Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 4.3

zoals gisteren aangegeven is er een nieuwe stuk bijgezet geweest in de vorige vervolg dus wees er zeker van dat je dit hebt gelezen voordat je de nieuwe vervolg leest.

hierbij de nieuwe vervolg geniet er van ;)

Aan de oude lezers ik ben de nieuwe vervolgen op het forum aan het afronden nog even geduld aub :)

Dan wou ik jullie allemaal nog een hele fijne nieuwe jaar 2016 toe wensen voor straks. hoop dat het met een portie gezondheid, geluk, vreugde en liefde voor een ieder van jullie binnen komt

Liefst Cami xoxoxo

Yasmin ontwaakte zeven uur later aan de andere kant van de stad door het geklop op de buitendeur.

Ze draaide zich op haar zij met de aanname dat één van de jongens in de woonkamer de deur wel zou openen.

Het was pas na een paar seconden bij het horen van het geklop dat harder werd dat ze zich besefte dat niemand de deur zou open doen en Dameon zijn woorden dat de jongens de woning zouden ontruimen in haar met slaap gevulde hoofd binnen sjilpte.

Moe sloeg ze het dekbed van zich af en sleepte zich met een kreun uit bed terwijl ze voor alle zekerheid toch haar badjas over haar half naakte lichaam trok en met een zachte "ik kom er aan." richting de deur liep.

Ze zag hoe Yoseline nog vermoeiender dan zij voor de deur stond met een opgezette glimlach.

"Goedemorgen meid." "Goedemorgen" antwoordde ze met een schorre slaperige stem. Terwijl ze haar wang tegen die van Yoseline hield voor een kus

"Sorry dat ik je moest wekken maar Jamal belde net en vertelde me dat ik je moest meedelen dat Dameon later thuis zou komen. " en met die simpele woorden was Yasmin klaar wakker.

"Wat is er gebeurd?" Vroeg ze nu kortaf terwijl ze het meisje voor haar opnam ontypische afbladderende nagellak waarschijnlijk door het bijten erop zo wie donkere kringen onder haar ogen die er gisteren nog niet zaten net zoals de gejaagde blik erin.

Ze schudde vermoeid met haar hoofd terwijl ze de woning in liep nadat Yasmin de deur open duwde.

"Al sla je me dood het enige wat ik weet is dat Dario door Jamal uit bed is gebeld rond drie uur en hij renend de woning uit is gelopen en tot nu toe nog niet is terug gekeerd. "

"En Dameon?" Weer kreeg ze alleen een schouder ophaal als antwoord. Een gebaar dat er voor zorgde dat de irritatie door haar lichaam gleed.

Dus zonder nog een vraag te stellen liep ze na de deur te sluiten gelijk richting de slaapkamer en nam haar telefoon van het nachtkastje.

Ze drukte op Dameon zijn nummer maar het ging direct naar voicemail als ze voelde hoe de angst die haar de laatste dagen achtervolgde om Dameon kwijt te raken na de schietpartij haar als een koude hand bij de keel greep.

"He.." hoorde ze de bezorgde stem van Yoseline nu achter zich.

Terwijl ze de telefoon uit haar hand nam en haar op het bed trok. "Alles is oké maak je geen zorgen. Als ze gewond waren zou het nieuws ons al bereikt hebben."

Yasmin hoorde de woorden wel maar kon haar lichaam er niet toe brengen het te geloven terwijl haar handen nu ongecontroleerd begonnen te trillen.

"meisje toch." Fluisterde Yose nu zacht "Onze mannen zijn taaie klootzakken al zeg ik dat zelf. Maak je geen zorgen." En alhoewel Yasmin zich probeerde te bedaren kon ze het plaatje van een dode Dameon niet uit haar hoofd halen.

Yoseline die dit zag vervloekte de jongens terwijl ze Yazzy haar telefoon nam en Jamal belde.

Als Yasmin haar vijf seconde erna hoorde zeggen: "Is Dameon gewond...?" Ze hoorde het antwoord niet maar kon raden wat het was als Yoseline snauwend in de telefoon zei