Mafia Princess (afgeschreven)

Hoofdstuk 2.8

Nieuwe xxl vervolg op de forum mensen :)  veel lees plezier .

cami

En alhoewel zijn adem warm tegen haar nek aansloeg voelde het zich na het uitspreken van zijn woorden koud aan.

De gedachte dat hij haar zo makkelijk kon laten gaan alsof de laatste weken niet gebeurd waren liet haar hart pijnlijk samentrekken.

Ze sloot haar ogen voor een seconde terwijl ze een kort gevecht met zich zelf aanging.

Haar trots verlangde van haar dat ze zijn hand weg rukte, de weinig bezittingen die ze had zou inpakken en hier zo ver mogelijk vandaan te lopen.

Terwijl de rest van haar zich afvroeg en wat dan?

Nogmaals drie jaar lang eenzaam, verbitterd en angstig doorbrengen tot de dag zou komen dat ze eindelijk terug zou keren naar Frankrijk en haar erfenis zou kunnen op claimen?

Als ze uit haar gedachtes wordt gehaald door Dameon die zijn arm rond haar middel loste maar aan het voelen van zijn adem op haar nek niet weg gestapt was.

Ze opende haar ogen aarzelend. Nog altijd onzeker over wat haar antwoord op zijn vraag zou zijn.

62

Als ze haar gezicht ophief en oog in oog kwam te staan met Jason die boven aan de trap geleund tegen de deurpost stond en haar van top tot teen met een koude blik opnam.

En het was die blik die er voor zorgde dat ze zonder enige twijfel toch langzaam knikte.

Want als Jason dacht dat ze hem het plezier zou doen om zijn woorden van een paar dagen terug te bevestigen door het nu uit te maken en dan nog eens voor zijn ogen en midden op straat dan was hij gek geworden.

Ze voelde Dameon op zijn beurt nu langzaam terug knikken terwijl hij haar hand in de zijne nam en zonder haar aan te kijken haar achter zich aan trok de trap op naar boven.

Waar hij een hand aan Jason gaf en dan woordloos het gebouw met haar in sleeptouw naar binnen liep.

De muziek afkomstig van de drie appartementen op het vierde verdiep waar het feest werd gehouden hoorde je bij het openen van de buitendeur naar beneden galmen.

En eenmaal boven kon ze zichzelf niet helpen dan wat dichter tegen Dameon zijn rug aan te kruipen bij het zien van de intimiderende uitziende mannen die in de volle gang stonden bij het uitstappen uit de lift.

De deuren van de woningen stonden wagen wijd open terwijl mensen naar buiten en naar binnen liepen van de ene woning naar de ander.

Dameon baande zich een weg door de mensen massa heen en stopte voor twee zetels waar Yoseline en wat andere meiden op zaten en waar hij haar zonder een kus, gedag noch woord op plaatste. Tussen Yoseline en een andere meid in en liep toen zonder om te kijken naar zijn broer toe die wat verderop stond.

Ze keek hem verslagen na. Als ze Yoseline naast zich zachtjes hoorde mompelen "die is chagrijnig vandaag!"

Ze zuchte bij het horen van die woorden, haalde haar schouders op en draaide zich naar Yoseline toe die haar blik nu van Dameon's rug scheurde en haar daarvoor een medelijdende blik toewierp.

Gelukkig hoefde ze haar blik niet te lang verdragen want Deidra kwam net aan met wat glazen drinken inclusief een Shirley Temple voor haar die ze dankbaar van haar aannam.

Deidra plofte nu op haar beurt naast haar op de bank en had helaas voor haar Yoseline's woorden gehoord want ze antwoordde in haar plek met

"pissig is een betere woord om onze kleine te omschrijven." Terwijl ook zij hem nu een zijdelingse blik toe wierp.

Geïrriteerd snoof Yasmin nu terwijl haar blik zich voor een korte seconde met die van Dameon kruiste voordat ze haar rug naar hem toedraaide en zei

"Een eikel is de juiste benaming" En een grote slok uit haar rode drankje nam en zich voor het eerst wenste dat het een glas whisky zou zijn. Want wat wou ze nu graag vergeten.

Ze hoorde hoe het groepje meiden om haar heen gelijktijdig begonnen te lachen terwijl Yoseline geamuseerd haar arm rond haar schouder sloeg en met rollende ogen bevestigend zei

"Zijn de Matthew broers het soms niet allemaal" Yasmin gniffelde zacht en liet haar blik nu iets wat opgelucht rond zich heen glijden alleen om te zien hoe vier paar geamuseerde ogen haar aan het bekijken waren en te beseffen dat ze Dameon net een eikel had genoemd voor zijn broers vriendinnen.

Maar soit, ze hadden wel belangrijkere problemen dan wijven die het aan hun vriendjes zouden vertellen tenslotte had ze niet gelogen hij was momenteel een eikel.

63

"Vertel wat heeft hij gedaan?" zei Deidra nu glimlachend "Tenslotte hebben wij" zei ze wijzend in het rond "jaren lang ervaring met de Matthews. Wellicht kunnen we je helpen."

Ze zuchtte vermoeid en schrapte haar keel voordat ze een verkorte versie begon te vertellen.

"Eikel" hoorde ze hun als één roepen. Terwijl Carmen verbaasd er door heen mompelde "je bent nog maagd?"

Ze glimlachte zwak terwijl ze Carmen een bevestigende knik toewierp en tegen de rest een zuchtende "heb ik jullie toch gezegd." mompelde

"Hey." Zei Deidra nu terwijl ze haar hand op haar bovenbeen plaatste en een geruststellende kneepje erin gaf.

"Maak je niet druk over Dameon. Wij weten voor een feit dat hij je mag. Hij aarzelt alleen om te zeggen wat hij voelt omdat hij onzeker is over jou." "onzeker over mij?" zei ze nu verontwaardigd

"Het is niet zo dat ik hem nog nooit verteld heb dat ik hem mag. Hij..."

"Ik geloof niet vaak genoeg." Hoorde ze Phoenix die haar blik nu met gefronste wenkbrauwen achter haar gericht had haar nu sissend onderbreken.

Ze draaide zich bij het zien van de rest van de meiden wiens blikken nu veranderd waren ook om zodat ze kon zien wat ze kwaad maakte en had er gelijk spijt van bij het zien van het donkere meisje met de veel te korte rokje die op Dameon zijn schoot plaats had genomen.

Terwijl hij nonchalant zijn armen rond haar middel sloeg en zijn gesprek zonder een blik haar richting op te werpen vervolgde met zijn broer.

Ze voelde zich verstijven. Het bloed sneller door haar aderen glijden terwijl ze hem opnam.

Zijn hand lag op haar bovenbeen terwijl het meisje zonder enige vorm van schaamte haar gezicht in zijn nek plaatste.