Uratować Samobójczynię | CAMREN ff

4.

A gdyby tak dało się odpocząć od życia? Od tej całej smutnej, szarej rzeczywistości, która przytłacza nas, powoli miażdży nam kości i zabiera powietrze. Co byśmy wtedy zrobili? Zmarlibyśmy. Nie ma innej opcji, jedyną drogą do odpoczęcia od życia jest śmierć. Ale jest to też ścieżka bez odwrotu.
Jak jest po śmierci? Co tam się dzieje? Ile ludzi, tyle opinii. Może po śmierci jesteśmy bezgranicznie szczęśliwi? A może po śmierci nie ma nic? Żadnego nieba, czyśćca, piekła... po prostu nicość. Osobiście uważam, że dla każdego człowieka jest osobne miejsce, jeśli chodzi o niebo i o piekło. Każdy uważa za raj coś innego, więc miejscem jego wiecznego spoczynku powinno być miejce, w którym dzieje się to co kocha.
A piekło? Wyobraźcie sobie swój największy koszmar. Każdy z Was pewnie wyobraził sobie coś innego. I właśnie tak moim zdaniem powinno wyglądać piekło. Powinno być osobistym koszmarem. Nie jedno dla wszystkich. Każdy powinien mieć swoje miejsce, które go będzie niszczyć, ale nie zniszczy.
A czyściec? Sama nie wiem. To miejsce, w którym możemy odpokutować. Tylko jak to wygląda? Może jak więzienie, w którym musimy odpracować swoje winy. Może czyśćcem jest życie. Dlatego niektórzy dłużej żyją, żeby jeszcze mieć szansę na poprawę, nie wiem.

Podobno samobójcy nie trafiają do nieba, więc czeka mnie wieczne potępienie. Tylko, że moim największym koszmarem jest moje życie, więc jak będzie wyglądać moje piekło?