Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 4.1

Kermende draaide ze zich een viertal uren later op haar zij om het kriebelende gevoel in haar nek weg te krijgen als ze haar ogen slaperig opende bij het voelen van de warme lippen van Dameon die langzaam over die van haar gingen.

"Goedemorgen poppetje."

Ze glimlachte zwak "goedemiddag, lijkt me een beter woord." zei ze slaperig terug bij het voelen van de hoogstaande zon die haar gezicht verwarmde.

Als ze haar hoofd kermend onder het dekbed begroef: "Het spijt me dit te moeten doen lieverd maar Yoseline wacht je al op in de woonkamer. Je afspraak op het bureau is over nog geen uur tijd."

Ze kwam zuchtend van onder het dekbed vandaan en keek naar de fris gedouchte onvermoeide en opgewekte persoon voor haar.

"Je bent veels te goedgehumeurd na een dag als gisteren." Hij gniffelde zachtjes als antwoord daarop en veegde de haren van haar gezicht weg met de woorden.

"Wel naast jou in slaap te vallen en te ontwaken doet dat met een man." Ze rolde ongelovig met haar ogen en voelde hoe hij zijn lippen als een zoete kwelling daarop lichtjes op die van haar plaatste.

Als ze hem hoewel ze het probeerde toch niet kon weerstaan en haar armen van onder het dekbed haalde, rond zijn nek sloeg en hun kus verdiepte.

Ze voelde hoe hij haar gezicht in zijn handen nam en woordloos haar kus beantwoorde.

En voor een moment vergat ze alles om zich heen. Alleen voor een kort moment.

Als haar handen de warmte van zijn lichaam opzochten door ze onder zijn T-shirt te steken en hij zijn kus als reactie daarop verdiepte terwijl ze de contouren van zijn buikspieren met haar vingers langzaam naar beneden volgde.

Alleen om net op het moment dat ze bij zijn riem aankwam om het te openen, hoorde hoe er op de deur geklopt werd.

"Nee..." mompelde ze zacht terwijl ze nog probeerde om hem tegen te houden. De warmte die hij uitstraalde niet te verliezen op het moment dat hij zijn lippen zuchtend van haar mond nam door haar handen nog strakker rond zijn nek te draaien.

Als hij gefrustreerd bij het horen van de tweede klop haar handen zachtjes van rond zijn nek nam en na op de knokkels van elke hand een kus te drukken te mompelen.

"Het spijt me. Maar we moeten echt opstaan als we de smerissen uit onze straten willen houden." Terwijl hij van het bed opstond en richting de stoel liep waar hij een jeans broek van haar opnam en een shirtje en ze besefte zich dat hij kleren voor haar had uitgezocht.

Geamuseerd ging ze recht op zitten en kreeg ze het topje en broek met zijn hulp over haar hoofd en billen.

Voordat hij haar ophielp haar hielp met haar schoen en ze samen richting de woonkamer liepen waar de meiden al zaten the wachten.

"Kunnen we?" zei Yoseline met een vragende glimlach Yasmin knikte kort terwijl ze na Dameon de woning uitliep.

Gelukkig functioneerde de lift vandaag en ze had zo een gevoel dat ze Dameon daarvoor moest danken.

Eenmaal in Yoseline haar wagen ingestapt. Bukte hij zich door de voorruit heen en zei zachtjes.

"Je weet niet wat er gebeurd is. Wie er aan het spelen was noch wie er geschoten heeft. En zolang ze je geen foto's tonen waar we met elkaar in bed liggen bevestig je ze niet eens dat wij een relatie hebben met elkaar. In orde?"

Ze knikte langzaam als hij zijn lippen liefdevol op die van haar plaatste "oké dan tot straks." "tot straks." fluisterde ze zachtjes terug.

Terwijl Yoseline de wagen startte en ze een half uur later voor het politiebureau aankwamen en ze voor het eerst sinds een lange tijd weer de paniek omhoog voelde borrelen bij het zien van de blauw geüniformeerden die naar binnen en buiten stapten.