အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 61

{Zawgyi}

•ညီေနာင္ရင္းခ်ာလို မရွိလွေသာ ညီအစ္ကို•

က်န္းေဆြ႕ယင္း အိမ္ျပန္မလာျဖစ္တာ တစ္လေလာက္ရွိၿပီျဖစ္တယ္။ သူ႔အေဖက အေတာ္ေလးေပ်ာ္႐ႊင္ေနတဲ့အတြက္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ေပးထားတဲ့ Moutaiပုလင္းကို ေဖာက္ခဲ့တယ္။

သူလည္း သူ႔အေဖရယ္ ေရွာင္လင္ဇီရယ္နဲ႔ ႏွစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ေပးခဲ့တယ္။ သူ႔အေဖရဲ႕ရဲတက္လာတဲ့ မ်က္ႏွာကို ျမင္ေတာ့ ႐ုတ္ျခည္း သူ႔အေဖလည္း အ႐ြယ္အိုေနၿပီလို႔ ခံစားမိသြားတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့လအနည္းငယ္ေလာက္က သူ႔အေဖ ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္တဲ့ကုမၸဏီတစ္ခုကို ဝယ္ယူခဲ့ၿပီး ခြဲတမ္းခ်တာေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနခဲ့တယ္။ သြင္းကုန္ ထုတ္ကုန္ေတြကို အခ်ိန္ကိုက္လုပ္ေနဖို႔လိုတယ္။ သူ႔အသက္အ႐ြယ္က မငယ္ေတာ့ေပမယ့္ သူ႔အေဖက တစ္ရက္မွ နားနားေနေန မေနဘူး။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဖိခံေနရပုံေပၚတယ္။

သူတို႔သုံးေယာက္ ေသာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆို ေက်ာင္ယန္က အလြန္အလိုက္သိၿပီး လုံး၀ကို ေပၚမလာတတ္ဘူး။ အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ ယေန႔ က်န္းေဆြ႕ယင္း စိတ္ၾကည္ေနတယ္။ သူမ ဒီအိမ္ကို ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ရွင္းမျပႏိုင္တဲ့ မေက်မနပ္မႈေတြဝိုင္းေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳးက ရွားတယ္။ သစ္တုံးေတြကေတာင္မွ ပိုၿပီးဖက္လွဲတကင္းရွိေသးတယ္။

သူ႔အေဖက အနည္းငယ္ရီေဝေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အနားယူဖို႔ အေပၚကို ေစာေစာစီးစီးတက္သြားတယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္းကေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ က်န္းေဆြ႕လင္နဲ႔ စကားေျပာေနခဲ့ၿပီး ေပဟိုင္းမွာ ႀကဳံေနရတဲ့အေျခအေနအေပၚ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အေတြးေတြနဲ႔ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကိုပါ တစ္ခုခ်င္းစီ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပေနတယ္။

ေသာက္ထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ က်န္းေဆြ႕လင္မ်က္ႏွာက နီမေနဘူးဆိုရင္ သူ႔မ်က္ႏွာက မတူညီတဲ့အေရာင္ျဖစ္ေနမွာကို က်န္းေဆြ႕ယင္း ေသခ်ာေပါက္ ေတြ႕ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္း ေပဟိုင္းကို သြားရင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လီ႐ႊမ္းနဲ႔ မဆက္သြယ္မိဖို႔ ႀကိဳးစား၊ မင္း ေပဟိုင္းမွာတုန္းက အဲ့ကို ႏွစ္ေခါက္ေလာက္ ေရာက္ဖူးတယ္ဆိုေတာ့ အဲ့မွာရွိတဲ့လူေတြကို ဆက္သြယ္ႏိုင္မွာပဲ… မင္းဖို႔ ငါအဲ့တာကို လုပ္ေပးမယ္”