အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 44

{Zawgyi}

နည္းနည္းေလာက္ ပြဲထပ္ဆူ

က်န္းေဆြ႕ယင္းက လီယြိကိုမိန္းေမာစြာၾကည့္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္မတ္ကာ မသိစိတ္ကေန သူ႔လက္ကို ေရွာင္က်ဴရဲ႕ခါးေသးေသးေလးေပၚတင္ကာ သူ႔ဘက္ဆြဲလိုက္မိသြားတယ္။

လီယြိသူ႔ကိုျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က ထူးဆန္းတဲ့အေနအထားတစ္ခုနဲ႔ ရပ္တန႔္သြားၿပီး ေရွာင္က်ဴေဘးမွ က်န္းေဆြ႕ယင္းနဲ႔ က်န္းေဆြ႕ယင္းေဘးက ေရွာင္က်ဴကိုၾကည့္ၿပီး သူ႔ရဲ႕လက္ေတြနဲ႔ ေျခေထာက္ေတြကို ေျပေလ်ာ့ေစဖို႔ ႀကိဳးစားေနရတယ္။

ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ က်န္းေဆြ႕ယင္းလည္း မေနႏိုင္စြာ ရွက္႐ြံ႕မိတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္မသက္မသာျဖစ္မိေနတာလဲဆိုတာကို သူနားမလည္ႏိုင္ဘူး။

သူနဲ႔လီယြိက ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ၾကဘူး၊ အဲ့အတြက္ သူတို႔ေတြဘယ္သူနဲ႔ အိပ္ရတာကို သေဘာက်က်၊ ဘယ္သူနဲ႔ပဲ အိပ္ေနပါေစ လီယြိက ဂ႐ုစိုက္ေနမွာမဟုတ္ဘူး။

ဒါေပမယ့္လည္း ဒီျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို လီယြိမျမင္ေစခ်င္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဆို လီယြိ တုန႔္ျပန္ျပန္ မျပန္ျပန္ သူပဲခံစားရမွာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။

လီယြိက သူ႔ရဲ႕တုန္ရီေနတဲ့လက္တစ္ဖက္ကို ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲထည့္ၿပီး သူတို႔ကို အေျပာင္းအလဲမရွိၾကည့္ၿပီး ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ကာ က်န္းေဆြ႕ယင္းကို ဒီဘ၀မွာဘယ္တုန္းကမွ မေတြ႕ခဲ့ဖူးတဲ့လူလိုမ်ိဳး ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္။

သူ႔ကိုျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ ေရွာင္က်ဴလည္း တုန္ရီေနၿပီး မသိစိတ္ကေန က်န္းေဆြ႕ယင္းေဘးနားကို တိုးကပ္မိတယ္။

အရမ္းေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြကို ဘယ္တုန္းကမွ မေတြ႕ဖူးခဲ့ဘူး။

က်န္းေဆြ႕ယင္းရဲ႕ဧဒင္ပန္းသီးက လႈပ္ရွားသြားၿပီး တံေတြးၿမိဳခ်ကာ ေရွာင္က်ဴေနာက္ေက်ာေလးကိုပုတ္ၿပီး ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္တယ္ "တက္စီငွားၿပီး ျပန္ႏွင့္လိုက္ေနာ္" အဲ့ေနာက္ ေနာက္ျပန္လွည့္ကာ လီယြိေနာက္ကိုလိုက္ေတာ့တယ္။