အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 23

{Zawgyi}

ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ လီ႐ႊမ္းက ကြမ္ရွီကိုျပန္တဲ့အခါ လီယြိကိုပါေခၚသြားတယ္။ သဘက္ခါက်ေတာ့ က်န္းေဆြ႕ယင္းက သူ႔ညီနဲ႔အတူ လိုက္လာတယ္။

လီ႐ႊမ္းက လီယြိနဲ႔အတြင္းေရးမႈးကို သူတို႔ကိုသြားႀကိဳၿပီး ေနဖို႔အစိုးရဧည့္သည္အိမ္ေတြမွာ စီစဥ္ေပးဖို႔ေျပာခဲ့တယ္။ အိမ္က ၾကယ္သုံးလုံးအဆင့္ရွိၿပီး အသုံးအေဆာင္ေတြက ေရွးက်ေပမယ့္ အလြန္သန႔္ရွင္းတယ္။

လီယြိက က်န္းေဆြ႕ယင္းကို သူေနရမယ့္အခန္းလိုက္ျပေပးလိုက္တယ္။ လီ႐ႊမ္းလည္း မရွိေသးဘူးဆိုေတာ့ က်န္းေဆြ႕ယင္း သူ႔ရဲ႕ပင္ကိုစ႐ိုက္ကို ခ်က္ခ်င္းထုတ္ျပလာတယ္။ သူလီယြိကို အထင္ေသးသလိုၾကည့္လိုက္တယ္ "မင္းငါ့ကိုထားတဲ့ အိမ္ႀကီးကိုလည္းၾကည့္အုံး၊ ေသးေသးေလးနဲ႔ ေဟာင္းေနၿပီ... အေဟာင္းနံ႔ႀကီးနဲ႔ ျပတင္းေပါက္ေတြ သြားဖြင့္ေပး"

လီယြိက သူ႔အစ္ကိုကိုယ္စား လာခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ဧည့္သည္ေတြကို ဧည့္ခံေပးမယ္လို႔ေတာ့ မဆိုလိုဘူး။ အစိုးရဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို အရမ္းဇိမ္က်က်ျဖစ္ေအာင္ ဧည့္ဝတ္ျပဴငွာေပးဖို႔ဆိုတာ သူ႔အတြက္ မဆီေလ်ာ္လွဘူး။ ခင္ဗ်ားကို အလကားေနလို႔ရေအာင္ ေနရာေပးထားတာကပဲ ေကာင္းလွေနၿပီလို႔ သူေတြးလိုက္တယ္။ ဒီက်န္းေဆြ႕ယင္းဆီမွာ တကယ့္ကို ဇီဇာေၾကာင္ၿပီး အလိုႀကီးသိမ္ဖ်င္းလွတဲ့ျပႆနာရွိေနတာပဲ။

တကယ္ေတာ့ က်န္းေဆြ႕ယင္းက လီယြိစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ တမင္တကာလုပ္ေနတာသာျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ လီယြိရဲ႕ေဒါသပုန္ထေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ရတာသူသေဘာက်တယ္။

ေဆြ႕လင္က ျမန္ျမန္ၾကားဝင္လိုက္ရတယ္ "ေကာ ဒီအခန္းက အဆင္ေျပပါတယ္၊ ဒီမွာရွိတာေတြက သူ႔ဟာနဲ႔သူလိုက္ဖက္ေနတာပါပဲ ဒါမွမဟုတ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ေကာအတြက္ အိပ္ရာခင္းအသစ္တစ္ခုသြားဝယ္ေပးရင္ေရာ အဆင္ေျပမလား?"

က်န္းေဆြ႕ယင္းမွာ ျပႆနာေတြအမ်ားႀကီးရွိေနေပမယ့္ အရမ္းရင္းႏွီးခ်င္ေယာင္မေဆာင္လိုတာေၾကာင့္ တုန႔္ဆိုင္းျခင္းမရွိ သေရာ္လိုက္တယ္ "မလိုဘူး... ေရွာင္လင္ဇီ၊ ငါဗိုက္ဆာတယ္"