Pov Nisrin

838 53 3
                                    

We waren bijna in Spanje, het was al 19:00. We Ouden naar een van wassim zen hotels gaan om te slapen. Aangezien we echt doodop waren. Ik verveelde me hier ook echt, ik moest ven men benen strekken.

Na een halfuurtje kwamen we aan bij een groot chick gebouw. Ik stapte uit en keek naar het gebouw, het was zo hoog dat ik men nek bijna breeke door te kijken naar het gebouw. Ik pakte men tas en Ik bleef maar staren totdat hicham zei :kom je nog of blijf je liever staren naar het gebouw. Wassim praat trouwens nog steeds niet tegen me 🙄.  Ik ging naar binnen en zag hoedat de portier ineens zen best deed omdat hij wassim zag. Toen we binnen waren zag je de vrouw achter de balie hongerig nar wassim kijken. Ik voelde iets in men buik toen wassim haar aandacht schonk en met haar prate. Ik zag hicham naar me kijken hij zei : je mist hem hé. Ik liet het even op me afkomen wat hij net zei, waardoor er een stilte brak. Even later zei ik met een brok in men keel : nee. Hicham knikte maar wat, want hij zag dat ik er niet over wou praten. Zonder wat te zeggen vond ik dat wassim te lang praten met dat meisje. Ik pakte een van de sleutels uit zen hand en ik ging maar boven er stond kamer 206. Ik ging naar binnen en keek rond, na even rondkijken besefte ik pas dat ik in de verkeerde kamer was. Dit is een kamer voor 2 personen. Ik hoorde iemand zeggen : ' je hebt de verkeerde kamer, tenzij je met mij wilt slapen mag je gerust blijven hoor'. Ik draaide me om en zag wassim staan. Ik ging naar hem toe en ik wou de sleutel pakken. Hij deed de sleutel expres hoger zodat ik er niet aankon. Ik zei : wassim geef de sleutel,ik ben moe ik heb geen zin in spelletjes. Ik keek hem geïrriteerd aan. Hij lachte naar me en stapte dichter en dichter. Ik ging bij elke stap die hij zeten en stap naar achter, totdat ik de koude muur voelde. Hij zei :eerst een kusje. Ik pakte zo snel mogelijk de sleutel en liep zo snel mogelijk nar de kamer. Maar ik zou geen nisrin heten als ik de deur weer eens niet open kreeg. Ik draaide met al men kracht de sleutel in het sleutelgat. Maar het deed niets,ik zag wassim naar me toe lopen van ver af. Ik kreeg de deur nog net open, ik wou hem toe doen maar te laat hij had zen voet al snel tussen de deuropening gezet.

~Wassim en Nisrin~ ( voltooid ) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu