Pov Nisrin

907 50 4
                                    

Ik bleef het woord herhalen dat was het enigste woord wat ik nog kom zeggen. Ik hoorde chaimae men naam roepen. Ik negeerde alles om me heen en bleef het woord zeggen, het gaf me een goed gevoel. Ik zei het met een goed gevoel. Langzamerhand hoorde ik het geroep van chaimae beter. Ik kreeg ineens hoofdpijn en ik stopte met het woord te zeggen. Ik keek rond me,chaimae keek me met betraande ogen aan. Ik voelde mezelf helemaal niet goed. Ik hoorde men hart in men oren kloppen alsof het zo kon stoppen.
Ik voelde een steek door men hart gaan en alles werd zwart. Men gedachtes waren een grote zwart lawine, die bleef draaien. Ik keek de hele tijd in de zwarte lawine die maar niet stopte met draaien.

Pov Wassim
Ik vertrok naar België en na 7uur kwam ik eindelijk aan. Aangekomen in België ging ik naar men het huis van men ouders. Ik kwam daar aan en zag niemand thuis, wat ik best wel raar vond. Maar aan de aander kant ik heb niest laten weten dus ze kunne ook even weg gegaan zijn. Ik pakte wat te eten en wachten op mijn ouders.

Na een halfuurtje wachten waren ze er nog steeds niet. Ik belde men moeder en ze nam na de 5de keer pas op. Ik vroeg haar wat er aan de hand was en ik hoorde men moeder gewoon huilen. Ze kon niks zeggen ze huilde alleen maar door. Ik haakte af en tranceerde de gsm van men moeder, dat heb ik ooit geleerd toen ik nog bij de drugs zat. Ik deed het en het spoor leide naar het ziekenhuis. Ik ging regelrecht naar het ziekenhuis. Ik stel mezelf de vraag of er misschien iemand dood zou zijn ? Aangekomen aan het ziekenhuis. Vroeg ik aan de balie of er hier familie zit met de achternaam El (...). De vrouw schudden, ik dacht goed na wie zou er nu hier in het ziekenhuis zitten? Ik ging van verdieping naar verdieping en zag op de derde verdieping eindelijk men moeder. Ik zag men moeder heel hard huilen naast haar zag ik de moeder van nisrin huilen

Begin flashback :
Ik zag haar daar gerustenloos slapen, se had pijn en dat wist ik. Ik hield van haar met heel men hart. Ik zag men moeder en haar moeder huilen op de gang. Ik deed elke dag een dua om haar van deze last af te helpen
Allah is groot!

Ik hoop dat het niet is wat ik denk dat het is..

~Wassim en Nisrin~ ( voltooid ) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu