar staan. Haar steunen daarvoor heb ik jullie samen geroepen.
Ze kunnen ons moeilijk allemaal ombrengen."
" Weet je dat zeker?" Hoorde ze Erik binnensmonds mompelen.
Marcello zuchtte nu
"Ik weet wat jullie denken en wij hebben nooit beweerd dat het makkelijk zal gaan maar die mensen moeten gestopt worden voordat ze onze alle ondergang worden" ze keek toe hoe Bastien een stap vooruit zette en zei
"Blijf realistisch Marcello, zelfs al zou het ons lukken om ze zo ver te krijgen om akkoord te gaan
Zal het nog weken wellicht maanden duren voordat alles is overgenomen en we zaken kunnen herpakken zoals hiervoor als dat al mogelijk is gezien het meisje nog maar een kind is."
Yazzy knarste met haar tanden nu woest en moest alles wat ze nog kon opbrengen gebruiken om hem niet van repliek te dienen.
"Wat gaan wij in tussentijd met onze zaken doen?
Ik heb negen miljoen euro die witgewassen moet worden. Gaan we wachten totdat het meisje alles onder de knie heeft voordat we onze zaken verder laten lopen?
Je weet dat hoe het er ook mag uit zien achter de schermen de show must go on. Bewakers moeten betaald worden, agenten moeten betaald worden niemand zal het antwoord er is een machtswisseling gaande accepteren.
Ze zullen zich allemaal tegen ons keren of gaan werken voor de andere kant en dat maat kunnen we ons niet veroorloven.
De casino's kunnen niet stil gelegd worden de scheepsvrachten moeten doorgaan anders verliezen we onze distributeurs. Je moet ook onze kant begrijpen en redelijk zijn.
Je denkt toch niet dat ze het jullie makkelijk gaan maken het spijt me om te zeggen maar ze jagen die kuiken daar nog eerder een kogel door haar kop voordat jullie een blad ondertekend zullen zien van hun.
Ik neem het jullie dan ook verdomme persoonlijk kwalijk dat jullie haar hierin betrokken hebben. Zijn enige dochter in zo een gevaar brengen dat is zo onverantwoord jullie moesten het beter weten in plaats van jullie haat en wraakgevoelens de overhand te laten nemen.
Laat het rusten. Laat het meisje hier vandaan vertrekken en haar leven leiden dit is geen wereld voor haar we weten dit allemaal.
Ze voelde hoe de woede vanuit haar tenen opkroop bij het horen van zijn denigrerende woorden en kon zich nu niet meer inhouden.