အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 104

{Zawgyi}

•ေျပရာေျပေၾကာင္း ျဖန္ေျဖေပးခဲ့ ၂•

လီယြိက ေလာင္၀ူကို ညစာစားတဲ့အထိ ေနဖို႔ေျပာေပမယ့္ ေလာင္၀ူကေတာ့ ျပန္ဖို႔ပဲ တာစူေနတယ္။

ေလာင္၀ူျပန္သြားတဲ့ေနာက္ လီယြိတစ္ေယာက္တည္း မီးဖိုေခ်ာင္မွာ အလုပ္လုပ္ရေတာ့တယ္။ သူနည္းနည္းပါးပါး ခ်က္ျပဳတ္တတ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ေသခ်ာသင္ၾကားဖူးတာမ်ိဳးမရွိဘူး။ သို႔ေပမယ့္ ဒီညစာကိုေတာ့ အေတာ္ေလးဂ႐ုတစိုက္လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီညစာေလာက္နဲ႔ ဘာမွေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္မွန္း သိေပမယ့္ က်န္းေဆြ႕ယင္းေရွ႕မွာ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္ၿပီး ၾကည့္ေကာင္းေနေစဖို႔ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အလြတ္မခံဘူး။

သူက ငယ္႐ြယ္ေသးၿပီး အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္လို႔ ေတြးမိတာေၾကာင့္ ေခါင္းမာမာနဲ႔ပဲ သူသာ က်န္းေဆြ႕ယင္းကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔ ႐ိုးသားေပးမယ္ဆိုရင္ တစ္ေန႔မွာ ျပန္လက္ခံလာလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ အေစာပိုင္းတုန္းက က်န္းေဆြ႕ယင္း ပိုၿပီးစိတ္ပ်က္သြားေအာင္ သူတြန္းအားအရမ္းေပးမိသလို ျဖစ္သြားမွန္းသတိျပဳမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ခပ္မွန္မွန္ေလးေနကာ သူက မွီခိုလို႔ရတဲ့ လူျဖစ္ေၾကာင္း က်န္းေဆြ႕ယင္းကို သိမ္းသြင္းရမယ္။

သူခ်က္ျပဳတ္ေနတုန္း က်န္းမိသားစုရဲ႕ ေျမးအဖိုးႏွစ္ေယာက္က စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ ကိုး႐ို႕ကားယားစကားဝိုင္းတစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။

"ေဆြ႕ယင္း သုံးရက္တစ္ခါ ႏွစ္ရက္တစ္ခါေလာက္ လူေျပာင္းတြဲႏိုင္တာကို ေယာက်ာ္းပီသတယ္ဆိုၿပီး ထင္မေနသင့္ဘူး၊ လူတစ္ေယာက္ကိုပဲ တစ္ဘ၀လုံး ထိန္းသိမ္းထားၿပီး သူတို႔နဲ႔ေနရတဲ့ဘ၀က တန္ဖိုးရွိတယ္လို႔ ခံစားရေအာင္ လုပ္ေပးရမွာ၊ ဒါကမွ ေယာက်ာ္းပီသတာကြ"

က်န္းေဆြ႕ယင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္ "အဖိုး ဘယ္သြားခ်င္လဲ?"

"ငါ့ကို ေပါ့ပ်က္ပ်က္လာလုပ္မေနနဲ႔၊ မင္းက လူထူးဆန္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္း ပထမဆုံးသိလိုက္ရတုန္းက ငါမင္းကို ေဒါသမထြက္ခဲ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်မွ မင္းကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သလို မင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔လည္း မလုပ္ခဲ့မိဘူးဆိုတာ သိလာရတယ္... မင္းအေဖလုပ္ခဲ့တာေတြထက္စာရင္ မင္းက သဘာ၀အတိုင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထိခိုက္ေစတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး၊ မင္းက ငယ္ေသးတယ္၊ အေျခအေနလည္းေကာင္းသလို၊ အေပါင္းအသင္းလည္း ေပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေ႐ြးျခယ္စရာေတြလည္း ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ ေကာင္းမြန္တဲ့ကိစၥက ဒီတိုင္း ဆက္သြားလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ထင္မေနနဲ႔... မၾကာခင္ မင္း ၿငီးေငြ႕လာၿပီး မင္းကို ေန႔တိုင္း ေရပူေရခ်မ္း ကမ္းေပးမယ့္လူတစ္ေယာက္ေတာ့ မင္းအနားမွာ လိုကိုလိုတယ္ဆိုတာ ခံစားမိလာလိမ့္မယ္၊ ဒီတိုင္း ျဖတ္သြားျဖတ္လာမဟုတ္ဘူးေနာ္ မင္းေနာက္လိုက္ေပးမယ့္သူ၊ မင္းနားမွာ ေနေပမယ့္သူ ၿပီးေတာ့ မင္း ညဘက္ အိမ္ျပန္လာခ်ိန္မွာ မင္းအတြက္ မီးအိမ္ေလးတစ္ခု ထြန္းေပးထားမယ့္သူ... မင္း လက္ထပ္တာေတြဘာေတြကို ငါ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ငါေသတဲ့အထိေတာင္ မင္းနားမွာ အေဖာ္အေလွာ္ေလးပဲရွိၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ေနေနရမွာမ်ိဳးကို မျမင္ခ်င္ဘူး" [ T/N : အဖိုးလုပ္တာနဲ႔ အေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာင္ လိုအပ္သြားၿပီ ]