Uratować Samobójczynię | CAMREN ff

84.

-Jeszcze będziemy miały czas żeby się przytulać kotku - Camila pocałowała moją skroń - a teraz chodź-  chwyciła moją dłoń i splotła nasze palce. Chyba tylko taka bliskość mi pozostała, postanowiłam cieszyć się tym co mam. Camila sprawnie prowadziła nas do wyjścia na parking, tak jakby znała ten budynek na pamięć i dzięki niej szybko znalazłyśmy samochód. Obok niego stały już Dinah i Normani, z trzema torbami każda.

-Oho, zakupy mamy uważać za udane? - zapytała Camila z uśmiechem, otwierając bagażnik.

-No a jak - zaśmiała się jedyna blondynka w towarzystwie.

-A teraz Mila, pochwal się ile wydałaś na jedną torbę? - Normani założyła ręce na piersi.

-Trzysta pięćdziesiąt funtów - powiedziała cicho, nigdy nie widziałam jej takiej... Nieśmiałej? Uległej? Bezbronnej? Nieważne, takiej jak była w tamtym momencie.

-Trzysta pięćdziesiąt funtów?! My na sześć toreb wydałyśmy niecałe czterysta.

-Moja dziewczyna musi mieć wszystko co najlepsze - fuknęła - a teraz się zamknij i pakuj się za kierownice, a ty Dinah idziesz do przodu.

-Masz gorączkę? - Normani przyłożyła dłoń do czoła Camili - nie masz - stwierdziła - co się stało?

-Nic się nie stało, jestem zmęczona.

-Mila ty prowadzisz nawet jak jesteś zmęczona, o co chodzi? - Normani zmieniła ton na bardziej poważny.

-Lauren mnie potrzebuje - gdy to usłyszałam na moją twarz wpłynął szeroki uśmiech, była w stanie się dla mnie poświecić, bo potrzebowałam jej bliskości, to kochane z jej strony.

-Dziękuję kochanie - przytuliłam ją i delikatnie pocałowałam w policzek.

-Tylko mi się tam nie pieprzyć z tyłu-  powiedziała Dinah siadając na miejscu pasażera.

Camila tylko pokręciła głową i otworzyła przede mną drzwi, a gdy już byłam w środku, usiadła obok mnie i mocno przyciągnęła moje ciało do swojego. Położyłam głowę na jej ramieniu, a ona objęła mnie ramieniem w talii i pocałowała moje czoło. W takiej pozycji mogłabym podróżować bez końca.

_______________
Czemu nie komentujcie?
4/6