~Wassim en Nisrin~ ( voltooid )

Pov nisrin

Ik kon deze woorden niet geloven , zou wassim zijn brood dat op tafel komt opgeven voor mij . Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Ik keek hem met grote ogen aan en ik zei :"mmaar  .... hoe dan met je bedrijf en wat ga je nu doen zonder werk ". Hij keek me geruststellend aan en zei :" mijn bedrijf zit in goede handen , heb ik aan mijn vader gegeven . In ruil daarvoor gaf hij mij een baan in zijn bedrijf ." Ik moest het even verwerken dat Wassim dit heeft gedaan , zen werk was letterlijk zen leven . Hij was altijd wel in de weer voor zen werk . Ik zei :"Heb je dit echt voor mij , allee voor ons gedaan ". Hij knikte ik stormde op hem af en gaf hem een knuffel . Dit betekent meer dan je denkt voor mij , eindelijk gaat wassim wat minder werken en niet meer zoveel reizen . Ik moet hem dus niet meer missen , ik trok me weg van de knuffel en hij zei :" tuurlijk voor jou alles habiba 💓"! Ik voelde me zo goed en zeker bij het feit dat ik morgen naar huis kan met men kleine Salim . Het was best wel laat dus besloot ik maar te gaan slapen , wassim wou per de met ons slapen dus ging hij in het ander bed slapen .

Het was midden In de nacht en ik stond op om melk te geven aan Salim . Ik wou net opstaan totdat ik stemmen hoorden , toen ik keek zag ik dat het Wassim was . Hij hield die ketting vast en mompelde :"Neee ! Redouan blijf leven ! Ga niet dood aub "! Ik zat met veel vragen over dit gedoe , ik ging wat dichter bij hem staan en zag dan dat er wat in de ketting geschreven stond . Ik ging wat dichter om het te lezen en fluisterde zacht "Redouan". Dat was wat er in de ketting geschreven stond . Voor mij was dit allemaal een mysterie, ik besloot het hem wel morgenvroeg te vragen . Ik gaf Salim borstvoeding en ging dan direct slapen .

Ik werd de volgende ochtend met een goed gevoel wakker . Ik voelde me beter dan anders . Ik stond op en zag Wassim met Salim spelen wat ik zo schattig vond dat ik er stiekem een foto van maakte 😍. De verpleegster kwam met het ontbijt en ik keek echt vies naar men bord want dit is echt geen eten . Wassim deed zen trainingspak van Psg aan en zei :"ik ga ontbijt halen ". Ik gaf hel een luchtkusje en hij vertrok . Ik besloot dat wanneer hij terug is ik het hem ga vragen over de ketting .

Hij kwam eindelijk terug en ik zetten alle kofiekoeken , msemem enzo... op tafel . We begonnen met eten en ik vroeg aa Wassim :" Wat heb jij eigenlijk met die ketting ". Hij keek me met grote ogen aan . Wacht wacht zie ik daar nu een traan !!!