အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 19 🚑

{Zawgyi}

ဒီတစ္ေခါက္လည္း က်န္းေဆြ႕ယင္း ပါတီပြဲကေန အေစာႀကီးျပန္လာလိုက္တယ္။ ပါတီက ဒီတိုင္းႀကီးပဲလုပ္ေနၾကတာဆိုေတာ့ ဆက္ေနရင္လည္း ပ်င္းစရာႀကီးျဖစ္ေနေတာ့မွာ။

လီယြိက ျပန္ထြက္မသြားခင္ သူ႔ကိုၾကည့္သြားတဲ့ပုံစံကို ျပန္ေတြးၾကည့္ၿပီး သူ႔စိတ္သူမထိန္းႏိုင္ခဲ့တာကို ေနာက္တရမိတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ေယာက်ာ္းဆိုတာ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီးရင္ ေနာင္တရေနစရာမလိုဘူးလို႔ ကိုယ့္ဘာသာျပန္သတိေပးလိုက္တယ္။ သူ႔ကိုေတာင္ နမ္းလိုက္ရေသးတယ္ ဘာမွမျဖစ္သြားဘူး။

လီယြိရဲ႕နတ္ဆိုးဆန္ဆန္အၾကည့္ေတြနဲ႔ မတူညီစြာ သူရမ္းကားခဲ့လိုက္ရတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြရဲ႕ အရသာကိုျပန္ေအာက္ေမ့သြားရတယ္။ ဒီလိုမတူညီမႈက က်န္းေဆြ႕ယင္းအတြက္ လီယြိကိုပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ စြဲမက္ေစတယ္။

အခုခ်ိန္မွာ သူနမ္းလိုက္လို႔ ျပန္ရတာ ကန္ခ်က္တစ္ခုသာျဖစ္တယ္။ တကယ္ပါပဲ ေသာက္ရမ္းနာခ်က္က ရင္ေတာင္နာတယ္။ နံ႐ိုးနားျဖစ္ေနလို႔သာေပါ့ လီယြိကလည္း အားကုန္မသုံးလိုက္လို႔ျဖစ္မယ္.. မဟုတ္ရင္ အစာအိမ္ထဲေသြးယိုတာေတာင္ ျဖစ္မလားပဲ။

သူ႔လိုလူမ်ိဳးကို အတင္းအၾကပ္သြားလုပ္တာက တကယ္လက္ေတြ႕မွာ မလြယ္လွဘူး။ အခက္မသင့္ရင္ ထိခိုက္တာေတြေတာင္ျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္။ လီယြိရဲ႕ကန္ခ်က္က က်န္းေဆြ႕ယင္းထက္ေတာင္ ျပင္းေသးတယ္။ သူ႔ရဲ႕မဟာဗ်ဴဟာကို ေျပာင္းဖို႔လိုေနၿပီ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ေသရင္ေသ မေသရင္ အရႈံးေပးရလိမ့္မယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။ သူ႔ဗိုက္ထဲမွာ နာက်င္ေန႐ုံတင္မကဘူး မေကာင္းတဲ့အႀကံေတြပါ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ မနာလိုတာ၊ ေဒါသထြက္တာ၊ မလိုလားတာနဲ႔ အမ်ားဆုံးကေတာ့ လိင္စိတ္ဆႏၵေတြေပါ့။

သူ႔ဘ၀ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က 'ငါေပ်ာ္တယ္'ဆိုတာပဲ။ တစ္ခုခုေျပာဖို႔ သတိကပ္ၿပီးလုပ္ေနရတာမ်ိဳးေတြ သေဘာမက်ဘူး၊ သူမုန္းတီးတာေတြမရွိသလို ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္ရႈိးလုပ္ရတာေတြလည္း စိတ္မဝင္စားဘူး။ ဒါက သဘာ၀အတိုင္းျဖစ္ေနတာပဲဟာကို။ သူ႔ကို မုဒိန္းက်င့္မွာလည္းမဟုတ္တာႀကီးကို လီယြိက သူ႔ကိုဆိုရင္ တခ်ိန္လုံးအတိုက္အခံလုပ္ေနေတာ့တာပဲ။