အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 8

{Zawgyi}

က်န္းေဆြ႕ယင္းက ေက်ာက္ပုစြန္အစပ္စားရတာကို အၿမဲတမ္းသေဘာက်တယ္ ၿပီးေတာ့သူ႔အေမကလည္း အထူးသျဖင့္စပ္တဲ့အစားအစာေတြဆို ႀကိဳက္တယ္။ ငယ္ငယ္ေလးတုန္းကဆိုရင္ မၾကာခဏအျပင္ထြက္စားရင္ သူမက သူ႔ကိုေခၚသြားေလ့ရွိတယ္။ သူမရဲ႕ႏူးညံ့တဲ့လက္ေလးေတြက ေက်ာက္ပုစြန္အခြံကိုခြာၿပီး သူ႔ပန္းကန္ထဲထည့္ေပးေလ့ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အေဖကေတာ့ သူတို႔နဲ႔ဘယ္တုန္းကမွမလိုက္ဘဲ အဲ့အရာေတြကမသန႔္ရွင္းဘူးလို႔ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ မၾကာမခဏဆိုတာထက္ပိုၿပီး သူ႔မိဘေတြက အဲ့လိုမ်ိဳး သာမန္ကာလွ်ံကာနဲ႔ အေရးမပါတဲ့အရာေတြေၾကာင့္ စကားမ်ားတတ္တယ္။

သူ႔အေမက ဘိုးေဘးဘီဘင္တေလွ်ာက္ႂကြယ္ဝၿပီး ၾသဇာေညာင္းတဲ့မိသားစုရဲ႕ သမီးငယ္ေလးျဖစ္တယ္။ စစ္ပြဲတြင္းမွာ သူတို႔ေတြက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ေ႐ႊေတြတန္ေပါင္းမ်ားစြာ လႉဒါန္းခဲ့ၿပီး က်ဴးေက်ာ္လာတဲ့ဂ်ပန္ေတြကို တြန္းလွန္တဲ့စစ္ပြဲတုန္းကလည္း မိသားစုထဲက ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမားတဲ့လူငယ္ေလးေတြက ဝင္ေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့ၾကတယ္။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕သတိႀကီးမႈေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးအတြင္းမွာ အမ်ားႀကီးဒုကၡမခံလိုက္ရဘူး။

သူ႔အေဖရဲ႕ အဖိုးဘက္ကေတာ့ မတူဘူး။ မ်ိဳးဆက္ရွစ္ဆက္လုံး သူတို႔မိသားစုက ဆင္းရဲတဲ့လယ္သမားေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့လိုဆင္းရဲတယ္ဆိုေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းၿပီး ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းေအာင္သာေနထိုင္ၾကတယ္။ သူ(အဖိုး)ငယ္ငယ္တုန္းကဆို သူတို႔ဆင္းရဲလြန္းလို႔ သင့္ေတာ္တဲ့ေဘာင္းဘီေတြဝတ္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ေသခ်ာစားႏိုင္ဖို႔ေတာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကဘူး။ အဲ့တာေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးပြဲမွာပါလိုက္ရၿပီး ဒီေန႔ဒီလိုေနရာမ်ိဳး ေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ေတာင္ မထင္ထားခဲ့ဘူး။

ေနာက္ပိုင္း သူ႔အေဖဘက္ကအဖိုးနဲ႔ အေမဘက္ကအဖိုးက သူတို႔ရဲ႕ေလးနက္တဲ့ဆက္ဆံေရးကို ၿမဲၿမံေစဖို႔ရာ က်န္းေဆြ႕ယင္းအေမကို ဒီမိသားစုနဲ႔လက္ထပ္ေစတယ္။

အရာအားလုံးက ဒီလိုမ်ိဳးေတြျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူထင္ထားမွာလဲ? ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အတုလား အစစ္လားမသိႏိုင္တဲ့ ႏူးညံ့ၿပီး နာခံတတ္မႈနဲ႔ယွဥ္လာတဲ့အခါ သူ႔အေမက ဘယ္လိုမွအခြင့္မသာတဲ့ေနရာထိက်သြားေတာ့တယ္။