Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 7.2

Dameon op zijn beurt nam op dat moment nog een slok uit de fles whiskey in zijn hand terwijl hij staarde naar het meisje op het bed.
Zwarte lange haren, bruin gebrand, bruine ogen en borsten waar je twee handen voor nodig had om één te kunnen vasthouden.
De feest en de meiden waren een afleidingsgeschenk van zijn broers, Hun mantra was hoe sneller je over een andere poesje heen ging des te sneller verdween de oude op de achtergrond.
Maar Yasmin die wegliep, toekijken vanuit het raam hoe die gozer zijn arm om haar heen sloeg alsof ze aan hem toebehoorde en haar in de wagen zette deed de vlammen van woede en verbitterdheid alleen maar meer oplaaien.
Daar zou het meisje die momenteel bezig was zichzelf te betasten terwijl hij op zijn beurt bezig was zichzelf dronken te voeren niks aan veranderen.
Hij zou honderd andere meisje daar voor nodig hebben en hij zou zolang door gaan met elke fucking wijf totdat Yazzy de bittere herinnering zou zijn die ze vandaag was geworden en ze zou in de toekomst voor niks anders meer dienen dan een waarschuwingsplakkaat dat hem eraan zou herinneren dat een wijf voor niks anders moest dienen dat dit hier. Een verdomde uitlaatklep voor frustraties en wat lichamelijke plezier.
Hij hoorde de irritante klop op de deur van een halve minuut terug nogmaals en zag hoe het meisje aarzelde.
En dan aanstalten maakte om zich te bedekken toen de deur openging nadat hij geen reactie had gegeven bij het horen van de derde klop erop.
Dameon schudde langzaam zijn hoofd en mompelde in het Spaans " ga verder."
Hij zag hoe de aarzeling en angst om de eerste plaats vochten alleen om ingeruild te worden met anticipatie bij het zien van Dario die de kamer binnen stapte.
Hij zag de glans in haar ogen zich intensifiëren. De verwachting van dat geen waarop ze hoopte dat zou gebeuren duidelijk op haar gezicht te lezen komen terwijl ze verleidelijk haar hand over haar bovenbeen liet glijden.
Maar hij was nooit de man er voor om een meisje te delen met zijn broers.
Tenminste niet op hetzelfde moment. Hij zag hoe zijn broer slenterend zijn richting op uitkwam en naast hem tegen de muur plaats nam.
Terwijl hij mee keek naar de show dat het meisje hun momenteel bood.
"Voordat je haar dat geen gaat geven wat ze overduidelijk wilt. Yasmin staat in de woonkamer en vraagt naar je."
Hij proefde hoe de drank in zijn mond opeens een extreem bittere nasmaak achterliet en mompelde
"Ze weet waar haar spullen zijn. Mijn aanwezigheid is daarbij niet bepaald vereist."
Wou de fles nogmaals naar zijn mond brengen maar aarzelde bij de gedachte dat het meisje die hem zo een pijn kon doen nog geen twintig meter bij hem vandaan stond
"Misschien is ze hier niet voor haar spullen." Hoorde hij Dario nu fluisteren;
Hij glimlachte wrang "Als dat het geval is kun je haar gelijk de deur wijzen met de mededeling dat er geen schade meer valt te doen hier. Ze heeft het voorheen al helemaal opgeblazen."
Als zijn broer nu de fles uit zijn hand nam en er zelf een slok van nam.
Hij legde de fles opzij op de commode en mompelde een zachte "We zullen daar alleen maar achter komen als je daar buiten loopt niet waar.
Alhoewel ze er niet uitziet alsof ze je een natrap wilt geven tenzij je dit hier natuurlijk vervolgt." Zei hij knikkend naar Sofia op het bed.
Hij wou zijn hoofd schudden hem meedelen dat het hem geen fuck meer kon schelen wat Yazzy wou.
Zijn kleren verder uithalen en het meisje op het bed nemen.
Maar hij voelde hoe zijn achterlijke, naïeve hart een verdomde hoopvolle slag oversloeg bij het horen van Dario zijn woorden.
Dus duwde hij zich van de muur af hoorde Dario iets tegen het meisje mompelen dat leek op 'kleed je aan 'voordat hij achter hem aan liep naar de woonkamer.
Voor een moment twijfelde hij of het misschien geen goed idee was dat ook hij iets aan moest doen.
Maar fuck het zolang hij niet wist wat ze kwam doen kon ze denken wat ze wou bij zijn aanzicht.
Hij stapte de kamer binnen en zag haar onmiddellijk aan de andere kant er van bij de deur staan alsof ze van plan was zo weer naar buiten te lopen.
Een gedachte die aan zijn hart trok. Aangezien het wist hoe pijnlijk het was om haar rug van zich weg te zien lopen.
Toch reageerde zijn hele lichaam op haar als een dorstige man in de Sahara die water zag.
Maar hij hield zich samen en vond het veiliger om hier te blijven staan dan dichterbij haar te komen.
Dus plaatste hij zijn schouder tegen de deurpost en nam haar op.
Ze had haar onderlip in haar mond gezogen en beet daar nerveus op.
Hij zag haar ogen omhoog komen en zich met die van hem kruisen ze zag er angstig en nerveus uit en het liefst wou hij haar in zijn armen nemen en gerust stellen.
Maar hij moest weten wat ze hier kwam doen voordat hij zich belachelijk zou maken voor zijn gehele directe familieleden en vrienden.
Al kon hij niet voorkomen hoe zijn lichaam op haar reageerde toen die grote kijkers hem opnamen.
Hij kon het ontkennen zo vaak als hij wou maar ze ontnam hem nog altijd de adem met haar aanblik zo mooi was ze.
Toch hoorde hij zijn stem koud zeggen
"Als je jouw kleren komt halen je weet waar ze hangen." hij betwijfelde dat ze daarvoor terug was bij het zien van wat ze droeg.
Een perfect zittende koraal met bruin kleurige jurk en daar bovenop een cardigan in dezelfde kleur als het beige, bruinige in haar jurk. Ze had een verdomde cardigan aan.
Haar stijl was meer dan 360° veranderd in de laatste weken. Hij voelde de jaloezie en woede naar zijn keel grijpen bij de gedachte aan het feit dat die gozer van voorheen er waarschijnlijk wat mee te maken had.
Het ergste eraan was dat hij niet kon ontkennen dat de manier hoe ze daar stond tip top gekleed, geen haartje van zijn plek met grote hazelkleurige ogen en een gezicht die opgemaakt leek door een professionele. Ze in een sterk contrast stond met de andere meiden in de kamer.
Ze zag er uit als een miljoen dollar en dat liet hem wederom beseffen dat al zou hij honderd meiden mee zijn bed in nemen hij nooit over haar heen zou komen.
Hij wist dat ze hier niet thuis hoorde. Wist dit sinds de eerste keer dat zijn blik op haar gevallen was meer dan een jaar terug.
Dat ze precies daar hoorde waar ze nu was in een mooie huis aan de rijke kant van de stad met een miljonair als echtgenoot.
Niet dat hij geld tekort had maar zijn 'salaris' zou nooit legaal zijn en hij zou haar die dingen dus nooit kunnen bieden zonder de belastingdienst op zijn nek te krijgen.
Maar hij was toen te koppig en te egoïstisch en later gewoon simpelweg te verliefd om haar te laten gaan.
En alhoewel hij altijd wist dat de kans bestond dat ze hem zou verlaten. Precies zoals ze dat nu had gedaan verminderde de gewis daarvan de pijn nu de moment aangekomen was daardoor niet.
Hij zag haar schichtig om haar heen kijken, slikken voordat ze zichzelf genoeg verzameld had en zei
"Als het je goed uitkomt zou ik je graag onder vier ogen willen spreken. Tenminste als niks dringends je opwacht."
Hij hoorde de hint van jaloezie in haar toon en het voelde aan alsof iemand een defibrillator tegen zijn borst had gehouden en zijn hart weer tot leven bracht.
Een stemmetje fluisterde haar daarmee te sarren maar de luidere deelde hem mee dat hij zijn geluk niet moest tarten.
En aangezien ze eruitzag alsof ze bij haar grens was aangekomen knikte hij langzaam richting zijn slaapkamer.
Ze slikte met een korte knik en in plaats van door de woonkamer heen te lopen nam ze de deur achter zich naar de gang terwijl ook hij zich draaide de gang in en dan richting zijn slaapkamer liep.
Waar hij de deur opende en haar opwachtte hij keek toe hoe precies op het moment dat ze bij de deur van de gastenkamer aankwam.
De deur open ging en Sofia die bezig was de knopen van het hemdje dat ze droeg dicht te knopen eruit stapte.
Hij zag Yasmin aarzelen kon haast lezen hoe ze strijd voerde in haar hoofd terwijl ze van het meisje naar hem en dan naar de buitendeur keek.
Alsof ze zich wou omdraaien en weglopen en als ze dat zou beslissen zou hij zijn handen rond de hals van die troela Sofia draaien en het dichtknijpen.
Hij kon het accepteren dat ze hem zou verlaten omwille van wat er gebeurd was een paar weken terug. Hij nam de hele verdomde verantwoordelijkheid daarvan op zijn schouder omdat hij zo dom was geweest haar niet te vertrouwen en Jason anderzijds blindelings op zijn woord te nemen.
Maar als die trut van een Sofia het nu voor elkaar kreeg dat ze de benen nam zonder dat er wat gebeurd was tussen hun zou hij het verliezen.