Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 3.1

Hij keek verbaasd op haar neer zag de rage en pijn die ze van binnen voelde in haar ogen weerspiegeld terwijl ze naar hem opkeek.

Als ze haar hand nogmaals ophief en zich bereid maakte om hem weer te slaan. Enigszins kwaad greep hij haar pols vast terwijl hij haar een waarschuwende blik toe wierp.

"niet doen." Siste hij nu dwingend als de tranen over haar wangen gleden en haar andere hand nu omhoog kwam.

Woest liet hij de spullen op de grond kletteren, trok haar bij de polsen omhoog nog voordat ze zijn gezicht kon raken en duwde haar zo hard tegen de muur dat een zachte kreun haar keel verliet.

"Ik heb verdomme gezegd niet doen." Siste hij woest in haar gezicht terwijl elke zenuw in zijn lichaam hem toe schreeuwde om terug te slaan.

Zo vaak dat ze het zich de volgende keer twee maal zou overleggen voordat ze het in haar hoofd haalde om een man te slaan.

Hij keek toe hoe tranen van frustratie langs haar wangen naar beneden gleden en alhoewel hij veel sterker was dan haar probeerde ze toch om haar armen te bevrijden.

Zijn vingers draaiden zich daarop als antwoord nog strakker rond haar polsen als haar hoofd bij het voelen van de pijn omhoog schoot en hun blikken zich met elkaar verstrengelden en hij moest alle respect opbrengen voor de vechtlust die hij in haar ogen zag branden.

Hij liet zijn blik langzaam over haar gezicht glijden haar lippen stonden iets van elkaar.

Zacht, opgezwollen en donkerrood als gevolg van haar tranen. Haar ogen die nu meer groen dan bruin zagen laaiden fel, terwijl haar wenkbrauwen van woede erboven samen getrokken stonden.

Haar borst ging van de inspanning op en neer terwijl hij zijn blik weer terug verstrengelde met die van haar. Op zoek naar iets anders dan haat en woede.

Als hij voelde hoe ze haar hand net nog niet uit de zijne trok en hij haar pols als reactie daarop nog strakker vast nam en hoger tegen de muur klemde.

"Laat los Dameon." Riep ze nu kwaad, hij schudde zijn hoofd koud "Laat alstublieft los." Brak haar stem nu smekend af.

Als hij ditmaal helemaal niet meer antwoordde terwijl hij toekeek hoe ze haar ogen daarop sloot om de tranen tegen te gaan.

Maar één wist er toch te ontglippen terwijl het zijn weg langzaam over haar wang zocht.

Aarzelend drukte hij zijn lippen er zachtjes tegen aan om te voorkomen dat het verder af zou glijden. Als hij een onverwachte golf van pijn door zijn lichaam voelde razen bij haar lichaam die zich als antwoord daarop verstijfde.

Hij slikte en verwijderde zijn lippen langzaam van haar wang. Verzamelde zichzelf kort in de stilte die daarop volgde voordat hij zachtjes zei.

"Het spijt me." Hij ziet hoe ze als reactie op zijn woorden haar gezicht weg van hem draaide

Hij plaatste zuchtend zijn voorhoofd tegen haar slaap en fluisterde zachtjes in haar oor.

"Het spijt me werkelijk Yasmin... Het was niet me bedoeling om je te kwetsen...."Hij sloot zijn ogen kort bij het horen van de leugen die over zijn lippen gleed als hij met opeen geklemde tanden fluisterde

"Dat was een leugen het was wel mijn bedoeling om je pijn te doen. Het was kinderachtig en wreed van me om het op die manier te doen en in het openbaar." Hij zweeg als hij haar zachtjes hoorde zeggen

"Toch heb je het gedaan." Hij knikte langzaam terwijl hij de subtiele geur van haar douchegel inhaleerde.

"Je woorden hadden me onvoorbereid getroffen... Ik nam aan dat jij dit... ook wou... en toen je me meedeelde dat dit niet het geval was." Hij zweeg