~Wassim en Nisrin~ ( voltooid )

Pov Wassim:

Ik was onderweg naar huis totdat ik iemand voor de deur zag staan. Ik dacht dat het Nisrin was want het leek op een vrouwelijke gedaante  ik stapte uit en zag sara staan, men ex secretaresse. Ik stapte af en pakte men koffertje. Ik stapte uit men auto en keek haar raar aan ze zei :'heey wassim kunnen we even praten'. Ze zag er best wel zielig uit maar of ik haar moest geloven was de grote vraag. Ik deed de deur open en ik liet haar binnen. Ik keek haar afwachtend aan. Ze zei :'ja sorry dat ik plots ontslag vroeg maar ik zou graag terug willen komen'. Ik keek haar aan en ik dacht na, opdat moment drukte ze haar lippen op die van mij. Ik hoorde de deur open gaan, ik horde Nisrin zeggen :'ik ben th....'.ik deed men lippen van haar af en keek naar een betraande Nisrin. Ze zei :'is ditde reden dat het zo slecht gaat tussen ons'! Ze liep weg, ik zag sara zahma zielig kijken. Ik gaf haar een paar klappen en smeet haar men huis uit. Ik keek rond in de straat of ik Nisrin nergens zag.  Ik pakten men auto en ik ging door men haren :'ik wist  niet dat nisrin het ook door had dat het slecht ging tussen ons'.

Ik herinnerde me dat toen de drugsdealers achter Nisrin gingen dat ik haar locatie kon traceren. Hicham had het me ooit geleerd, ik probeerde het en ik zag haar bij de vaart. Ik reed zo snel mogelijk naar de plek. Ik had het kunnen weten dat nisrin daar zat ze ging daar altijd zitten als er wat was. Daar kwam ze tot rust.

Ik kwam aan en ik spurt naar de plek. Ik hoorde haar gesnik al van ver. Ik liep naar een bankje en zag haar daar huilend zitten.

Pov Nisrin
Na het voorvak renden ik weg naar dee vaart, daar ging vroeger altijd anartoe als het wat minder ging. Ik ging daar zitten op een bankje en er stroomde nog steeds watervallen over men wangen.  Ik wist wel dat hhet wat slechter ging tussen k en wassim. Maar dat hij vreemd ging had ik nooit verwacht.

Ik was aan het huilen totdat ik steek armen over me heen voelde nik keek in de mooie ogen van wassim. Ik keek weg en loste me uit zen greep. Wassim zei :'sorry Nisrin het is niet wat het lijkt, zij kuste mij ik heb er niets mee te maken'. Ik zei :'wassim misschien was het wel een fout om te trouwen met je, misschien was het te vroeg. We zijn allebei nog jong en dan weten we nog niet zo goed hoe alles moe'. Ik werd onderbroken door wassim hij zei :'hoe kan je zoiets zeggen Nisrin, je houd toch van me?' wassim je hebt men hart gebroken, ik dacht dat ik de enige was in je leven. Hij zei :'eey eey je bent ook de enige in men leven, geloof me Nisrin aub'!hij wou me een knuffel geven maar ik stond op en liep weg.