Pov Nisrin

857 51 0
                                    

"Vertrouw niemand" dat is  waar deze elende mee  begon. Maar ik deed het toch en vertrouwde mensen die alleen hun tanden lieten zien en de rest verbergde. Kijk waar ik nu sta, ik heb niet veel bereikt. Ik heb een man waar ik niet eens van hou. De enige die ik kan vertrouwen is Allah. Das de reden dat ik elke dag bid en duas doe.

Ik ben ondertussen aangekomen in Antwerpen the city! Ik kwam aan bij mijn ouderlijk huis i belde aan en lina deed de deur open. Ik werd besprongen door een huilende lina. NISRIN !!! Ik trok me terug en ik ging naar binnen. Ik zag men moeder en vader zitten voor tv. Ik besloot het maar te vertellen: euhmm mama papa lina ik ga jullie iets zeggen. Ik was namelijk even weg maar dat was eigenlijk nog mar het begin van mij reis. Ik moet terug even gaan reizen. Men moeder zei : schatje het is niet goed om je zo buiten te sluiten van de wereld door te reizen en dan te denken dat het beter gaat. Je moet beseffen dat je een goede vrouw en misschien moeder moet zijn voor soufiane en je kinderen die je krijgt inshallah! Men vader keek me streng aan en zei :naar waar dacht jij te gaan? Jij blijft bij je man. Weet je wat papa als jij vind dat jij  je  zo gelukkig kan voelen doe maar, maar denk wel dat jij mijn geluk meer afpakt dan dat je het mij juist geeft.

Men vader keek me nog steeds streng aan en zei :ik bepaal hier wat jij doet . Ik kon men oren niet geloven ik riep nog hard : je bent misschien men vader maar over men geluk kan jij niets beslissen! Ik rende naar buiten en stapten men auto in.terwijk ik nadacht waar ik deze avond moeat gaan overnachten reed ik door naar de bank. Ik haalde het geld af dat ik nodig had en nadacht me dat ik wel aan men nicht chaimae wat kon vragen. Ik belde haar op en ze vind het goed, ze was wel geschrokken dat ik belde. Want heel de familie wist wel dat ik weg was. Ik ging eerst langs het huis van ik en soufiane. Ik kwam binnen en zag soufiane bidden. Ik was zo trots op hem dat hij deze stap maakten in het leven. Toen ik het licht aandeed zag ik dat hij niet alleen was. Ik zag die blauwe kijkers me aankijken, ik keek haar kort aan en ik ging naar de keuken. Ik pakte een reep chocolade zodat wat dat is alwayss goed.

Ik zag dat soufiane klaar was met bidden. Hij keek me aan en zei : Nisrin! Alles goed. Ik zei maar ja alhmdlh terwijl dat ik opzoek was naar me rugzak. Ik zg dat het meisje en soufiane nog wat fluisterde, toen ze het door hadden dat dat ik keek keek ik snel weg. Ik ging naar boven en zocht naar men rugzak. Ik hoorde iemand zeggen : is dit misschien wat je zoekt? Ik draaide me om en zag soufiane met men rugzak in zen handen. Ik keek hem kort aan en zei : dankje. Hij zei : nisrin sorry van dat meisje ik dacht..... Ik zei : je hoeft niks te zeggen, daarom ben ik hier voor de scheidingspapieren. Ik zag soufiane me met opgetrokken wenkbrauwen aankijken??

~Wassim en Nisrin~ ( voltooid ) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu