အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 49

{Zawgyi}

•မင္းအတြက္နဲ႔ မုန္တိုင္းကိုေတာင္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ျဖတ္ေက်ာ္ရဲတယ္•

က်န္းေဆြ႕ယင္း လီယြိကို တစ္လမ္းလုံးစကားေျပာသြားခ်င္တယ္။ လီယြိက အႀကီးအက်ယ္ထိခိုက္ထားလားဆိုတာကို သူမသိရဘူးေလ။ လီယြိကိုယ္တိုင္လည္း သိမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူ(က်န္းေဆြ႕ယင္း)႐ုပ္ရွင္ကားေတြအမ်ားႀကီး ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္၊ အဲ့ထဲမွာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရထားတဲ့လူေတြက အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီဆိုရင္ ျပန္မႏိုးၾကေတာ့ဘူး။

ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ခဏအၾကာမွာပဲ လီယြိကဖုန္းအားကုန္သြားၿပီး 'တူ-တူ'ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔အတူ တိတ္က်သြားတယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္း ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ စိတ္ေသာကေရာက္လာၿပီး ပ်ံသန္းၿပီးေတာ့ေတာင္ သြားလိုက္ခ်င္တယ္။

ဒါေပမယ့္ သူဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ေသာကေရာက္ေနပါေစ သူတို႔ၾကားမွာ လမ္းခရီးက ကီလိုမီတာ၆၀ေလာက္ရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေလာက္ဆိုး႐ြားတဲ့ရာသီဥတုမွာ ကီလိုမီတာ၆၀က ပုံမွန္ရာသီဥတုထက္ေတာင္မွ ကားေမာင္းဖို႔ ပိုၿပီးခက္ခဲေသးတယ္။

တိုင္ဖုန္းမုန္တိုင္းတိုက္ခတ္ေနတဲ့ေန႔မွာ ကားမေမာင္းဖူးတဲ့လူက ဒီလိုေမာင္းရတာဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရင္တုန္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတာကို နားလည္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။

ႏွစ္တန္ေက်ာ္ေလာက္ေလးတဲ့ SUVကားက ဒီလိုရာသီဥတုမ်ိဳးမွာ နတ္ဘုရားအတြက္ ကစားစရာအ႐ုပ္ႀကီးတစ္ခုေလာက္သာျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ ေထာင့္ခ်ိဳးေတြခ်ိဳးလိုက္တိုင္းမွာ သူပ်ံတက္သြားေတာ့မလို ခံစားခ်က္မ်ိဳး က်န္းေဆြ႕ယင္းရေနတယ္။

မိုးေရေတြနဲ႔ အေငြ႕ေတြ႐ိုက္လြန္းတာေၾကာင့္ ဝိုက္ပါရဲ႕ႏႈန္းကေတာင္ မိုးေရစက္ေတြကို မႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကားေရွ႕မွန္ကလည္း အေငြ႕ေတြနဲ႔သာ ကြယ္ေနေတာ့တယ္။ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ က်န္းေဆြ႕ယင္း ဘာမွမျမင္ႏိုင္ေတာ့သလိုေတြေတာင္ ျဖစ္လာတယ္။ မတတ္သာတာေၾကာင့္ ေလေအးေပးစက္ကိုလည္း ဖြင့္ထားလိုက္ရေတာ့တယ္။ အဲ့ေတာ့မွ ကားမွန္အတြင္းပိုင္းက အေငြ႕ေတြနဲ႔ေလ်ာ့နည္းသြားၿပီး ကားထဲက အပူခ်ိန္ကေတာ့ လုံး၀ကိုထိုးက်သြားကာ က်န္းေဆြ႕ယင္း ေအးခဲမတတ္ျဖစ္လာတယ္။