အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 16

{Zawgyi}

လီယြိျပန္ထြက္လာေတာ့ က်န္းေဆြ႕ယင္းကအိပ္ရာေပၚမွာထိုင္ၿပီး လီယြိရဲ႕မွတ္စုစာအုပ္ကိုၾကည့္ေနတယ္။

ထိုင္ခုံေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ေစာင္ကိုၾကည့္ၿပီး လီယြိေမးေငါ့ျပလိုက္တယ္။ “ဘာျဖစ္တာလဲ?”

“အိုး ကိုယ္မေတာ္တဆေရေမွာက္က်သြားတာ တျခားေစာင္ေတြကလည္း အထူႀကီးေတြျဖစ္ေနတယ္၊ ဒီတစ္ခုပဲခပ္ပါးပါးရွိတာ… အဲ့ေတာ့ရွိတာနဲ႔ပဲၿခဳံၾကတာေပါ့” က်န္းေဆြ႕ယင္း သူ႔ဗိုက္ေပၚမွာတင္ထားတဲ့ တစ္ခုကိုပုတ္ျပလိုက္တယ္။

လီယြိကေစာင္အ႐ြယ္အစားကို လွမ္းစစ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အမူအယာကတမ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္း အိပ္ရာေပၚမွာေနရာနည္းနည္းေ႐ႊ႕ေပးၿပီး သူ႔ကိုလက္ယမ္းေခၚလိုက္တယ္။ “လာၿပီး ဒီသတင္းကို ၾကည့္ၾကည့္”

လီယြိတြန႔္ဆုတ္တြန႔္ဆုတ္နဲ႔ ေလွ်ာက္လာတယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္း သူ႔ေဘးနားကေနရာကို ပုတ္ျပၿပီး မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ၿပဳံးလိုက္တယ္။ “လာပါကြာ ကိုယ္မင္းကိုေတာင္ ကိုက္စားမိေတာ့မယ္”

က်န္းေဆြ႕ယင္းအျပဳအမူေတြေပၚ လီယြိရဲ႕အျမင္က ပိုေတာင္ဆိုးဝါးလာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူကအၿမဲလိုလို ကြဲျပားတဲ့လူေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့အျမင္ေတြကို လက္ခံႏိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းေလ့ရွိတယ္။

သူက်န္းေဆြ႕ယင္းနားထိုင္လိုက္ေတာ့ က်န္းေဆြ႕ယင္းက Laptopကေန သတင္းတစ္ပုဒ္ျပလာတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုရဲ႕ၿမိဳ႕ေဟာင္းကို ျပန္လည္ျပဳျပင္တဲ့ပေရာဂ်က္မွာ တည္ေထာင္သူကို ဆုေပးတာမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ က်န္းသခင္ေလးက အားက်စြာေျပာလာတယ္ “ဒီကေလးက တိုးတက္ႏိုင္ေျခရွိတယ္… ကံေကာင္းလိုက္တာ”

အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္က ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးေတာ့ စိတ္ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ က်န္းေဆြ႕ယင္းက သူ႔ရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံအရ လီယြိကို ပေရာဂ်က္ရဲ႕ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ အျမတ္အစြန္းကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပလိုက္တယ္။ လီယြိဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္ၿပီး တစ္ခါတစ္ခါ ေမးခြန္းေမးၿပီး ဝင္ေထာက္ေလ့ရွိတယ္။