Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 2.9

Sorry voor de late vervolg ben net pas weer terug thuis.

jullie krijgen gelijk twee vervolgen veel lees plezier.

Haar handen balden zich automatisch in vuisten en ze voelde hoe haar vingernagels pijnlijk in haar handen drukten.

En het was toen dat het gevoel van jaloezie de overhand nam en terwijl ze haar lippen strak op elkaar drukte van haar plek opsprong.

Ze schudde Yoseline's hand die haar nog probeerde tegen te houden van haar bovenbeen en liep met haar ogen strak op het meisje gericht naar Dameon toe.

Waar ze eenmaal aangekomen giftig tegen het meisje siste "Bewegen."

"wat?" hoorde ze het meisje niet begrijpend vragen.

"ik zei bewegen." siste ze nogmaals terwijl ze het meisje bij haar bovenarm nam en haar nog net niet van zijn schoot gooide.

Ze keek toe hoe zijn broer Jamal opstond van zijn stoel, zijn arm rond het meisje sloeg en haar weg begeleidde richting de keuken.

"Mee komen." Hoorde ze zichzelf nu kwaad zeggen terwijl Dameon niet onder de indruk van zijn stoel opstond en achter haar aan een slaapkamer binnen slenterde waar twee jongens net bezig waren om in een gewaagde positie bij een meisje binnen te dringen.

"he gatver." Kon ze zichzelf niet helpen mompelen.

Terwijl Dameon nu op zijn beurt met rollende ogen koud tegen de mensen riep

"verplaats het ergens anders heen alstublieft."

Ze keek gefascineerd toe hoe de jongens zelfs in de staat waarin ze zich bevonden van het bed opsprongen met het naakte meisje in sleeptouw en de kamer uit liepen nadat ze Dameon herkenden.

Hij sloeg op zijn beurt de deur achter hun dicht ging er nonchalant tegen aanleunen terwijl hij een slokje van zijn bier nam en haar opnam zonder enige emotie op zijn gezicht te lezen.

"Luister goed Dameon ik weet niet wat voor spelletje je aan het spelen bent..." Zei ze nu geïrriteerd

"Maar als jij wilt dat ik van jou ben. Moet je beseffen dat de regels net zo gelden voor jou als voor mij.

Want als jij denkt dat ik tussen de meiden blijf zitten terwijl jij me voor iedereen die we kennen voor paal kunt zetten heb je het verdomd mis." Hij zweeg voor een moment en ze begon al rond zich te kijken of ze iets kon grijpen om het tegen zijn hoofd te gooien uit pure frustratie als hij eindelijk de stilte doorbrak en vroeg.

"Dus het is niet keisha die jou irriteert maar het feit dat de meiden het hebben gezien heb ik dat goed begrepen?" Ze voelde de woede opborrelen wou hem het liefst naar de keel vliegen bij het horen van zijn domme commentaar als de deur open geduwd werd en hij een stap vooruit zette terwijl ze beide keken hoe Jason zijn hoofd nu om de hoek schoof.

"een minuutje Dame.." ze schudde haar hoofd nu kwaad "waag het niet." Siste ze woest als Dameon zich zuchtend naar Jason toe draaide.

Die hem op zijn beurt nu zonder hem een kans te geven om wat te zeggen iets in zijn oor fluisterde dat hem zijn wenkbrauwen deed fronsen en met een geen tegenspraak duldende

"we praten straks verder" zonder nog een blik haar richting op de deur uit liep en richting het balkon wat verderop bewoog. Waar ze door de open glazen deur zijn broers samen zag staan.

Ze wou hem kwaad na lopen hem vertellen dat als hij nu geen tijd voor haar had straks ook niet meer hoefde.

Als ze tegen gehouden werd door Jason die haar de weg blokkeerde met zijn arm terwijl hij haar met een halve glimlach grimmig in het oor fluisterde: "Jullie witte wijven denken altijd dat jullie beter zijn dan de rest.

Je moet je eindelijk beseffen dat je niet beter bent dan Keisha of eender welke andere meid op dit feestje, Dameon ziet namelijk geen verschil tussen jullie want integendeel tot andere mannen weet hij waar zijn prioriteiten liggen...

Namelijk bij zijn groep en niet bij een poesje. En hoe sneller jij je beseft dat jullie alleen voor het vermaak dienen. Des te sneller ontwaak je uit de illusie van een huisje, boompje en fucking beestje met Dameon." Kwaad duwde ze zijn arm weg en liep bij het zien van de balkon deur die nu gesloten was terug richting de meiden waar ze met opeen geklemde lippen woest op de bank plofte en Yoseline haar drankje uit haar hand nam.

Met waakzame ogen keken de meiden haar zwijgend aan terwijl ze na haar kort opgenomen te hebben en kennelijk voor zich zelf beslist hadden dat ze absoluut geen zin had om erover te praten verder gingen met hun gesprek.

Alhoewel ze probeerden haar alsnog om de paar minuten erbij te betrekken door haar een vraag stellen die ze maar half beantwoordde gaven ze het na een paar minuten op.

Ze keek naar de mensen om zich heen de meisjes die naast haar zaten en hoorde Jason zijn woorden in haar hoofd weergalmen.

'hou op.' hoorde ze het kleine stemmetje in haar hoofd tegen haar schreeuwen 'hij wilt je door de war brengen, je laten twijfelen dat is alles.'Ze wist dat het stemmetje gelijk had maar begreep niet waarom hij zo veel moeite deed. Waarom hij haar niet mocht. Wat ze gedaan had.

En als hij niet een bloeddorstige psychopaat was die elke poesje dat vast en los zat naaide zou ze gedacht hebben dat hij op Dameon viel.

Maar aangezien alles wat ze over hem wist het tegendeel bewees liet ze die gedachte inclusief zijn woorden uit haar gedachte varen terwijl ze haar blik zijn richting op liet drijven.

Hij was een knappe man dat moest ze zonder enige twijfel toegeven. Met zijn diep blauwe ogen en bruin getinte huid bood hij een exotische plaatje van een man maar zijn karakter was meer dan rot. Het was vergif.

Ze keek toe hoe hij een meisje dat de woning binnen liep met een brede glimlach tegemoet liep en ze zag zelfs wonder boven wonder kort een flits van toe neiging in zijn ogen blinken bij het zien van het meisje voordat hij haar strak omhelsde.

Ze nam de vrouw op. Ze was bruin gebrand en had lange zwarte haren met een pony. Haar benen waren gehuld in een zwarte skinny jeans met enkel laarsjes en daarboven op droeg ze een mouwloze witte hemdje met gouden knopjes die haar prominente boezem mooi deed uitkomen.

Haar groene ogen had ze met zwarte oog make up geaccentueerd en ze kon begrijpen waarom hij voor haar zou vallen.

Was het niet dat ze na het horen van alle verhalen die de ronde over hem deden haast kon zweren op haar moeders graf dat hij harteloos was en niet in staat was om zijn hart aan een vrouw te kunnen verliezen.

Ze wendde haar blik van hun af en leunde achterover ze was hier nog geen twintig minuten en was het feestje al meer dan zat.

64/ 65