အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 107

{Zawgyi}

•သူတို႔ အသက္ရွင္ေနသေ႐ြ႕!•

ေဆး႐ုံကို ေရာက္လာခ်ိန္မွာ က်န္းေဆြ႕ယင္း တည္ၿငိမ္သြားတယ္။

က်န္းေဆြ႕လင္ကို ခြဲစိတ္ခန္းထဲ သြင္းသြားၾကၿပီး သူနဲ႔ လီယြိကေတာ့ ခြဲစိတ္ခန္းအျပင္မွာ တိတ္ဆိတ္စြာ ရပ္ေနၾကတယ္။ သူ႔အေဖကို ဘယ္လိုဖုန္းေခၚရမလဲဆိုတာနဲ႔ က်န္းေဆြ႕လင္မွာ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခရွိတာကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမလဲဆိုတဲ့အေတြးေတြသာ ျပည့္ေနတယ္။

အဆိုးဆုံးအေနနဲ႔ သူ႔ဘ၀မွာ ညီျဖစ္သူကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေတြ႕ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာက သူ႔ကို အံတင္းတင္းႀကိတ္မိေစတယ္။

ဘယ္လိုပဲ ေရွာင္လင္ဇီကို မုန္းေနပါေစ သူ႔အစ္ကိုျဖစ္သူကို တစ္ေယာက္တည္းထားသြားၿပီး ေသေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အရာမ်ိဳး သူလက္မခံႏိုင္ဘူး။

အသက္ကယ္ႏိုင္မယ္ဆိုလို႔ကေတာ့ အနည္းဆုံး သူ႔အသက္ကို ကယ္တင္ေပးဖို႔သာ က်န္းေဆြ႕ယင္း ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။

လီယြိကလည္း ထိတ္လန႔္တာကေန အျပည့္အ၀ျပန္မေကာင္းမြန္လာေသးဘူး။

က်န္းေဆြ႕လင္က သူ႔ကိုသတ္ဖို႔ တစိုက္မတ္မတ္လုပ္ခဲ့တယ္။ က်န္းေဆြ႕ယင္းသာ အျမန္ေျပးမလာဘူးဆိုရင္ စတီယာတိုင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ဝိုက္ခ်လိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲ့လိုသာဆို အခုခ်ိန္ ခြဲစိတ္ခန္းဝင္ရတဲ့လူက သူျဖစ္ေနမွာပင္။

က်န္းေဆြ႕ယင္းအေပၚ က်န္းေဆြ႕လင္ရဲ႕တြယ္တာမႈက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နက္ရႈိင္းသလဲ? သူတို႔ညီအစ္ကိုေတြက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနပါေစ အၿမဲတမ္းညီအစ္ကိုပဲဆိုတာလည္း သူသိတယ္။ က်န္းေဆြ႕ယင္းက က်န္းေဆြ႕လင္ကို ေႁမြတစ္ေကာင္လိုမ်ိဳး ေရွာင္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ဒီလိုမ်ိဳး ေသေရးရွင္ေရးအေနအထားမွာ ေသခိုင္းလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။

က်န္းေဆြ႕ယင္းေၾကာင့္ လူကယ္လိုက္ရတယ္ဆိုေပမယ့္ က်န္းေဆြ႕လင္ကို ခြဲစိတ္ခန္းထဲက ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ထြက္မလာႏိုင္ဖို႔ သူေမွ်ာ္လင့္တယ္။ သူခ်စ္ရတဲ့လူကို ညစ္ညမ္းေအာင္လုပ္ခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုသတ္ခ်င္ေနတဲ့လူကို သူအသက္ရွင္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး။