အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 115

{Zawgyi}

•အမ်ိဳးအမည္မသိ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း•

က်န္းေဆြ႕ယင္း အေတာ္ေလးစိတ္ရႈပ္ေထြးသြားရတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့တစ္လတုန္းက သူတို႔လမ္းခြဲၾကခ်ိန္မွာ သူ႔ႏွလုံးသားထဲ စိုးရိမ္ေသာကေရာက္ခဲ့တာေတြကို သူမွတ္မိေသးတယ္။ အခု သူအသက္ရႈေခ်ာင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ႏွလုံးသားက ပိုလို႔ေတာင္ ေလးလံလာတယ္။

တစ္လတည္းနဲ႔ ေငြသားဆယ္သန္းကို လီယြိဘယ္လို ရွာႏိုင္ခဲ့တာလဲ? ေတြးၾကည့္ဖို႔ေတာင္ ဟုတ္မေနဘူး။

သူ လီယြိအေၾကာင္း တစ္ခုခုသိသင့္တယ္ဆိုေပမယ့္ သူ႔အေနအထားက ဘာမို႔လို႔လဲ?

လီယြိက သူ႔ကိုေငြေၾကးနဲ႔ ကာေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ လီယြိအေပၚ အေႂကြးတင္ေနတယ္လို႔ မခံစားရဘူး။ သူ႔ဆီကေန လီယြိက ဒီ့ထက္ ပိုၿပီးယူထားတာျဖစ္တယ္။ သို႔ေပမယ့္ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ အျမစ္မျဖတ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။

သူအိမ္မွာ နားေနစဥ္ ရက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူဒီအေၾကာင္း ေတြးခဲ့တယ္။ ဒါက က်န္းေဆြ႕ယင္းရဲ႕စ႐ိုက္သဘာ၀နဲ႔ ကိုက္ညီမေနဘူး။ သူက တိက်ျပတ္သားတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ေယာကၡမႀကီးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္မေနတတ္ဘူးဆိုေပမယ့္ လီယြိဆီ သြားသင့္လာ မသြားသင့္လားဆိုတာကို ေတာ္ေတာာ္ေလး ႐ုန္းကန္အေျဖရွာလိုက္ရတယ္။ [ T/N : ေယာကၡမႀကီးတစ္ေယာက္လိုဆိုတာ တခ်ိန္လုံး မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၿပီး လိုက္ၾကည့္တာကို ေျပာတာေနမယ္ ]

အဆုံးမွာ‌ေတာ့ လီယြိရဲ႕ကိစၥေတြမွာ ဝင္မပါသင့္ေတာ့ဘူးလို႔သာ ခံစားမိတယ္။ သူအခ်ိန္ေတာ္ၾကာေအာင္ အလုပ္မ်ားၿပီး ပင္ပန္းခဲ့ရတာေၾကာင့္ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၿပီးျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ေဟာင္းအေၾကာင္း ေတြးေနတာထက္ သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္မယ့္ေနရာတစ္ခုကို ရွာသင့္တယ္။

ဒီလိုမ်ိဳး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးေနာက္ ဒီမွာဆက္ေနဖို႔ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူ႔အတြင္းေရးမႈးကို သူ႔အတြက္ အားလပ္ရက္စီစဥ္ေပးဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ မၾကာခင္ သူ႔မွာေတြးစရာကိစၥေတြ ရွိလာအုံးမွာ။ ေသာက္က်ိဳးနည္းေအာင္ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့အတြက္ အားလပ္ရက္ယူၿပီး နားေနတာ ပိုေကာင္းမယ္။